In tegenstelling tot vorige jaren, waarbij je op een zaterdagmorgen tempo, rustig aan,  de gang naar de tuin en de voorbereiding kon treffen om de gevleugelde vrienden te verwelkomen. Houd de lossingscommissie dit jaar de vaart erin met het vroeg lossen. Het betekend hier toch  wel wat haastwerk, maar het geeft na thuiskomst van de duiven ruimschoots tijd om deze te verzorgen. Naast deze verzorging kan ook het noodzakelijk tuinwerk ter hand  worden genomen met hier en daar even een praatje, ook belangrijk.

Naast de vlucht vanuit Roosendaal is ook de afsluitende jongeduiven vlucht Morlincourt vervlogen. Met  nog drie navluchten te gaan is seizoen 2018  ook  verleden tijd.  Gaan we ons weer buigen over de voorstellen v.b.t het vliegprogramma en andere zaken. Daarnaast komt ook de selectie weer om de hoek kijken. Is het radicaal verjongen  de route die we inslaan, of houden we een paar oude strijders ,die hun sporen ruimschoots hebben verdiend, nog aan. Het denkwerk komt eraan.

De vlucht vanuit Roosendaal, geeft wederom een mooie uitslag, ditmaal geen top tien maar 13e,15e stek  5 v/d 16 raak in vereniging in samenspel 9 v/d 16. Verenigingsconcours staat  nipt 5 minuten open (84 pr 1:4)  Het was overigens nog wel even afwachten voordat een van de favorieten ( 4 x top tien vereniging) zich op hok arriveerde. Het is toch een wat vreemde hobby eerst  wachten op een vroege aankomst en daarna,  is het een van de verwachtte favorieten.

Allert en strak in de veren.

Volgende week hier wat minder duiven ter inkorving de rui begint toe te slaan, enkele voornamelijk van de tweede ronde laten zelfs al staartpennen vallen. Vanmorgen bij de oudere jongen een aarzelend begin van de dek-rui.

tot de volgende blog