Zondag 18 juni 2017. Buiten is het een stralende dag. Een heel andere dag dan gisteren om deze tijd (11:45 uur). Op hetzelfde tijdstip was het zwaar bewolkt. Hoge bewolking weliswaar maar het was of de duvel er mee speelde. Op zaterdag was het weer stukken minder dan de dagen er voor. Gelukkig klaarde het in de loop van de dag steeds meer op maar de bewolking was best taai en had wellicht toch enige invloed op het concoursverloop.

De Midfondvluchten verliepen in de regel moeilijker dan verwacht terwijl liefhebbers uit de afdelingen die jongen duiven drachtten hun hart vast hielden. Het losbeleid bij deze moeilijke omstandigheden voor junioren verschilde per afdeling. Zo koos de afdeling Zuid Holland voor een vroege lossing terwijl de hemel geheel bedekt was, terwijl Noord Holland wachtte tot de opklaringen in het Westen van het land de losplaatsen in Zevenhuizen en Gorinchem hadden bereikt. Dit betekende een lossing na de aankomst van de oude duiven.

Het verloop van deze oefenvluchten was moeizaam, al kwamen de duiven in Zuid Holland uiteindelijk wel prima thuis. Althans op het adres waar ik een kijkje nam. Gisteren op ditzelfde tijdstip was ik namelijk bij Willem en Wiebren in Reeuwijk. Doel was om de oude duiven van Pontoise te zien arriveren maar ik kreeg de aankomst van zo’n 150 jonge duiven als bonus.
De jonge duiven lagen ver uit elkaar maar bleven nog lang na de lossing (om 9:40 uur), hoofdzakelijk, van de goede kant komen. Kennelijk hadden ze wat moeite om door de hoge bewolking snel het juiste spoor te vinden maar eenmaal op koers ging het redelijk vlot. In ieder geval bij een van de beste jonge duivenspelers van het land.
Een topper die ze zelf een keer of 11 had weggebracht (9 keer op 10 kilometer en 2 keer iets verder namelijk vanaf Numansdorp zo’n 40 km) en voor deze zaterdag ook afgelopen dinsdag mee deed aan de oefenvlucht van zijn afdeling. Vanuit hetzelfde Numansdorp. Toen ik vertrok omstreeks 12:15 uur waren er 200 van de 229 thuis. Wel had de hoogspanning enkele slachtoffers gemaakt. Zojuist vernam ik dat er slechts 4 van de 219 jonge duiven hun hok niet hebben weten te bereiken.

Op het tijdstip waarop ik richting Aalsmeer vertrok waren er ook 53 van de 84 oude duiven gearriveerd. De oude duiven vlogen wat langzamer dan verwacht maar toen ze eenmaal kwamen vielen ze gestaag. Dit blijft een machtig gezicht. 53 duiven in 20 minuten op een vlucht van 367 met een kalme Westnoordwesten wind is best goed en aangenaam kijken.

Collega topper uit Reeuwijk Bas Verkerk deed het zelfs nog iets beter want hij draaide er 87 van de 122. De snelste duif in Zuid Holland viel in de regio waar je dat mocht verwachten gezien de windrichting, namelijk in het Zuidoosten van de afdeling. Dat de duif viel in Puttershoek bij Gerard Reedijk en Elly Jongekrijg was misschien nog wel verrassend omdat deze topliefhebbers relatief Westelijk van Dordrecht wonen.

Bij het aanvaarden van de thuisreis was de wind al iets geruimd richting het Noordwesten waardoor ik direct wist dat onze duiven iets langzamer zouden vliegen. Uiteindelijk viel het verschil in snelheid nog best mee. De snelste Noord Hollandse duif op de vlucht vanuit Pont Sainte Maxence was voor Henny La Grouw uit Amsterdam West. Zijn eerst aankomende duif maakte een snelheid van 1275 meter per minuut! Henny draaide ze fantastisch, met 43 prijsduiven op 54 had hij ze als het ware aan een touwtje.

De Noord Hollandse duiven hadden het wel wat lastiger dan de collega-duiven uit Zuid Holland. De concoursduur varieerde tussen de 25 en 32 minuten. Logisch omdat de wind steeds krachtiger uit het Noordwesten ging waaien. Dit beeld zie je ook terug in de meters van de verschillende Kring winnaars, al verdient de duif van Joop Jansen uit Haarlem wel een extra complimentje want tegen de wind in qua ligging maakt de doffer nog 1252 meter.
Opvallend is dat eerste 5 duiven van de afdelingsuitslag binnen iets meer dan 2 meter per minuut vallen en dat er hierna een gat valt van 13 mpm hetgeen neerkomt op een verschil van meer dan 3 minuten! Daarnaast sprong in het oog dat een aantal hokken ze uitstekend pakten. Kennelijk was de conditie van deze duiven beter dan de conditie van het merendeel van de concurrentie.

De winnaars per kring van Pont St Maxence:
Kring 1: Han Hoekstra, Alkmaar – 1229 mpm
Kring 2: Ton Snoek, Volendam – 1274 mpm (met prachtige uitslag)
Kring 3: Joop Jansen, Haarlem – 1252 mpm
Kring 4: Beekman & Tilmans, Aalsmeer – 1273 mpm
Kring 5: Henny La Grouw, Amsterdam – 1275 mpm (met sublieme uitslag)

Zo ongeveer op hetzelfde tijdstip als waarop de duiven van Pont vielen werden in Noord Holland de eerste duiven van de klassieker vanuit Saint Vincent de Tyrosse afgevlagd. Misschien namen de programma duiven de marathon duiven even op sleeptouw want de duiven die op vrijdag om 12:30 uur in Zuidwest Frankrijk gelost hadden kregen het niet kado.

De mannen van de lange adem kregen dan ook direct waar voor hun geld want de duiven waren meer dan 24 uur onderweg. Behalve een groepje duiven dat een deel van de nacht benutte viel het gros van de duiven ruim na het middaguur. In Noord Holland arriveerde de eerste duif op het hok van Cor Buijs uit Purmerend.
Een voor mij onbekende overnachtfondspeler met een bekende naam die zijn 3e getekende om 13:43 uur constateerde. In de sector was het nog goed voor de 10e plaats en dit geeft wel aan hoe moeilijk de duiven het hadden om hun thuisbases te bereiken. Hieronder de winnaars per kring maar ook IJsbrand Kaptein verdient enige aandacht met plaats 5, 6 en 7 plus 9 van de 11 duiven in de prijzen. Ditzelfde geldt voor het duo van Leijen – de Groot met een vroege duif (8e) en 2 uit 2, alsmede Fre de Boer uit Bovenkarspel die met slechts 1 duif mee de 10e plaats voor zich opeiste tegen 748 duiven.

De winnaars per kring van Saint Vincent
Kring 1: Piet Zuurbier, Heiloo – 944 mpm
Kring 2: Cor Buijs, Purmerend – 954 mpm
Kring 3: Sam de Jong, Heemskerk – 944 mpm
Kring 4: Fred Kramer, Wormer – 910 mpm
Kring 5: Gebroeders Jacobs, Nes aan de Amstel – 943 mpm

GPS tracking

Deze week werd weer volop geëxperimenteerd met de GPS ringen. Zowel bij de training bij huis als op een trainingsvlucht en ook op de wedvlucht vanuit Pont. Voor de volgers van mijn Facebookpagina zal het meeste bekend voorkomen maar omdat er ook veel liefhebbers zijn die hier nog geen gebruik van maken plaats ik een aantal plaatjes plus een iets ruimere toelichting toch ook maar op de site.

Training bij huis:
Alle dagen werd de Nl14-1798444 tijdens de training voorzien van een GPS ring. Na een aarzelende training op zondag kreeg de duivin en met haar een groot aantal hokgenoten er echt zin in. Dit resulteerde op maandag in een opvallende training. De duivinnen waren erg actief en trainden “anders” dan de dagen er voor. Ondanks een zwaar bewolkte hemel en een nauwelijks voelbare wind. Na ruim 5 minuten in de nabijheid van het hok te hebben gevlogen gingen ze op stap voor een grote ronde. Gedurende deze trektocht leggen ze dan in een minuut of 27 ruim 40 kilometer af. Tijdens deze grote rondes vlogen de dames soms minder dan 1 meter boven de grond. Ook de totale afstand liep op tot bijna 70 km in iets meer dan 1 uur.

De nieuwsgierigheid naar de training van dinsdag was daarom groot. Bovendien waren de vliegcondities op dinsdagavond een stuk beter. Om meer beeld te krijgen van de training werden 2 duivinnen voorzien van een GPS ring. De blauwe track was van de 14 – 444 dezelfde duif als de voorgaande dag(en). De gele track was van een oudere duivin, de 12-1469659.

De blauwe track-duivin (en een groot deel van de koppel) hadden er deze keer zo mogelijk nog meer zin in dan de dag ervoor want ze maakten een bijzonder grote ronde. De gele track-duivin had er duidelijk minder zin in want ze boog kort naar de start weer af om rondjes boven het hok te gaan vliegen. Het verschil in de netto afstand die door de blauwe en gele duivin werd afgelegd bedroeg 10 kilometer. De vliegduur verschilde niet of nauwelijks echter de snelheid van de rondjes bij huis is lager dan wanneer ze op trektocht gaan.

Ook zeer opmerkelijk was de route van de blauwe track-duivin. Na de min of meer gebruikelijke start richting de zogenaamde Hornmeer en de Poel vloog ze parallel aan de A4 gewoon door over Schiphol om daarna weer af te buigen richting hok. Hiermee was weer een mythe geslecht want tot afgelopen dinsdag dacht ik altijd dat de duiven niet over Schiphol vlogen.

Trainingsvlucht:

Op woensdag werden de duivinnen inclusief de zomerjongen weggebracht voor een trainingsvlucht vanuit Bergambacht. Ze werden verdeeld over 4 manden en in iedere mand zat een duivin met een GPS-ring.

De uitkomst was even verrassend als opmerkelijk. Er waren grote verschillen in de afgelegde afstand, snelheid en vlieghoogte. Vooral dit laatste sprong in het oog want de vlieghoogte varieerde tussen gemiddeld 254 meter en 70 meter met uitschieters naar 512 en 446 meter. Opmerkelijk genoeg vloog de duivin die het snelst thuis is (de gele track) het laagst en de duivin die het langst onderweg is het hoogst. De wind blies zwak tot matig uit Zuidoostelijke richting. Ook verrassend de duivin die haar GPS ring het snelst thuis bracht was degene die op dinsdag de koppel verliet om bij huis te trainen.
Deze duivin zat in de mand die als eerste gelost werd. Zou het dan toch uitmaken als er meerdere keer binnen korte tijd (5 minuten) vanaf dezelfde locatie gelost wordt?

Wedvlucht Pont Sainte Maxence:

Op de vlucht vanuit Pont werden 2 duiven met een GPS ring uitgerust. Ik had wel even spanning of de ervaren duivinnen de ring zouden thuisbrengen maar uiteindelijk arriveerden ze respectievelijk 33 minuten en 39 minuten na de eerst aankomende duif.
Na het uitlezen viel het direct op dat de routes vrijwel identiek waren aan elkaar. Slechts op het laatste stuk weken ze af. Het verschil in aankomsttijd was 6 minuten, echter de tweede duif was veel vermoeider dan de eerste ondanks dat de eerste duivin harder vloog. Over een mogelijke oorzaak later meer.

De “blauwe track”, wederom de 14-444, arriveerde de eerste, en werd geklokt op 14:20 uur. Van deze duivin startten de metingen zo’n 6 kilometer na de start en stopten ze al zo’n 4 kilometer voor de finish. Ik weet de oorzaak hiervan niet maar ik vermoed dat er een soort contactje in de ring registreert wanneer de duif vliegt. Waarschijnlijk beweegt deze duivin haar poot niet of nauwelijks of stoort de ring een beetje want onderweg werd er ook een periode niets geregistreerd terwijl bij deze duif ook bij huis met wisselende trackringen de eerste metingen altijd enkele honderden meters na het verlaten van het hok plaatsvinden.

Deze blauwe duivin had als topsnelheid 1492 mpm en dit zakte gedurende de vlucht naar gemiddeld 1207 mpm. Dit zakken van de snelheid gebeurt heel geleidelijk. Het eerste uur vloog ze meer dan 1400 mpm terwijl dit in het laatste uur nog ongeveer 1100 mpm was. Ze vloog een netto afstand van 378 km op een gemeten afstand van 356 km. Ze vloog dus nauwelijks om, 22 km komt neer op 5,8 procent. Ze vloog een logische route. Slechts het laatste stuk, vanaf de Biesbosch kon een stuk efficiënter. Het leek er op of ze als het ware de losplaats van afgelopen woensdag op zocht, want ze vloog bijna over Bergambacht. De vlieghoogte was gemiddeld 120 meter, maximaal was dit 368 meter. Best hoog gezien de windrichtingen tussen West en Noord. De blauwe duivin ging 1 keer naar beneden om vliegend te drinken (om 13:20 uur).

De “gele duivin” arriveerde om 14:26 uur. Van deze duivin startten de metingen al ruim voor de start feitelijk vanaf het moment dat de ring geactiveerd werd (om 6:30 uur aangezien ik op voorhand rekende op een lossing om 7:00 uur). De metingen stopten een fractie voor de finish. Het lijkt er op dat deze duivin onrustiger in de mand zit of haar poot met de GPS ring schut. Wellicht uit irritatie wanneer ze nog in de mand zit.

Deze gele duivin had als topsnelheid 1512 mpm en dit zakte gedurende de vlucht naar gemiddeld 1174 mpm. Ze vloog een netto afstand van 384 km op een gemeten (hemelsbreed)afstand van 365 km. Deze afstand komt bijna een op een overeen met de afstand tussen het coördinaat van de losplaats en mijn hok. Ook deze duivin vloog slechts beperkt om. De inefficiëntie (d.w.z. 5,2 procent) zit bij deze duivin in het eerste stuk waarbij ze iets meer naar het Westen trekt dan de blauwe duivin. Hemelsbreed vlogen de duiven het eerste stuk een kilometer of 10 uit elkaar. Waarschijnlijk bevonden ze zich op dat moment in verschillende nog grote koppels.
De vlieghoogte van de gele duivin was gemiddeld 125 meter hetgeen vergelijkbaar is met de hoogte van de blauwe duivin. De maximale vlieghoogte van deze 5 jarige duivin, die al de hele wereld gezien heeft, was echter veel hoger. De piek lag op 488 meter en dat is best hoog! Ze bereikte deze hoogte vlakt voor de finish om 14:10 uur toen ze de Nieuwkoopse plassen overstak. Dit leek ze bewust te doen omdat ze voor de plassen gedurende een stuk van een kilometer of 10 geleidelijk steeds hoger ging vliegen.

Deze duivin werd duidelijk geteisterd door de dorst. Misschien had ze in de mand niet goed gedronken want ze ging 2 keer drinken. Ook zij deed dit vliegend en wel heel spectaculair door in een klein meertje of poeltje te duiken. Zie de afbeelding, bij de tijd op de afbeelding moet een uur opgeteld worden. De tweede drinkpoging deed ze in Noord België / de grensregio maar ze hield duidelijk dorst want ze kwam totaal stuk aan en bleef vele minuten bij de drinkbak zitten.

Al bij al hielden beide duivinnen opmerkelijk goed koers. Ze klasseerden zich echter niet binnen de tijd. Een echte verklaring hiervoor kan ik niet direct vinden anders dan dat ze waarschijnlijk gewoon meer snelheid verliezen dan de anderen duiven. Of dit komt door de conditie, de klasse of het dragen van de GPS ring zal de tijd moeten leren.
Zoals het land er nu bij ligt zal ik de komende 2 weken de ringen gebruiken om de training te monitoren en pas op de eerstvolgende Midfondvlucht weer een aantal duiven uitrusten met een GPS ring.

OP EIGEN HOK

Ging het qua wedvlucht resultaat conform verwachting in die zin dat de trainingsresultaten van afgelopen week al leken aan te tonen dat de duiven beter in conditie raakten. Dit gold in ieder geval voor de ploeg die de laatste weken zorgde voor redelijke tot goede prestaties. Deze ploeg vloog gisteren echt top. De duiven die de laatste weken misten konden op een enkeling na ook gisteren niet echt verbetering laten zien. Het prijspercentage bleef hierdoor aan de lage kant, maar dit werd ook erg beïnvloed door de 11 zomerjongen. Gisteren klasseerde er zich slechts 1 in de prijzen. Of het komt door het rennetje waarin ze dag en nacht huizen of dat het ligt aan de ervaring of de kwaliteit? Wie het weet mag het zeggen?
Uiteindelijk klokte ik dezelfde duivin als vorige week op Vierzon als eerste! Het duurde even voordat de andere hokgenoten zich meldden (na 5 minuten) en dan weet je als liefhebber dat het of heel goed is of heel slecht. Het bleek het eerste. Voor het eerst dit jaar werd een Kringoverwinning binnengesleept, terwijl de eerste groep duif zich ook prima op tijd klasseerde (naast plek 1, ook 4, 7, 12, 16, 19, 27, 32 en 33 tegen 1548 duiven met in het totaal 27 prijzen op 74). In de afdeling was het goed voor plaats 5 plus 35 van de 74 in tijd.
Helaas had de vlucht ook een keerzijde. Waar aanvankelijk een Gouden Duif uitslag tot de mogelijkheden leek te horen bleek na afloop de eerstgetekende gemist te hebben. Aanvankelijk dacht ik dat het kloksysteem haar gemist had want ik meende haar gezien te hebben. Helaas was ik abuis en ontbreekt ze als enige nu nog altijd op het appel. Hetgeen natuurlijk niet veel goeds belooft.
Afgelopen week stond voor het overige in het teken van het opleren van de jonge garde. Ze zijn nu 8 keer op stap geweest. Komende week zullen ze gezien de weersvoorspelling nog maximaal 3 keer gelapt kunnen worden. Hierna zullen ze er aan moeten geloven want komende zaterdag staat de eerste wedvlucht op het programma. Gezien hun trektochten tijdens de training bij huis zouden ze er klaar voor moeten zijn maar bij jonge duiven weet je het maar nooit …..
Ook weet ik nog niet welke duiven komende week de eer op Bourges zullen verdedigen. De komende week zal ik mij het hoofd hierover breken en een (klein) ploegje samenstellen. Zoals altijd afwachten maar weer….

Tot volgende week,
Michel Beekman

O, ja mochten er nog mensen geinteresseerd zijn in jonge duiven, er lopen er nog steeds. Uitwennen wordt wel een beetje lastig.