Zondag 11 maart 2018. De klok wijst hier al weer 17:00 uur aan. Buiten scheen tot voor kort de zon maar het begint nu te betrekken. Tijd voor de vrijwel dagelijkse bui. Al dan niet vergezeld van onweer regent het vrijwel iedere dag even vanaf 15:30 uur. In deze tijd van het jaar is dit zelden lang, meestal een halfuurtje tot een uurtje en dat is best prettig met temperaturen die, vooral de laatste paar dagen, de 35 graden makkelijk overschrijden.

Uitstekende temperaturen om wat te gaan zwemmen. Degenen die mij een beetje kennen weten dat dit niet mijn grootste hobby is, echter met een 50 meter bad op 5 minuten rijden (en aan het eind van het jaar met de fiets) heb ik het er deze week toch maar van laten komen. Baantjes zwemmen om de conditie te verbeteren en hopelijk het aantal kilo’s een beetje terug te brengen. Ik kijk er maar op dezelfde wijze tegenaan als de wijze waarop ik duiven hield. Dat wil zeggen met de nodige discipline om iedere twee tot drie dagen het bad in te duiken. Donderdag zwom ik 15 baantjes, vandaag 16. De komende tijd zal ik proberen dit aantal verder uit te bouwen, op een gelijkaardige wijze als waarop ik de training van de duiven uitbouwde. Dus elke keer een beetje meer.

Voorafgaand aan mijn zwemavontuur, dat in de subtropische omgeving natuurlijk geen straf is, keek ik nog “even” terug naar de NPO Ledenraad van gisteren (10 maart). Het werd een hele zit want zelfs met de doorgespoelde pauzes en ondanks vele vergaderingen die er aan vooraf gingen bedroeg de netto vergadertijd bijna 4 uur. In deze 4 uur kwam een enorm aantal punten soms gedetailleerd en soms erg globaal aan bod. Teveel om op alles in te gaan.

Wat mij echter wel opviel was dat bij veel punten de angel er al eerder uitgehaald was. Afgelopen week werden bijvoorbeeld de plooien tussen het NPO bestuur en de Zuidelijke afdelingen reeds glad gestreken, terwijl in een eerder stadium een soort compromis over de Neutralisatie tijd ochtendlossingen bereikt werd met de “fond-geledingen” in onze sport. Qua stijl begint het bestuur van der Kruk steeds meer te lijken op de kabinetten van Mark Rutte. Op de plaats waar het debat gevoerd moet worden, d.w.z in de ledenraad, vindt dit niet meer plaats. In plaats hiervan worden er in een eerder stadium een soort overeenkomsten gesloten. Achterkamertjes politiek noemt de één het terwijl de ander het pragmatisch vindt.

Persoonlijk heb ik er gemengde gevoelens over. Probleem is niet de uitkomst maar het gebrek aan  transparantie waarmee de oplossing tot stand komt. De “gewone” duivenmelker die nog een beetje geïnteresseerd is in het wel en wee op landelijk niveau zal van de vergadering van gisteren niet veel begrepen hebben. De besluitvorming was vaak vaag en ondoorzichtig terwijl alle onderwerpen die afgelopen winter de sociale media en de gesprekken beheersten nauwelijks aan bod kwamen.

Als ze al aan bod kwamen dat werd er vaak met een Babylonische uitwisseling van argumenten een vorm van consensus bereikt terwijl het mij als kijker in een aantal gevallen bepaald niet duidelijk was wat de uitkomst van deze consensus dan was. Voorzitter van der Kruk maakte hier overigens handig gebruik van door in de meeste gevallen deze zogenaamde overeenstemming niet alsnog eens helder te verwoorden.

Al bij al dus een beetje teleurstellend want vele “hete” thema’s werden op deze wijze als het ware in de doofpot gestopt. Enkele voorbeelden.

• Over roofvogels nauwelijks een woord. Slechts een enkel woord over de petitie maar steun werd er niet uitgesproken. Om maar te zwijgen over eventuele stappen die er ondernomen worden richting Ministerie, Natuurbescherming, etc.
• Over de problemen met de vaste voetringen volgde wat vage uitleg die veel overeenkomst vertoonde met de uitleg in “op de hoogte” / op de site. Een uitleg die volgens mij ook niet 100% overeenkomt met de werkelijkheid. Ook trouwens geen woord over een verbeterde bestelprocedure of “lessons learned”.
• Over het ontbreken van kandidaten voor de sectie Vitesse Midfond eveneens nauwelijks een woord terwijl dit toch de spelvormen zijn die de kern van onze sport vormen en alle andere vormen van spel mogelijk maken. Zou het wellicht komen omdat deze tak van onze sport commercieel het minst interessant is en er geen internationale bijeenkomsten over worden gehouden? Een gepassioneerde oproep voor kandidaten was toch wel het minste wat er vanaf had gekund.
• Ook ten aanzien van de losplaatsproblematiek was er geen enkele vooruitgang te melden. Debet hieraan waren de bestuurlijke problemen in België en de tijd die werd opgeslurpt door de problemen met de ringen, de verhuizing en de reorganisatie van het bureau NPO.

Vooral de laatste excuses werden met grote regelmaat aangevoerd als verklaring waarom bepaalde acties niet hadden plaatsgevonden. Allemaal waar natuurlijk maar ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat bovenstaande ook als excuus gebruikt wordt omdat er gewoon wat teveel hooi op de vork wordt genomen.

Ook dient men tijd te besteden aan zaken die voor de gewone liefhebber niet zo interessant zijn. Voorbeelden hiervan tijdens de vergadering waren;

• de ellenlange discussies over de aanvoer van de duiven van afdeling 11 op Chateauroux (de hele zaal was voor maar de voorzitter bleef maar op details hameren).
• het lange debat en het uiteindelijke getreuzel in de besluitvorming over de nationale jonge duivenvlucht die uiteindelijk zoals op voorhand al volstrekt logisch was vanaf 3 losplaatsen zal worden vervlogen.
• Het gedoe over de betaling van de vracht en de poules, alsmede het inkorven in een andere vereniging en het uitslaan in de eigen club.
• Ook de discussie over de kwaliteiten van een kandidaat voor de financiële begeleiding en controle commissie was pijnlijk en duurde onnodig lang.

Opmerkelijk dan weer wel was de geringe belangstelling vanuit de zaal voor het ronduit rampzalige financiële verslag. Vooral het feit dat over de enorme reorganisatievergoeding geen vragen kwamen verbaasde mij. 150.000 euro is veel geld voor een huishouding die hoofdzakelijk gefinancierd wordt met contributies en de opbrengsten van voet- en chipringen. Gelukkig zijn door de reorganisatie de personeelskosten aanzienlijk teruggebracht en strijkt de meerwaarde van het oude pand deze plooi glad. Waarbij wel dient te worden opgemerkt dat nog te bezien valt of de nieuwe vormen van automatisering de werkbelasting terug zullen brengen. Ook is met de verkoop van het pand en de besteding van de overwaarde natuurlijk een latente reserve opgemaakt. De tijd zal leren of het nieuwe stevige fundament waarover de voorzitter sprak zo stevig is als hij het beschrijft.

Wel positief was de inbreng van enkele secties. De meeste vertegenwoordigers die aan het woord kwamen spraken tenminste de taal van de gewone melker. Ook spraken ze veelal over de zaken die de gewone liefhebber echt interesseren. Ik kan dan ook bijna niet wachten tot dat deze secties met hun plannen komen. Hopelijk blijft het zo transparant als het nu lijkt.

Al bij al was het voor mij een vergadering met twee gezichten. Het glorende seizoen deed velen ogenschijnlijk de strijdbijl want de sfeer was goed. Echter als men niet echt discussieert maar zaken doorschuift naar de toekomst (al dan niet naar de secties) of een besluit neemt met een toekomstige evaluatie in het verschiet is dat ook niet zo moeilijk.

Ook de afdeling Noord Holland was op de vergadering aanwezig. Ik ben benieuw of de voorstellen voor de NPO ledenraad ditmaal wel waren doorgenomen voordat de afgevaardigde op pad ging.

Moeilijk was het dit keer niet. Afdeling 6 vergaderde namelijk daags voor de NPO Ledenraad. Veel heb ik hierover nog niet gehoord maar wel is mij duidelijk geworden dat het onnodige voorstel over de Noord Zuid lijn uiteindelijk is terug getrokken. Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald zullen we maar zeggen.

OP EIGEN HO(N)K

Arriveerde weer een ontsnapte duif. Met enige coördinatie via de mail was het beestje weer snel bij de nieuwe eigenaar. Echter bij deze wil ik alle melkers die duiven van mij hebben (en die uitvlogen) waarschuwen dat deze service tot begin augustus mogelijk is. Daarna is het pech gehad.

Overigens heeft de kijker uit de duivenwereld besloten om af te zien van het huren van mijn huis. Het spel qua verhuur is dus weer op de wagen zoals onze zuiderburen plachten te zeggen. Wordt zonder twijfel vervolgd. Tot volgende week.

Michel Beekman