We zijn weer een weekje verder  en het is in mijn ogen rustig in de duivensport , voelt als stilte voor de storm. Hier in Rotterdam is er weer een vereniging gestopt en in wezen is er nu nog eentje over en de andere zit in Bergschenhoek. Vroeger een hele lijst met verenigingen achterop het vluchtprogramma nu nog eentje en dat zegt toch in wezen genoeg. In de jaren 80 ongeveer 5900 jonge duiven op st Ghislain nu op een vergelijkbare vlucht ongeveer 1000. De duivensport takelt snel af en ik vind het nog logisch ook. Kosten worden voor de gemiddelde liefhebber te groot en idd dan kun je om je sport betaalbaar te houden minder duiven gaan houden, immers de puntentellingen zijn daar al op aangepast. Met drie duiven op de verdere vluchten en 7 op de vitesse- midfondvluchten mee tel je al mee in de punten mits je van die paar duiven er een paar op de lijst kun draaien en in de kop hoeft niet eens, maar is dit dan leuk? Voor je eergevoel moet je toch kop draaien en het liefst met veel duiven ? Kijk naar de bekende liefhebbers , over het algemeen zijn dat lijst oprollers die zich met veel duiven in de kop van de uitslaglijsten nestelen en in mijn visie is dat ook wat hoort in de duivensport. Maar zoals we allemaal weten en iets wat we het liefst ontkennen is dat duivensport gewoon een verslavende hobby is, eens melker altijd melker zou de passende slogan zijn, c.q. wezen.

Woensdag zijn de duiven voor de tweede keer binnen een maand voor paratyfus ge-ent en over twee weken moet de mest weer worden ingeleverd.  Allemaal ellende waaraan ik zelf ook een beetje schuldig ben door tijdens het seizoen geregeld enkele dagen medicijnen voorbehoedend te verstrekken onder de mom ,,baat het niet dan schaad het niet,,. Uiteraard schaad het op de duur wel want je maakt de duiven resistent voor medicatie als het echt nodig is. Maar ik vermoed dat ik er met de huidige aanpak echt uitga komen. Deze week ga ik alle hokken ontsmetten en alles komt zeker goed.

Tot de volgende rondom.

Kees Commijs Postduivencoach