Zondag 25 maart 2018. Zondag alweer, de tijd vliegt ook hier in Maleisië. De dagen gaan snel, wellicht doordat de daglichtlengte hier ongeveer altijd hetzelfde is. Momenteel duren de dagen hier zo’n ruime 12 uur. Om precies te zijn 12 uur en 5 minuten, hetgeen veroorzaakt wordt doordat de zon opkomt om 7:16 uur en ondergaat om 19:21 uur. De dagen lengen hier momenteel ook, een beetje.

De langste dag valt hier eveneens op 21 juni omdat Maleisië nog op het Noordelijk Halfrond ligt. De duur van het daglicht bedraagt dan 12 uur en 16 minuten. Dat wil dan zeggen, daglicht ongeveer tussen 7:06 uur en 19:23 uur. Ten opzichte van vandaag wordt het dus iets eerder licht ten tijden van de langste dag maar wordt het vrijwel op hetzelfde tijdstip als vandaag donker.

Een beetje vreemd op mee te maken. Ook omdat op 21 juni de zon niet op haar vroegste tijdstip opkomt. Dit gebeurt namelijk al in mei. Tussen 13 en 28 mei komt de zon “al” op om 7:02 uur. Overigens is 21 juni ook niet het tijdstip van het meeste late tijdstip qua zonsondergang zoals we in Europa gewend zijn. Vanaf 7 juli tot en met 2 augustus zakt de zon om 19:26 uur achter de hemel.

Met de kortste dag is het overigens niet veel anders. De daglichtperiode duurt dan 11:54 uur. Details hierover schrijf ik wel als het zover is.

Het verschil in de daglichtlengte tussen de kortste en de langste dag bedraagt dus uiteindelijk slechts 22 minuten. Nauwelijks de moeite waard om het er veel over te hebben. Gezien voorafgaande mag het duidelijk zijn dat het invoeren van de Zomertijd hier compleet zinloos is, dus bestaat het fenomeen hier ook niet.

Echter als Nederlander in Maleisië en als werknemer van een bedrijf met een hoofdkantoor in München is de Zomertijd toch wel iets om naar uit te kijken. Door het vooruitzetten van de klok in Europa wordt het tijdsverschil een uur kleiner. In de 5 maanden dat het Wintertijd is bedraagt dit verschil 7 uur en logischerwijs is dit dan door de Zomertijd 6 uur. Dit uurtje verschil maakt vooral het zakelijk communiceren met Europa, in mijn geval Duitsland, nu net even iets aangenamer.

Als het op het hoofdkantoor 9:00 uur is, is het alhier vanaf deze week 15:00 uur in plaats van 16:00 uur en dit is echt iets om naar uit te kijken. Na een uurtje vergaderen is het dan geen 17:00 uur maar 16:00 uur. Logisch zult u zeggen maar wat maakt dat nu uit? Het voordeel zit hem in het feit dat wij dan iets eerder naar huis kunnen. Voor 17:00 uur, d.w.z. voor de file uit! De files zijn hier namelijk echte files en ze staan niet alleen op de snelweg maar ook voor tolpoortjes en stoplichten.

De wachttijd voor stoplichten bedraagt in een aantal gevallen 199 seconden en als je dan drie beurten moet wachten voor je door kunt rijden …..

Files voor of beter gezegd na tolpoortjes/tolpoorten vormen ook iedere dag een uitdaging. Bij een punt waar je tol moet betalen verbreedt de weg zich soms wel tot 10 banen met even veel poortjes/betaalpunten. Na het betalen (veelal automatisch) begint dan het “probleem”. De rijbaan wordt weer “normaal”, meestal 3 of 4 rijbanen of zoals in mijn geval tweemaal een splitsing in 2 keer 2 rijbanen. Het vereist dan meestal iets minder sociaal rijgedrag om na een tolstation niet minsten 10 minuten stil te staan. Vooral wanneer er kort na zo’n splitsing in 2 rijbanen nog een stoplicht staat met een wachttijd van 199 seconden.

Bij dit alles geldt hoe later, hoe erger. Tussen 17:15 en 17:30 uur naar huis betekent dan veelal niet voor 18:15 tot 18:45 uur thuis. Bij vertrek voor 17:00 bedraagt de reistijd zo’n 30 – 45 minuten. U begrijpt dus dat ik uitkeek naar de Zomertijd.

Minder reistijd is echter voor mij persoonlijk niet het enige voordeel. Een belangrijk deel van mijn vrije tijd breng ik namelijk ’s avonds door met het kijken naar Wielrennen. Via Internet is dit meer dan goed te doen. De laatste week was er vrijwel iedere dag “koers” hetgeen vrijwel iedere dag een finish na middernacht betekende. Lees ruim na middernacht. Met een wekker die dan om 6:15 uur afgaat worden de nachtjes wel erg kort. Goed, ik weet het, ik doe het mijzelf aan, maar toch is het dan fijn dat met ingang van heden de meesten koersen zo tussen 23:00 en 24:00 uur aankomen in plaats van rond 01:00 uur zoals de afgelopen twee dagen (E3 en ronde van Catalonië maar gelukkig was het weekend).

Ook als duivenmelker zag ik altijd erg uit naar het moment dat de Zomertijd weer inging. Op dat moment begon het seizoen voor mij als werkende melker pas echt. Helaas ging de zomertijd de laatste jaren vaak pas 2 weken voor de eerste wedvlucht in waardoor ik (en met mij vele anderen) behoorlijk benadeeld werden. 2 Weken is simpelweg tekort om je duiven in de juiste conditie te brengen.

Het in het ritme brengen ging nog wel want dat was slechts een kwestie van loslaten op (ongeveer) hetzelfde tijdstip, maar 2 weken is de laatste jaren niet meer voldoende om de duiven op een dusdanige wijze in conditie te brengen waardoor je op de Vitessevluchten een rol kunt spelen. Vroeger bouwden de meeste duiven op de vluchten de conditie op. Tegenwoordig moeten ze in conditie zijn voordat de vluchten beginnen. Tenminste als je er vanaf de start wilt staan.

2 Weken volstaan dan niet voor de meeste duiven, een enkele super daargelaten. Naar mijn bescheiden mening is 3 tot 4 weken van dagelijkse training bij voorkeur op een vast tijdstip het absolute minimum. Een startdatum twee weken na het ingaan van de Zomertijd is dan ook wat mij betreft harstikke oneerlijk!

De eerste wedvlucht zou naar mijn smaak 3 weken na het ingaan van de Zomertijd geprogrammeerd moeten worden. Na 2 weken dagelijkse training kunnen de duiven dan mee op de africhting om vervolgens in week 3 nog even door te trainen om vervolgens ingemand te worden voor de eerste punten vlucht.  Ik schreef het vrijwel ieder jaar maar tot op heden was/is het aan dovenmansoren gericht.

Zelfs bij de NPO lijkt men hier niet of nauwelijks bij stil te staan. Iets wat ik niet begrijp want als men jonge, veelal werkende melkers aan boord wil houden is een startdatum van het seizoen waarbij iedereen een kans maakt op een behoorlijke klassering op de eerste vlucht toch wel een prioriteit. Nu liggen vele werkenden (zonder hulp) al achter voor het seizoen begonnen is en dat kan toch niet de bedoeling zijn.

Zelf loste ik dit vaak op door de duiven vanaf begin Maart ’s morgens naar buiten te doen. Vaak op hoop van zegen. Om vervolgens de laatste week, of soms 2 weken, van Maart vakantie te nemen. Door deze extra week (of weken) kon ik ze dan net dat beetje extra verzorging geven (dagelijkse training plus eventueel wegbrengen). Vaak was het toch niet genoeg want de eerste vlucht van het seizoen was vrijwel altijd een van mijn mindere vluchten, een enkele uitzondering daargelaten.

Bijkomend voordeel van later starten is natuurlijk ook dat de terreur van de roofvogel iets verlicht wordt. Als deze vogels zelf op nest zitten jagen ze stukken minder en hierop zouden we de seizoensplanning meer moeten inrichten. Sportvriend Ben uit Zuid Holland verkondigt dit al jaren en hij kan het weten. Echter tot op heden is ook hij een roepende in de woestijn terwijl de oplossing toch zo simpel is. Geen wedvlucht plannen voor het 3e weekeinde van April. Net als vroeger overigens, toen niet alles slecht was.

De tijd zal het leren of er iets gaat veranderen maar zolang er nog geklaagd wordt dat een oefenvlucht op 24 maart (!) te vroeg wordt afgelast vanwege het voorspelde weer zal het nog wel een tijdje duren voordat er iets verandert.

Tot volgende week want de belevenissen op Eigen Ho(n)k zijn in het eerste deel van dit stuk al meer dan genoeg aan bod gekomen.

Groet vanuit een lekker warm en half bewolkt Valencia, Sungai Buloh, Selangor (nabij Kuala Lumpur),

Michel Beekman

P.S. De score qua het zwemmen van baantjes stond vrijdag op 30. 5 baantjes meer dan gepland maar dit kwam doordat een tropische regenbui mij noopte om zo’n 20 minuten langer in het bad te blijven. Wel een grappige ervaring om te zwemmen in een dergelijke bui.