Zondag 9 juli 2017. Op de achtergrond hoor ik het commentaar van de VRT. In de Tour de France staat een zware bergrit op het programma die integraal wordt uitgezonden. Een zware dag voor de verslaggevers die vele uren aan elkaar moeten praten, echter nog veel zwaarder voor de renners. Zij moeten 4600 hoogtemeters bedwingen. Verdeeld over 7 bergen waarvan er 3 van de buitencategorie. Op het moment dat ik dit schrijf heeft wederom een grote groep zich van het peloton afgescheiden. In deze groep een aantal kansloze niet klimmers die zich opofferen om de klimmers zo lang mogelijk van voren te houden zodat die uiteindelijk de etappe kunnen winnen. In het peloton met de kopmannen is het niet veel anders.

De vergelijking met onze duivenvluchten dringt zich dan ook op. Ook hier begint een grote groep aan de wedstrijd waarbij uiteindelijk een select groepje overblijft dat de vroege prijzen verdeeld. Op de korte vluchten zijn dit de supergemotiveerde en zich super oriënterende sprinters. Op de Midfond zijn dit de krachtpatsers die bijna sprintend hun traject van 300 tot 450 kilometer naar huis afleggen. Deze duiven zijn een beetje vergelijkbaar met de klassieke wielrenners in het voorjaar die op de macht heuvels en bergjes beklimmen en dit een hele tijd volhouden. Ook op de Dagfond komt dit soort duiven tot hun recht vermits het niet te zwaar of te ver is. Dan is bij deze duiven de tank te vroeg leeg. Oftewel ze zijn niet afstandsgeschikt vooral als de wind op de kop blaast. Voor dit type vlucht en de overtreffende trap hiervan, de ochtendlossingsvluchten van de ZLU, heb je een speciaal type duif nodig. Als ware het een klimmer in de Tour de France die doorgaat waar een andere renner moet lossen. Een duif met een goede basissnelheid maar met een duurvermogen van 12 tot 15 uur.

Afgelopen week waren de omstandigheden dusdanig dat alleen de allersterkste duiven met het grootste duurvermogen zich konden onderscheiden. Bijna midweeks op de ochtendlossingsvlucht vanuit Agen, op de dagfondvluchten (voor mijn afdeling was dit Argenton) en voor de overnachtfondvluchten vanuit Dax en Barcelona. Het waren allemaal zware cols waarop vele duiven door de mand vielen.

Op dinsdagavond was ik getuige van de aankomsten van de ZLU duiven bij de combinatie Baas & Berg uit de Kwakel. Paul en Richard hadden 30 duiven ingemand op Agen, die na een oponthoud van 4 dagen op dinsdagmorgen om 7:00 uur in vrijheid werden gesteld. De afstand bedroeg 947 km. Een afstand die met wisselende winden moest worden afgelegd, waaronder enige tijd Noordwesten wind op het laatste stuk,. Na de erg vroege duif, en uiteindelijke winnaar, in Alblasserdam vielen de aankomsten een beetje stil in het tussenstuk tussen de Alblasserwaard en De Kwakel. Tot 21:18 uur, toen er na later bleek een tweejarige duivin over het dak van het huis gestoven kwam. Ondanks de afstand kwam ze nog hard en met alles wat ze had aangevlogen. De opluchting bij de eigenaren en de clubgenoten die waren afgekomen op de aankomst van de Agen-duiven was bijzonder groot. Mijn bewondering voor deze prestatie(s) was zeer groot. Wat een duif en wat en drang.

http://www.beekman-tilmans.nl/wp-content/uploads/2017/07/Baas-en-Berg-300x227.jpg 300w, /cache/remote_images/8c9fe17939685ed6664573576236a8b6.jpg 768w, http://www.beekman-tilmans.nl/wp-content/uploads/2017/07/Baas-en-Berg-397x300.jpg 397w" sizes="(max-width: 640px) 100vw, 640px" width="640" height="484">

Bij het melden bleek het de eerste melding in de sterke fondclub Noord Holland. Echter wonend in de voorvlucht ben je pas een klein uur later zeker van de winst. In dit uur vielen er nog 4 duiven op het sterke hok uit De Kwakel ! Allemaal vielen ze het hok als het ware aan! De sensatie was compleet toen niemand in Noord Holland sneller bleek en in landelijke uitslag de 13^e plaats werd bezet bij de oude duiven. Als kers op de taart kregen de laatste letters nog een duif te zien die om 23:08 uur in het donker nog het hok wist te vinden. Ruim 16 uur na de lossing! Wat een uithoudingsvermogen, afstandsgeschiktheid en preparatie! Ook de verzorging in de manden moet overigens uitstekend geweest zijn want anders kan een duif niet zolang na het inkorven nog zo goed presteren.

Over de verzorging van mijn duiven die ingekorfd werden op Argenton heb ik wel enige twijfels. Ik korfde ze op donderdagavond in topconditie in. ’s Morgens vlogen ze nog 5 kwartier torenhoog. Ook de gezondheid was in orde want op woensdagmorgen bracht ik nog een bezoek aan mijn Limburgse soigneur. Dit deed mij zelfs verleiden er 25 uit te zoeken. Duiven die er of al een keertje geweest waren of “dagfondbloed” in de aderen hadden. Het resultaat was desastreus, op een vroege duif na. ’s Avonds 9 terug van de 25. Slechts 5 in de prijzen.

Echter opvallend was dat mijn eerste duif (10^e in de afdeling) zeer vuile poten had. Donkergroene mest vastgeplakt of beter ingedroogd aan haar poten! Ik toonde het nog aan mijn vader en de letter uit Uitgeest die getuige was van de aankomsten. Toen ik vanmorgen de laatkomers een herstelcapsule opstak zag ik bij een aantal van hen hetzelfde verschijnsel … Iets dat lijkt te wijzen op “geen of niet voldoende” voer. Of het echt zo is zal ik wellicht nooit weten maar in ieder geval was het de slechtste dagfondvlucht in jaren op de duivin die de meubelen redde na …

De winst op de zwaarste Dagfondvlucht in jaren was voor Ruud Moes uit Zaandam. Ruud is de laatste jaren weer helemaal terug op topniveau en bevestigde dit nog maar eens op de vlucht vanuit Argenton. Zijn jaarling “040” een novemberjong (!) uit zijn “18”, de duivin die vorig jaar in de PIPA ranking de beste oude duif was van Nederland, vloog op een afstand van 693 km 3 mpm sneller dan de jaarling van de verrassende nummer 2, Gerard (en Lies) van den Bergen uit de Kwakel. De derde plaats in afdelingsverband viel ook in de Zaanstreek, op het hok van Martijn en Marit Kramer uit Wormer. De winnaars per kring:

Kring 1: Nico Ory, Heiloo – 1138 mpm

Kring 2: Ton Snoek, Volendam – 1142 mpm

Kring 3: Gerrit Twaalfhoven, Uitgeest – 1124 mpm

Kring 4: Combinatie Moes, Zaandam – 1153 mpm

Kring 5: Dirk van de Heide, Amsterdam Noord – 1135 mpm

In de ochtenduren werden de jonge duiven gelost. Wederom stonden de lossen plaatsen Roosendaal en Minderhout op het programma. Het bestuur had gemeend de junioren wederom te moeten lossen op de kortst mogelijke afstand. Een slechte beslissing als je het mij vraagt want vooral de duiven uit de Zuidelijke kringen schieten dan erg makkelijk door. Een duif maalt in tegenstelling tot een mens niet om 20 of 40 kilometer meer maar dat schijnt in de bestuurskringen maar niet door te dringen. Gelukkig was er weinig wind waardoor bij het vallen van de avond op de meeste hokken in het Zuiden van de afdeling slechts 5 tot 10% van de jongen niet thuis was …

De winnaars per kring.

Roosendaal

Kring 1: Udo – Duijn, Heiloo – 1370 mpm

Kring 2: Frank van der Sluys, Volendam – 1360 mpm

Minderhout

Kring 3: Reumann & de Jong, Haarlem – 1398 mpm

Kring 4: Gerard en Lies van den Bergen, Kudelstaart – 1424 mpm

Kring 5: Hennie La Grouw, Amsterdam – 1432 mpm

Het afgelopen weekeinde stond ook de klassieker vanuit Dax op het programma voor de liefhebbers van de middaglossing. Dit jaar is het drieluik St. Vincent, Dax en Bergerac weer in ere hersteld en het lijkt er bijna op of de duivengoden besloten hebben ook qua aankomsten oude tijden te doen herleven. Zowel St. Vincent als Dax werden vluchten voor zeldzaam sterke duiven. Op een enkele nachtvlieger na (de winnaar in de sector) was het strijden tegen de elementen. Dit ging de Noord Hollandse duiven ook deze week weer goed af. In de sector werd de tweede en derde plaats ingenomen door respectievelijk de combinatie Terpstra-Koper uit Hem en Henk Bos uit Purmerend terwijl ook IJsbrand Kaptein aantoonde dat zijn duiven weer uitstekend in orde zijn.

Voor de meeste duiven was Dax echter een bijzonder grote uitdaging want de gaten in de aankomsten waren groot. Ruim 10 uur na de eerste duif kon het concours in NH gesloten worden.

http://www.beekman-tilmans.nl/wp-content/uploads/2017/07/Kees-Droog-225x300.jpg 225w" sizes="(max-width: 400px) 100vw, 400px" width="400" height="533">

Barcelona

De klassieker der klassieker vanuit Barcelona stond dit weekeinde eveneens op het programma. De omstandigheden leken op voorhand uitstekend maar bleken uiteindelijk voor de meeste duiven toch te moeilijk. Ondanks de afstandsgeschiktheid van deze specialistische duiven daalde de snelheid naar ongekend, zeg maar bijna ouderwets, lage waarden. De eerste internationaal werd “los” gewonnen met een snelheid van 882 mpm door de heer Roks uit Standdaarbuiten.

De eerste Noord Hollandse duif maakte een snelheid van 764 mpm en viel op het hok van Kees Droog uit Andijk. Kees bevestigde hiermee dat zijn prestaties van de afgelopen jaren allesbehalve toeval waren. Temeer daar hij zijn tweede duif slechts 43 seconden na zijn eerste duif wist te klokken. In de landelijke uitslag betekende dit een 8^e en een 9^e plaats. Klasse! Vooral omdat zijn 3^e duif nog eens als 29^e werd afgevlagd! Hiermee komt voor eens en altijd een eind aan een donkere periode en hoeft niemand meer te twijfelen aan de prestaties uit het verleden! Nogmaals proficiat!

OP EIGEN HOK

Is het dus niet helemaal naar het zin verlopen op Argenton … Over de oorzaken pijnig ik al sinds de eerste aankomsten mijn hersenen. Zo is bijvoorbeeld de duif met de GPS ring nog niet teruggekeerd terwijl ze de woensdagmorgen voor het inmanden nog 138 km vloog. Niet op een lapvluchtje maar tijdens de dagelijkse training. Op donderdag deed ze het iets je rustiger aan maar vloog ze nog 90 minuten om samen met een andere duivin 15 minuten na de koppel te laden … Kortom zo’n duif zou toch thuis moeten kunnen komen evenals de andere duiven die nog achter zijn.

Sinds deze morgen 09:37 uur stokt de terugkeer ondanks dat alle 7 nog afwezige duiven al terugkeerden van de rampzalige Gien. Ik moet er in berusten maar dat is iets dat mij niet makkelijk afgaat …. Hopelijk zakken er nog een paar af zodat ik kan proberen ze voor de laatste cols van het seizoen klaar te maken ….. Afwachten maar weer ….. Nu mij deze week richten op de 5^e Midfondvlucht en de 3^e jonge duivenvlucht.

Tot volgende week,

Michel Beekman

P.S.

Inmiddels zijn er al een aantal jonge duiven gereserveerd maar de ronde is deze keer best groot ….