Afgelopen week is wederom een duivenliefhebber slachtoffer geworden van een bloeddorstige insluiper. De foto bekijkend lijkt het op een fret, volgens de tamtam is het beest ontsnapt uit een nestfokkerij.

Ook  op de tuin hebben we zeer regelmatig bezoek van de grote en kleine bijters.  Zo is de vos, gezien zijn sporen in de tuin, dagelijks aanwezig om zijn rondje langs het hok te maken. De wezel is ook niet onbekend, wordt regelmatig gespot op het volkstuincomplex. 

De dagelijkse routine is hier, bij aankomst op  de tuin eerst even rondje rond het hok maken, kijken of er knaagsporen zijn. Bij het plaatsten van het hok meteen gaas in de nok bevestigd en in het plafond een rooster van gaas. Gelukkig zijn deze maatregelen tot op heden voldoende gebleken.

De aankomende week kruipen hier de eerste jongen uit het ei. Het aantal koppels met bevruchte eieren valt niet tegen, Maar zoals het alle jaren gaat  zijn er koppels, voornamelijk met duivinnen van de latere ronde's, die nog geen ei hebben gelegd. Om van het gejaag van deze doffers in te dammen, leg ik in 14 dagen na de koppeling een kalkei in de broedschotel. Na twee dagen zitten de doffers erop te broeden, de duivin volgt rap het voorbeeld en keert de rust op het hok terug. Een nadeel van deze handeling is wel, van deze koppels geen jongen. Ook wil ik weleens een bevrucht ei overleggen van een ander koppel zodat ze toch een jong grootbrengen.

As vrijdag is er de jaarvergadering van club, kijken of de cijfers van de penningmeester ons nog positief kan stemmen.  We gaan het zien.

Tot de volgende blog