Zondag 5 februari 2017. Buiten is het mistig en dat is voor deze tijd van het jaar een niet zo ongebruikelijk weertype. Een afgekoeld aardoppervlak in combinatie met vochtige warme lucht levert bijna altijd mist op. Zeker als het ook vrijwel windstil is. Al bij al is het hinderlijk voor het verkeer maar ook hinderlijk voor mensen met duiven. Duiven kunnen zich niet goed oriënteren in een mistige omgeving. Naar het verluidt omdat ze dan niet goed zien, in ieder geval werkt hun oriëntatievermogen minder.

Helemaal gevaarlijk voor duiven is opkomende mist. Ieder jaar zijn er wel enkele dagen waarop dit verschijnsel zich voordoet. De omstandigheden voorafgaand aan deze mist zijn bedrieglijk. Het is vroeg op de dag, meestal tussen 7:00 en 9:00 uur. Het is nog koud, maar de lucht is blauw/helder en de zon schijnt. Ogenschijnlijk ideale omstandigheden om de duiven los te laten voor hun dagelijkse trainingsbeurt. Kort na het in vrijheid stellen slaat het weer op zulke dagen dan om. Vaak in enkele minuten. Dichte mist maakt de wereld plotsklaps heel klein.

Als je als liefhebber geluk hebt vliegen de duiven dan gewoon rond het hok. In dat geval is er meestal niet zoveel aan de hand. Erger is het als de duiven op het moment dat het dichtslaat zich niet bij het hok bevinden. In dat geval begint het grote “bangen”. Hoe gaat dit aflopen? Goed of slecht? Het heeft er een beetje mee te maken of de mist na een paar uur weer optrekt of dat deze de hele dag blijft hangen.

In mijn persoonlijke duivencarrière heb ik helaas ervaring met beide uitkomsten. In 2004, maar het kan ook 2005 geweest zijn, gebeurde het eerste. Ergens in april, het seizoen was al begonnen, liet ik mijn duivinnen ’s morgens om 7:00 uur los bij het mooiste weer van de wereld. Omdat ik toen ook al de nodige duiven had ging ik direct na het loslaten door met de gebruikelijke werkzaamheden, het schrappen van de hokken. Na vijftien minuten of zo liep ik weer naar buiten en zag tot mijn schrik dat het weer was omgeslagen. Alles was grijs van de dikke mist. Er was geen duivin meer te zien (van de zeventig). De tijd verstreek. 8:00 uur, geen duif. 9:00 uur nog geen duif. Omdat de plicht riep toog ik vol onrust naar mijn werk. Eenmaal op het werk, ruim na 10:00 uur, belde ik mijn vader of hij wellicht tijd had om te kijken of de duivinnen al terug waren. De mist was namelijk aan het optrekken. Rond 12:00 uur volgde het verlossende telefoontje. De duivinnen waren, naar later bleek, allemaal weer thuis. Kennelijk hadden ze door de grote verbetering van het weer hun hok weer weten terug te vinden. Mijn, in Aalsmeer, net gestarte carrière had even aan een zijden draadje gehangen maar het liep in dit geval dus goed af.

Dit laatste was niet het geval eind januari 2015. Destijds deden de problemen met mist zich voor met de najaarsjongen die ik na het seizoen 2014 gekweekt had uit mijn betere vliegers. Doordat er in die tijd ook problemen waren met de Vogelgriep en mijn hok in een gebied lag waarin een vervoersverbod van kracht was, werden deze jonge duiven pas begin januari in vrijheid gesteld. Aanvankelijk verliep dit prima van de drieëntwintig najaarsjongen die ik speende vlogen er binnen enkele weken tweeëntwintig om het hok.

Ondanks dat ze ruim drie maanden oud waren voordat ze de vrijheid kregen verliep het uitwennen dus wonderwel. Tot aan die beruchte dag in de laatste week van januari. Na het loslaten bij prachtig weer, zo tegen 8:30 uur, reed ik naar het werk. Ter hoogte van Badhoevedorp (hemelsbreed vijf kilometer) belandde ik in dichte mist. Onhandig voor het verkeer to put it mildly, maar als duivenmelker dacht ik direct aan mijn jonge duiven die ik zojuist de vrijheid had gegeven. “Hoe zou het weer in Aalsmeer zijn”, was een gedachte die de hele dag door mijn hoofd spookte. Op mijn werk in Haarlem was het namelijk de hele dag erg mistig. Helaas bleek bij thuiskomst dat het ook in Aalsmeer al spoedig na mijn vertrek koud en grijs was geworden. Van de najaarsjongen zaten er nog tien in het hok … De rest was in geen velden of wegen te bekennen. De andere dag arriveerden er nog vier, een dag later nog twee.

De overige zes zag ik niet meer terug, die waren door de mist kennelijk te ver van huis geraakt. Iets dat ook diezelfde dag gebeurde met een aantal oude doffers van mijn sportvrienden Cor en Cor. Senior liet ze om 9:00 uur vrij en zag van de tweeëndertig stuks een tiental nooit meer terug ….

Sinds die tijd ben ik uitermate voorzichtig wanneer het gaat om het loslaten van duiven bij mist. Sommigen zeggen dat je ze wel los kunt gooien als de mist er eenmaal hangt. Behalve als het nog rond het hok scharrelende jonge duiven betreft waag ik het er niet meer op. De zomerjongen van 2016, die er gisteren weer eens lekker aan trokken, blijven vandaag dan ook binnen. Tenzij de mist nog optrekt zoals voorspeld wordt.

Ook de duiven in België moeten binnen blijven als ik de berichtgeving goed begrepen heb. Het Vogelgriepspook is helaas ook bij onze Zuiderburen binnen gedrongen. Het heeft gelijk tot de klassieke reactie “alles ophokken” en geen evenementen met duiven. Waar kennen we dit van? Ook in Nederland is/was dit altijd de eerste reactie. Gelukkig is er door toedoen van de NPO ruimte geschapen in dit beleid van de Nederlandse overheid.

Zorgelijk is de reactie van de Belgische overheid wel. Het afwijkende standpunt t.o.v. Nederland kan als we pech hebben namelijk wel grote consequenties hebben. Niet alleen voor onze zuiderburen die hun jongen juist buiten hebben zitten, ook voor ons Nederlanders dreigt onheil. We zitten immers nog slechts acht weken voor het vliegseizoen en België is toch het land waar we het vaakst duiven loslaten. Even afwachten voordat we echt in de stress schieten maar zorgelijk is en blijft het.

OP EIGEN HOK

In datzelfde België was vanmiddag in de omgeving van Antwerpen een interessant forum. Een forum met onder andere mijn vriend Peter Boskamp, waaraan ik zeker een bezoek gebracht zou hebben ware het niet dat ik andere bezigheden heb. Vanmiddag viert mijn schoonmoeder haar tachtigste verjaardag met een etentje en hierbij mag ik natuurlijk niet ontbreken.

Ook moet ik vanmiddag nog het een en ander voorbereiden voor mijn vooralsnog laatste dienstreis in dienst van mijn huidige werkgever. Maandagavond en dinsdag overdag staat de laatste bijeenkomst over de nieuwe Euro 50, het biljet dat in april van dit jaar in circulatie komt, in Frankfurt geagendeerd. Hier moet ik nog bij zijn en dit betekent in deze tijd van het jaar in en rond het hok de nodige voorbereiding. De kwekers liggen immers met jongen van tien tot veertien dagen en de vliegers zitten inmiddels een ruime week gekoppeld. Drukke dagen op de hokken dus en dan is het niet ideaal om van huis te zijn. Ik kan dus de beperkte tijd op de zondag goed gebruiken.

Overigens is het toch een drukke week want ook vrijdagavond ben ik van huis. Al enige tijd geleden ben ik benaderd door P.V. De Reisduif uit Oud-Beijerland voor een duivenpraatje. Om het gesprek interessanter en breder te maken is dit uiteindelijk uitgedraaid op een afspraak voor een tweegesprek met de Zuid Hollandse overnachtfond vedette Bert Saarloos uit het naburige Klaaswaal. Het gesprek kan best een aardige symbiose van twee stijlen van fanatieke duivensport worden. Voor degenen die geïnteresseerd zijn zie: http://www.duivenmarktplaats.nl/janu/es2601.pdf

Door bovenstaande kan ik helaas niet naar de informatie avond van het NPO-bestuur in Hotel Reehorst in Ede. Het bestuur wil de achterban graag informeren over de prachtige toekomst die de duivensport verdient.  Dit vraagt naar de mening van de nog steeds nog wel verse ploeg bestuurders om een ambitieuze koers. Een koers die leidt tot een bloeiende sport met vele actieve beoefenaars.  Hoe men een en ander denkt te realiseren gaan Maurice van de Kruk en zijn mannen dus op vrijdag 10 februari 2017 vertellen. D.w.z. alles over hun visie, de mogelijkheden, hun  bevindingen en de koers die  het bestuur voor heeft. Uiteraard  is er daarbij ook ruimte om de dialoog  aan te gaan. Best jammer dat ik er niet bij kan zijn maar de afspraak met mijn vrienden uit Oud-Beijerland stond al veel langer. Voor meer informatie zie: http://www.gps2021.nl/NPO-Veenendaal_Uitnodiging_A4digitaal_10feb2017_HR.pdf

Tenslotte wil ik de vroege lezers van dit weekstuk nogmaals wijzen op de bonnenverkoop van rayon F. Deze loopt  vanavond om 22:00 uur af en nog steeds kan iemand die dit wenst op koopjesjacht. De meeste bonnen, zelfs die van sommige absolute topliefhebbers, zijn nog zeer vriendelijk geprijsd. Ik ben benieuwd hoe dit afloopt, volgende week om deze tijd weten we meer. http://www.duiven.net/verkoopfr/

Tot volgende week,

Michel Beekman

P.S. 1:

Inmiddels breken de eerste zonnestralen een beetje door de mist. Wellicht kloppen de voorspellingen van de mannen uit de Bilt dit keer. Met een beetje geluk kunnen de duiven dan toch nog even op de vleugels.

P.S. 2:

Voor de sportvrienden die bij mij hun interesse hebben gemeld voor jonge duiven van mijn eerste ronde het volgende. Er zijn er inmiddels ruim dertig geringd. Naar verwachting zijn de duiven speenklaar vanaf vrijdag 17 februari. In het tweede deel van komende week zal ik even contact opzoeken om het nader af te spreken.

De volgende ronde lijkt dan vervolgens grotendeels beschikbaar voor de afhandeling van de vele bonnen die deze winter geschonken werden. Hierover binnenkort meer.