Jos Nijman
- woensdag 22 februari 2017
Begin deze week (maandag) zette de dooi in en verdween, door het zonnetje en de hogere temperaturen, de meeste sneeuw in rap tempo. Door de zuidoostenwind was de sneeuw tot achter in de rennen terecht gekomen en zolang het vroor lag het mij niet in de weg maar maandagmorgen vroeg ben ik toch begonnen eerst de meeste sneeuw uit de rennen en kweekhok te scheppen want dat scheelt veel nattigheid, paar handen schelpenzang en vloerdek korrels er overheen en het zonnetje deed daarna de rest. Het lijkt voorlopig even gedaan met de vorst en sneeuwpret en dat maakt de gang naar het hok toch wel wat aangenamer en scheelt veel ergernis want die bevroren drinkbakken en sloten op de rennen veroorzaken wel heel koude handen en je gaat ook niet voor je lol even tussen de duiven zitten. Des te opmerkelijker is het dat het de duiven niets doet, ze beschermen de jongen prima en passen zich wonderbaarlijk goed aan. Winterkweek, in van die open rennen, het kan allemaal maar soms denk ik ‘ waarom doe ik dit allemaal’? want het blijft toch wel heel onnatuurlijk.
Deze week kwamen de vergader ‘stukken’ van de afdeling binnen want 24 februari moet er een beslissing genomen worden betreffende de nieuwe rayon indelingen. Hopelijk komt de vergadering er uit en besluiten ze niet tot uitstel.
In Belgie is de ophok plicht verlengd tot half maart? en in Frankrijk is inmiddels ook ‘vogelgriep’ geconstateerd. Dit komt de duivensport niet ten goede en ik begrijp dat onze Belgische sportvrienden met hun handen in het haar zitten, want je hokken vol winterjongen, die niet buiten mogen vliegen, hoe ga je daar mee om?
Bij mij zijn alle eieren uit gekomen en hebben de meeste jonge duiven inmiddels al een ringetje omgeschoven gekregen. De kwekers worden gevoerd in potjes, die één keer daags met ’n ‘kop’ er op worden afgevuld. De volgende dag (voerbeurt) ligt er meestal nog wel ietsje voer in de potjes, terwijl de jongen met een redelijk vol kropje liggen. Het is dus net geen volle bak systeem want ik hecht er aan dat ze bijna alles op eten en dus afvoeren. Ik verstrek een kwalitatief goed en uitgebalanceerde mengeling met wat extra vetten, incluis de juiste omega’s, uiteraard ontbreekt het niet aan piksteen, grit/roodsteen en wat handjes allerhande en 3 x in de week Allimax Allicine over het voer. In een grote gieter heb ik bolletjes knoflook, ui, bieten en citroenen laten trekken en van dit mengsel krijgen ze een flinke scheut door het drinkwater. Alles puur natuur, weerstand opbouwen en zorgen voor een goed immuun systeem.
De vliegduiven krijgen afgepast voer en wel een lichte eiwitarme mengeling, ze moeten nog even een weekje wachten en dan gaan we ze koppelen……
woensdag 15 februari 2017
Je kunt tegen of voor invliegduiven zijn maar wanneer de NPO de beslissing neemt invliegduiven te verbieden en onze afdeling meent zich anders te kunnen opstellen, dan leg je de vinger op de zere plek of te wel op de ‘kwetsbaarheid’ van de NPO. Blije en boze gezichten maar de eenheid is ver te zoeken. (De inkorfploeg en de man die de E.C.S. inleest zullen met alles wat rood is geaccentueerd niet blij zijn)
Trainingsduiven tijdens het vliegseizoen.
Bestuur Afdeling stelt voor, dat we ook in 2017 naast een reguliere wedvlucht ook een Trainingsvlucht vanaf hetzelfde station vervliegen.
Bestuur Afdeling stelt hier wel voorwaarden aan, om een goede controle te behouden op de in te korven duiven.
En ook aan de internationale transport afspraken/voorwaarden en regels te voldoen. De voorwaarden zijn:
Alle Trainingsduiven die geen chipring om hebben, moeten bij de eerste (1e) inkorving op een papieren inkorfstaat ingevuld worden, en voorzien worden van een Gummiring.
Van deze lijst een hardcopy maken en digitaal opslaan voor de volgende vlucht(en), en de inkorfstaat bij de computerlijsten in een enveloppe bewaren.
Duiven die op een van de volgende vluchten niet mee gaat, worden op de inkorfstaat doorgehaald.
Duiven met een chipring kunnen gewoon over antenne, en als invliegduiven( zo staat het in het programma maar zijn Trainingsduiven) ingegeven worden, maar mogen ook met een gummiring ingekorfd worden, en worden dan ook hetzelfde behandeld als de duiven met alleen een gummiring.
Deze ring hoeft men er niet af te halen, maar de duif moet bij elke volgende inkorving voor een Trainingsvlucht via de inkorfstaat (eenmalig in te vullen) gecontroleerd en afgevinkt te worden.
Er mogen dus geen duiven zonder chip of gummiring de mand in.
De duiven moeten dus ook verplicht op de hok- en entlijsten vermeld staan.