We zijn weer een weekje verder en buiten is het redelijk weer ,in de nacht vriest het en overdag net boven nul graden en in de zon zelfs warmer. maar de zon bereikt ons duivenhok nog niet dus is alles rond het hok nog bevroren en voor de andere dieren moet er elke dag ijs gehakt worden om ze van water te voorzien. In onze hokken doen de infra rood platen nu hun werk en is de temperatuur altijd 16 graden en de luchtvochtigheid nooit hoger dan 68 en nu zelfs rond de 55. Zelfs de tabaksstelen kun je gewoon als takjes breken. Half in de week zijn de vliegduiven gekoppeld en de koppeling verliep geweldig op één eigenwijze duivin ,, Rik,, na, inmiddels weet deze ook haar plek en kunnen alle duiven los op het hok. maar toch doe ik de hokjes overdag enkele keren kruislings open zodat er altijd maar zestien duiven los in het hok zijn dus 8 koppels los, iets meer werk maar wel meer rust in het hok en ook meer kans op goede bevruchte eieren. ook dit heb ik zo niet eerder gedaan als zoveel dingen ik momenteel voor het eerst doe en moet kijken hoe ze uitpakken. Waarom ?, stilstaan is achteruit gaan en zonder dingen te proberen kun je nooit verbeteren. Ook worden er maar uit enkele koppels gekweekt, niet omdat de andere niet goed zijn maar dat is ander soort en daaruit hadden wij gewoon onze eerste prijswinnaars maar…  we willen beter en harder en daarvoor zijn andere duiven aangeschaft die ons in de toekomst naar hoger niveau zouden moeten kunnen brengen.

Niet verwarmd zijn er zes doffers die in een apart hokje naast de stal zitten, weer of geen weer ,vorst ,mist of regen elke ochtend om 8,45 uur gaat daar de klep open en stormen ze eruit om hun rondjes boven Rotterdam te gaan vliegen , de ene dag tien minuten en de andere dag soms een uur , en als ze terugkomen haal ik ze binnen. Waarom wij het zo doen , ik zou het niet weten , we doen het gewoon zo met in ons achterhoofd dat dit hokje heel kleinschalig in de toekomst een hokje voor de fond moet worden bestaande uit zes koppels met in de schuur dadelijk voor de toekomst een koppel speciaal voor de kweek voor fondduiven als basis.

Vandaag sprak ik nog een duivenmelker waar ik voorheen goed bevriend was en hij gaf een plan aan waarin ik mij heel goed kon vinden. Hij vond (en ik ook) dat de spreiding in Rotterdam in de breedte te groot was en dat daarom moest worden in gegrepen. Rotterdam (RMO) zou in drie lengtelijnen moeten worden verdeeld Rotterdam West Centrum en Overschie (naar pv Blauwe Doffer) Schiebroek, Hillegersberg , Molenkwartier, Kralingen ( naar Pv Hillegersberg) Berkel en Rodenrijs ,Bergschehoek, Capelle a/d IJssel,Bleiswijk (naar pv de Vrijheid) , hij noemde de liefhebbers per naam en hun indeling en inderdaad ik was het met hem eens voor de sfeer in de clubs zou het een uitkomst zijn. Maar het zal er wel nooit van komen en toch vind ik het leuk dat sommige liefhebbers erover nadenken.

Ook het aanpakken van de splijtleden is schijnbaar nog steeds niet helder en de leden die het vermoedelijk aangaat zeggen nog niet gehoord te hebben dus draait het dadelijk als de vluchten beginnen voor sommige weer op ongeloof uit met de nodige beroering die dan weer gaat ontstaan, dus als de afdeling 5 en de samenspelen nu eens simpel listen op internet plaatsen op hun site met welke leden in hun samenspel in 2017 hun sport gaan beoefenen weet iedereen waar hij/zij aan toe is. Voor mij is het simpel, je wordt ingedeeld in het samenspel wat in het rayon (Oost ,Midden of West) speelt waarin je voorheen speelde.

Ook de invliegduiven is zoals je op de NPO site en op de social media kunt lezen nog steeds een groot probleem. NPO en de KBDB willen zelfs via verbod gaan voorkomen dat er elders toch opleervluchten georganiseerd worden, ook mogen afdelingen geen gescheiden lossingen gaan doen. Ook dit is in mijn ogen simpel en voor verschillende bestuurders van afdelingen schijnbaar moeilijk te verteren. Aangenomen is dat alle duiven die worden aangeleverd voor een vlucht over de antenne gaan voor ze in de reismand gaan naar de losplaats en dat alle aangeboden duiven in concours staan . Dus geen uitvluchten als dan doen we er maar een gummiring om anders ben ik een clip of een chip kwijt met het africhten van de fondduiven. Dat is allemaal lulpraat en ik vind het zelfs een beetje het saboteren van de vooruitgang en de eenheid in de duivensport.

Tot volgende week.

Kees Commijs ( Postduivencoach)