De eerste twee dagen van deze week waren veel te koud en nat, de duiven konden daardoor amper los. Gelukkig komt er beter weer deze kant op. Aanstaande zaterdag staat vooralsnog 300 km op de planning, dus dat begint erop te lijken.

Bij de jongen gaat het ook opschieten, de Belgen schieten over enkele weken uit de startblokken. Hier zijn de laatste twee jongen gisteren gespeend en ook die moeten 30 juni gewoon aan de start verschijnen.

Grote problemen met Adeno

Ik ben niet zoals sommige schrijvers, die iedereen doet geloven dat het bij hem alleen maar rozengeur en maneschijn is.

Dit jaar heb ik Adeno gehad, hardnekkig zoals ze dit in Engeland en België kennen. Hier zijn drie doden gevallen en twintig stuks heb ik zelf verwijderd.

Het rare is dat iedereen hier mee lijkt te zitten, vooral de hokken die vroeg geënt hebben. Ook enkele Belgen die dachten dit jaar de jongen te enten met een middel tegen Adeno, kregen het zwaar te verduren.

Dierenartsen hebben geen oplossing

Zoals gewoonlijk weet geen enkele dierenarts raad wanneer het moeilijk wordt. Ik heb dat al vaker aangegeven: als ze het niet door een microscoop kunnen zien, houdt het op.

Ik krijg daar wat van. Ik kom langs voor een diagnose en niet voor “geef eerst maar eens dit, dan dat en uiteindelijk kun je nog iets anders proberen”. Ik ben het dus op gaan lossen zoals ik het altijd doe, namelijk door de minderen te verwijderen.

Een gerespecteerd dierenarts uit België had enkele Belgische duiven laten ontleden en vond schijnbaar acht verschillende stammen van Adeno, daar is simpelweg niet tegen te kuren volgens hem.

Vandaar dat bij de ene behandelplan A succesvol wordt toegepast, maar dit bij de ander niet helpt en daar juist plan B resultaat heeft.

Als een donderslag bij heldere hemel

Het frappante is dat ik vijf weken geleden alles geënt heb en toen naar de duiven gekeken heb met de vraag: gaat die het maken of niet? Laat ik nu twintig van die twijfelaars opgeruimd hebben, zijn die op voorhand dan toch zwakker?

Een grote kampioen uit afd. 5 kreeg Adeno dit jaar onder de knie door er 60 op te ruimen. Voor mij geldt gelukkig hetzelfde als voor hem: we hebben er genoeg. Ben je een kleinere liefhebber, dan ben je in de aap gelogeerd.

Ik heb in het verleden geschreven dat Adeno met van alles en nog wat te maken heeft. Inmiddels weet ik beter: het kwam als een vloedgolf, een soort griepepidemie deze kant op.

Zes weken geleden zat half België in de problemen en nu hoor ik dat hier zowat iedereen (die er eerlijk voor uitkomt tenminste) met Adeno kampt, met veel dode duiven als gevolg.

Hoe genees je Adeno dan?

Met Colinol, Colicontrol of appelazijn? Nee, dat is water naar de zee dragen en niet meer dan pure geldverkwisting als je met echte Adeno zit.

Je zal de zwakkere moeten verwijderen en dagelijks goed met de brander door het hok moeten gaan. Lavakorrel steek je niet in brand, dat is een groot voordeel. Dit heeft ertoe geleid dat het hier weggegaan is.

Geef ze daarnaast een lichte voeding, zoals de NPO-mix met wat Allerlei. Meer kunnen ze toch niet verdragen. Als de Adeno weg is, moet je stevig doorvoeren en 25% extra NPO-mix geven om ze weer op gewicht te krijgen.

Tenslotte is het belangrijk dat je ze binnenhoudt totdat ze volledig genezen zijn, ook al duurt dat tien dagen. Pas extra op dat je niet het opleren gaat forceren, je raakt ze onherroepelijk kwijt. Op het moment dat ze weer stevig gaan trainen, kan je eraan gaan denken om ze weer op te leren.

Ieder jaar heb je van die vluchten waarvan je denkt: wat moet ik ermee. Vandaag was zo’n vlucht. Alle duiven vanachter en enkele overnachtspelers zaten vroeg. Dat zegt meestal genoeg.

Maar goed, zoals altijd kent iedere vlucht winnaars en verliezers. Hier gematigd tevreden, maar ik had vooraf ook nergens op gehoopt met deze wind.

Zoon Fast Rocket zat alweer voorop, die was ook ver doorgegaan. Hij won vorige week de 1e en de week ervoor de 2e. Nu dus weer dik 1:100.

“Zet hem dan bij de eerste drie getekende” zou je zeggen, maar de keuze was om hem nu 4e te zetten. Kijk, mijn eerste zes getekende zijn op dit moment toppers, al waren ze vandaag allemaal laat op zoon Fast Rocket na.

Op naar volgende week, ik blijf er rustig onder. Mijn directe concurrentie had niet veel beter of zelfs slechter gepakt, dus geen reden tot paniek.

Het gaat hier dezelfde kant op als in Friesland, namelijk dat ze op vrijdag pas bekendmaken waar ze gaan lossen.

In het geval van Brabant 2000 is dat dus altijd korter bij huis. Volgende week Creil kunnen we dus ook alvast afstrepen. Doordat de Belgen ook ineens flexibel gaan zijn, moeten wij oprotten van de losplaats.

Waarom wordt er dan niet uitgeweken naar een soortgelijke afstand of iets verder?

Nu staan ze in Péronne, waar heel Zuid-Holland voor ons staat om te lossen. Aangezien ze daar tegenwoordig wachten tot het weer 100% perfect is, en wij op hun moeten wachten, komen we vandaag niet los.

Waarom niet Pont-Sainte-Maxence? Ze hadden gelijk met Zeeland kunnen coördineren, amper 40 km verder. Het begint dus al vroeg, dat gedonder. Hopelijk blijkt vanavond dat ik het niet bij het juiste eind had, maar ik vrees het ergste.

Het Benzing LIVE! systeem is aangesloten en werkt nu wel. Bij het vorige exemplaar was de GPS ontvanger stuk. Helaas heb ik hier eerst een heleboel heibel voor moeten maken, alvorens ze dat zelf ook doorhadden.

De Franse vluchten komen er weer aan. Dit weekend staat Morlincourt op het programma, ongeveer 250 km. De afstanden gaan nu dus beginnen.

Bij afstanden boven de 300 km kunnen de duiven het verschil maken en heeft de wind minder invloed op de uitslagen.

NPO-mix

Bij afstanden boven de 300 km moet er ook extra NPO-mix gevoerd worden. De duiven krijgen hier ‘s avonds na de gewone maaltijd nog extra NPO-mix om ze zo rond mogelijk in te manden met genoeg reserves.

Het voordeel van de NPO-mix is dat het een lichte, vetrijke mengeling is waar ze geen last van hebben, maar toch hun reserves uit kunnen halen tijdens de vluchten.

De jonge duiven met Adeno hebben hier een tijdje alleen NPO-mix gehad. Het wat grovere voer komt er tijdens Adeno toch weer uit. De licht verteerbare NPO-mix blijft er vaak in, waardoor de duiven niet teveel in moeten leveren.

Laten we hopen op mooi weer zaterdag, zodat de duiven op een verantwoorde manier losgelaten kunnen worden.

Vorige week leek het hoogzomer, nu wel herfst. We kijken dan ook met angst naar wat dit weekend gaat brengen. De gaten zullen klein zijn en als men dan niet durft te lossen, zitten we met een probleem.

Bij een roekeloze lossing daarentegen zijn we ook niet gebaad, dat kost vaak pluimen. Nee, de lossingscommissie heeft geen gemakkelijke taak dit weekend.

Adeno lijkt te zijn opgelost

De jonge duiven zijn door de Adeno heen. Een enkeling heb ik verwijderd, de rest knapte redelijk snel op.

Ik blijf het raar vinden dat zo’n 70% immuun lijkt te zijn en niet ziek wordt. Dan moeten we binnen nu en enkele jaren, als de medicatie nog verder aan banden gelegd wordt, toch hard zijn en 35% op gezondheid uitselecteren tijdens een Adeno aanval.

Ik heb dat vroeger ook in de aardbeien gezien. Abrupt werden onmisbare bestrijdingsmiddelen uit de schappen gehaald en dachten we dat we met een groot probleem zaten. Toch loste alles zichzelf op en bleek dat we ook zonder konden.

De natuurlijke weerstand van duiven kan veel oplossen, echter zullen heel wat zwakkere ertussenuit vallen.

Hier wordt één keer per jaar gekuurd tegen Paratyfus, ook dat is iets waar de duiven weerstand tegen op kunnen bouwen. Ik neem echter niet graag dit risico, omdat ik weet wat het aan kan richten mocht je het krijgen.

Het was mooi duivenweer en dan moet je uitpakken. De duiven zaten mooi verspreid over de afdeling. Hier kwam één duif voorop, maar die verknoeide weer tijd. Gelukkig kwamen er snel twee bij.

 

Zoon Fast Rocket won vorige week de 2e (verspeelde de 1e op één seconde) en is nu weer eerst geconstateerde. Hij wint nu wel de 1e, maar Maximal Rocket was dus eigenlijk als eerste thuis.

Bingo werd als 3e geconstateerd, dus eigenlijk dezelfde volgorde als vorige week. Bij mijn eerste vijf duiven zaten alle drie de getekende, maar dat zijn ook echte witte raven.

De Blauwe Leeuw van Peter van Oerle stond als 1e getekend maar is als 5e geconstateerd. Nu als 4e een dochter van Super Rossi, als 6e een kleinzoon van Super Rossi en als 7e alweer een dochter Fast Rocket.

Ik heb al eens eerder gezegd dat Fast Rocket de nieuwe topkweker zou worden, iets wat onze Chinese vriend Kaier ook opviel. Gelukkig zit Fast Rocket nog hier en is die koop niet doorgegaan.

Goede komen voort uit goede

De duiven die gisteren 1e, 2e en 3e speelden, komen zelf uit duiven die al een 1e gewonnen hadden in het samenspel en daarbij hadden ze alle drie al eens een 1e en 2e in het samenspel gewonnen.

De start is net als vorig jaar, toen won Fast Dragon de eerste twee vluchten de 1e en 2e. Opvallend is dat Fast Dragon een directe zoon is van Last Lady. Nu wint Imperial Rocket als kleinzoon van Last Lady al de 1e en 2e in het prille seizoen.

Maar goed, het seizoen is nog lang en er komen nog genoeg vluchten. Er staan nog enkele favorieten in de wacht die zich al wat beter laten zien. De selectie is sterk in de breedte, maar wat wil je met 58 mee en 54 prijs in het samenspel. Weliswaar 1:3, maar toch.

De basisgezondheid is goed en zoals altijd geloof ik nog steeds niet in wondermiddelen. Ik geloof louter in een goede voeding, zuurstof en op de juiste wijze aangezuurde ingewanden. Alles valt of staat met goede duiven en een goede verzorging, 7 dagen per week en 12 maanden per jaar.

Wat te doen tegen Adeno?

Zoals bij veel andere liefhebbers kwam ook hier het Adeno spook langs. Enkele jongen hadden het stevig te pakken en die heb ik inmiddels verwijderd. Duiven die stevig Adeno hebben gehad zijn in mijn ogen onbruikbaar voor de rest van hun leven.

Ik weet niet wat dat is, maar het lijkt alsof ze vanbinnen toch aangetast worden waar ze altijd last van blijven houden. Althans, dat is mijn ervaring.

Na het enkele dagen aangezien te hebben, heb ik er dus toch maar drie dagen Cobel & Belgamco ingedaan. Inmiddels lijkt het te zijn opgelost.

Let wel, hier gingen er geen dood (misschien omdat ik de ergste gevallen zelf opgeruimd heb). Vallen er doden, dan biedt Flummy van De Weerd vaak uitkomst.

Daarnaast helpt het om weinig tot geen voer te geven. Ze vallen dan wel enkele dagen terug, maar dat zit er na een week goed voeren wel weer aan. Wel moet je iedere dag Allerlei geven, het lijkt erop dat ze dan vooral behoefte hebben aan mineralen en zouten.

Toen vorig jaar de jongen van de laatste ronde naar buiten gingen, pakte een sperwer er een recht voor het hok. Hierdoor was ik er enkele kwijt, omdat ze alle kanten opgingen toen ze nog maar amper konden vliegen.

Mijn verbazing was dan ook groot toen ik gisteren een oude duif tussen mijn jongen zag zitten. Ik had Harry’s Rocket 17/039, die de 1e Gouden Crack FZN won afgelopen jaar. Haar zus, de 17/038, mistte ik dus na die aanval van de sperwer.

Nu loopt die 17/038 ineens tussen de jongen, een jaar nadien! Die kan dus nooit ver weg gezeten hebben, anders was ze nooit teruggekeerd nadat ze amper enkele dagen buiten kwam in haar geboortejaar.

Ze zag er perfect en kogelrond uit, dus er is volop van gekweekt op enkele kilometers van mijn hok vandaan. Over de sportiviteit van sommige duivenmelkers gesproken…

Ik had dat enkele jaren terug ook toen er een duif van mij in een centraal hok in het naburige dorp Oudenbosch zat. Ik kreeg een melding van dat hok. Op zich niets mis mee, ware het niet dat ik die duif 7 jaar terug als pieper verloren was.

Tevens liep er gisteren nog een duif van 2017 binnen. Het is een duif van mij waar ik mee gevlogen had. Deze heb ik in het najaar verkocht of hij is weggebleven, maar ook hij zag er perfect uit.

Gisterochtend ben ik om 04:45 vertrokken richting Friesland om bij Jan de duiven te bekijken.

De jonge duiven zagen er perfect uit. Jan heeft ze ‘s ochtends nog opgelaten en ze kwamen mooi in groepjes thuis. Hoog, hard en snedig, zoals ik het graag zie. Bij Jan zijn ze zo’n 14 dagen ouder dan hier, dus ik ga er ook zo mee op pad.

De oude duiven zaten er een beetje ontredderd bij. Afdeling Friesland’96 heeft ze zaterdag gelost terwijl het over de gehele vlieglijn bagger weer was.

Bij veel hokken zijn heel wat duiven op zondag gekomen en zijn er nog heel wat onderweg. Bij Jan ontbraken er drie, waaronder een hele goede.

De kunst is om die duiven weer in orde te krijgen. Daarbij moet je geen dingen overhaasten, maar de duiven leren kennen. Zijn ze nog niet hersteld, dan moet je ze nog geen lange periode laten trainen, anders raken ze in een steeds dieper dal.

Ik vloek wel eens op het lange wachten op de lossingen hier, maar wij konden wel na twee uur wachten het hok sluiten en gaan denken aan de week erna.

Op de losplaats moet het goed zijn, maar ook op de vlieglijn. Als ze de eerste 75 km met goed weer vliegen, dan mogen ze gerust in iets minder weer terechtkomen. Ze zitten dan immers op lijn en komen er dan wel door.

Mijn vermoeden is echter dat de duiven in Friesland nog geen 10 km goed weer hebben gehad na de lossing.

Veiling

Op PIPA loopt nu een veiling van onze Nederlandse Italiaan Eddy van der Pijl. Hij richtte een ware ravage aan op de wedvluchten in Italië, maar moet nu noodgedwongen zijn kolonie verkopen door privéomstandigheden.

De tweede vlucht zit er weer op. Het was mooi weer met een lichte WZW wind.

Hier arriveerden wederom zo’n tien duiven tegelijk, gevolgd door weer een groep van tien. De duiven zijn dus in de breedte in orde. Tegen 1981d werd het 2e, 3e, 4e, 8e, 9e enzovoorts. Van de 58 duiven die meegingen hadden er 45 prijs, 9x 1:100 en 33x 1:10.

Ik ben dus wederom tevreden, al verloor ik de 1e op enkele secondes. Ditmaal werd een zoon van Fast Rocket als eerste geklokt, gevolg door mijn favoriet Bingo en daarna die geweldenaar van Peter van Oerle.

 

Waar ik mezelf over verbaas

Wij hebben een relatief jonge gast in de vereniging die al meer dan 15 jaar lid is, maar onlangs verhuisd is op amper 400m van mij vandaan.

Wat zegt het dagelijkse bestuur van Brabant 2000: hij mag niet meer deelnemen aan samenspel De Westhoek, omdat hij nu in een andere gemeente woont. Hoe raar kan het gaan.

Die gast komt dus alleen op de verenigingsuitslag, in het Rayon en in de afdeling, maar mag niet in het samenspel meedoen. Dan vraag ik mezelf wel eens af: is de duivensport dan tóch oubollig of staan de verkeerde mensen aan het bewind?

Kom op, we hebben elkaar allemaal nodig. Binnen nu en vijf jaar moeten zelfs de samenspelen of gemeentes fuseren om nog een redelijk spelverband te krijgen, dus herzie dat stoffige reglement eens een keer.

Morgen moet de lossingscommissie niet te lang treuzelen. In de ochtend houdt hij namelijk nevel, daarna opklaringen en in de namiddag regen. Het lossen zal dus in een kort tijdsbestek moeten plaatsvinden.

Als Brabant 2000 morgen weer half Nederland voor laat gaan, zal het niet meevallen en moeten ze onze duiven in slecht weer naar huis jagen.

Zoals het er nu naar uitziet, staat er een Z wind. Mijns inziens een eerlijkere wind, aangezien bij een Z of N wind iedereen gelijke kansen heeft.

Tweede poging

Het lijkt erop dat Benzing LIVE! alsnog een vervolg gaat krijgen hier. Ik kreeg namelijk bericht dat ze inderdaad een kapot systeem hebben geleverd. Een nieuw systeem zal een dezer weken geleverd worden, dus dan vindt poging #2 plaats.

Pokken enting

Deze week heb ik met een collega duivenmelker de jongen voor de pokken geborsteld. Dit was gelijk een mooie gelegenheid om in het donker de duiven eens in de mand te stoppen en te voelen hoe ze erbij stonden.

Eentje heb ik verwijderd van de 160 die ik geënt heb. Deze voelde schraal aan, terwijl de rest mooi vol was.

Over enkele weken de paratyfus enting nog en dan kan de opleiding beginnen voor die jonge gasten.

Niet alleen de vliegduiven hebben een uitstekende verzorging nodig, ook de kweekduiven. De kwekers krijgen hier ieder jaar een zwaar programma voorgeschoteld. Ze moeten namelijk meerdere rondes jongen grootbrengen.

Vandaar dat ook zij hier volop te eten krijgen met om de dag Allerlei en mineralen. Tevens krijgen ze eenmaal per week een bad.

De eerste paar vluchten

Zaterdag wordt het weer 143 km en zoals het er nu naar uit, staat er een Z wind. Waarschijnlijk dus weer een snel concours, waar ik niets mee heb.

De duiven kunnen zo wel rustig in conditie komen en het spelletje leren voor de mooiere concoursen in mei, juni en juli.

Ik hoor links en rechts dat er nogal wat verliezen waren vorig weekend, vooral jaarlingen. Ze komen onderweg natuurlijk nogal wat tegen en duiven die er nog niet klaar voor zijn, haken onderweg vaak af met spierproblemen. Hier kwam alles thuis, dus zaterdag verschijnen er weer 58 aan de start.

De hokken en plafonds staan hier altijd open en de doffers trainen vanaf 8 uur ’s ochtends. Misschien is dit niet slim voor de snelheidsvluchten, maar aan verwarmen doe ik niet. Ze moeten het er dus maar mee doen.

De beginfase is hier rustig ingedeeld. Hieronder beschrijf ik hoe ik het nu aanpak.

Bijproducten

Bij thuiskomst krijgen ze Belgasol en verder niets. Toevallig had ik dit weekend geen druivensuiker beschikbaar, anders hadden ze dat gekregen. Op zondag kregen ze Naturaline en een bad.

De laatste jaren kuur ik niet meer wanneer de duiven thuiskomen van een vlucht. Qua voeding krijgen ze gewoon de basismengeling (80% Championsmix en 20% NPO-mix) gemengd met de roze poeder van dr. Mariën.

Motivatie

Tonen voor de vlucht doe ik niet. Bij thuiskomst mogen ze de eerste vluchten samen zonder broedschotel. Pas na enkele vluchten krijgen ze een broedschotel bij thuiskomst.

Het is de kunst je duiven 4 à 5 maanden enigszins gemotiveerd te houden. Hardlopers zijn vaak doodlopers. Ze moeten erbij zijn, that’s all.

Voeding

Zoals gezegd, krijgen ze nu dagelijks de basismengeling. Dat zal boven de 250 km vetter gemaakt worden door nog eens extra NPO-mix na te voeren in de avond. Dit zal na de verduisterperiode bij de oude duiven zijn, ongeveer begin mei.

Verduisteren

Nu moet je dat verduisteren niet te serieus nemen, het is hier meer schemering aanbrengen. Het hok heeft boomse pannen en de plafonds zijn hier open, dus daar schijnen de zonnestralen gewoon doorheen.

Ik denk dat het meer om het idee gaat. Als ik het hok betreed om de schuiven ervoor te doen, ligt alles al op hun zij te rusten. Ze hebben dat dus snel door. Ook als ik ‘s ochtends voorbij de hokken ga, beginnen ze al te koeren voordat het licht aangaat.

Trainen van de jonge duiven

De jongen van hok 1 worden nu elke dag eruit gejaagd en buitengesloten. Ik sla er dan met de vlag onder, dus alles moet gelijk de lucht in. Daarna mogen ze een paar uur doen wat ze willen, alvorens ze weer naar binnen mogen.

Binnen niet al te lange tijd gaan ze op stap. Vergeet niet dat de laatste jongen er een maand geleden bij zijn gezet, ook die gaan dan gewoon mee. Hok 2 moet nog even wachten, daar beginnen ze nu aan hun eerste verkenningsrondjes.

***UPDATE 8-4-2018***

Zo, ik heb de vlucht van gisteren geëvalueerd.

Alle duiven kwamen terug, dat neem ik ze niet kwalijk. Het waaide te hard vanachter en de afstand was te kort.

De eerste tien zaten vrij kort bij elkaar, maar verknalden een mooie uitslag door eerst anderhalve minuut te treuzelen voordat ze op de spoetnik landden en geconstateerd werden. Dit is goed te zien in de onderstaande video.

Dit moet uiteraard beter. De andere duiven bleven ook minutenlang vliegen, sommige leken nog even extra te willen trainen. Nu was het de eerste vlucht met 85% jaarlingen, dus het zij ze vergeven. Ze worden hier immers nooit getoond, dus het spelletje moeten ze nog leren.

Na zo’n twee uur waren 56 van de 58 deelnemers thuis, dit was op veel plaatsen anders.

Fast Missile

Mijn eerste boven het hok was Fast Missile, een kleinzoon van Superrossi. Deze witpen heeft al vaker de 1e gewonnen, maar had er nu geen zin in. Hij werd als 9e geconstateerd.

Eén ding is zeker: bepaalde genen heeft hij van zijn grootvader Superrossi, die won namelijk 10x de 1e. De genen van binnenlopen heeft hij echter niet meegekregen, want Superrossi verspeelde nog geen halve seconde bij aankomst.

***ORIGINELE BERICHT***

Zo, de eerste vlucht zit erop.

Prachtig weer met een stevige ZO wind, dus zoals verwacht kwamen de duiven uit de achtergrond. Een tiental duiven kwam tegelijk aan en had geen zin om te vallen. Mede door de wind konden zij hun val ook niet maken.

Ik ben redelijk tevreden, al zal er geen topnotering inzitten. Ze kwamen wel goed af met enkele favorieten voorop.

Hieronder een video van de aankomst.

 

De firma Benzing is wel snel met verkopen, maar de service en begeleiding met installeren laten het afweten. Volgens mevrouw Van den Berg moest ik ‘s avonds even naar Leidschendam komen om daar alles na te laten kijken.

Dat doe ik dus niet. Ik ga geen tank benzine leegrijden voor een systeem dat ik hagelnieuw gekocht heb en niet werkt. Op mijn verzoek om tegen betaling een monteur langs te sturen, ging ze ook niet in. Het gehele BENZING Live! wordt dus teruggestuurd en dat verhaal is voor mij voorbij.

Training met de mand

De jonge duiven hebben weer een nachtje in de mand doorgebracht om ze te laten wennen aan eventuele stress. Ik laat ze dan de andere dag op 100 meter van het hok weer uit de mand om ze te leren het hazenpad te kiezen.

Je zult niet de eerste zijn waarbij de jongen na de eerste keer opleren niet uit de mand willen of in de dichtstbijzijnde boom vliegen. Hier dus niet. Ze krijgen hier van tevoren aangeleerd om uit de mand te stormen.

Hard trainen wordt hier beloond

Ik vind het belangrijk om de jongen te belonen wanneer ze van een opleervlucht thuiskomen. Een beetje Allerlei, snoepzaad of NPO-mix werkt altijd. Tevens doe ik dan druivensuiker in het water. Als ze arriveren, drinken ze dat graag en gaan ze niet eerst op een plat dak of goot hun dorst lessen.

Het zijn net kinderen

Nogmaals: jonge duiven zijn net kleine kinderen. Je moet ze alles aanleren en het beste is om dat direct in de eerste maanden van hun leven te doen.

Hier geen duiven die alle kanten opschieten wanneer ik het hok betreed. Ik ga er altijd rustig doorheen en de duiven hebben voorrang in het hok. Mocht ik gaan timmeren in het hok, dan doe ik dat waar de duiven gewoon bij zijn.

Bij het inmanden verduister ik het hok en in een mum van tijd zitten ze in de mand. Ook jaag ik niet achter de duiven. Ze onthouden alles, dus als je ze laat schrikken is dat er niet zomaar uit.

Veel begint bij jezelf. Je moet daarom zelf duivenmelker zijn en een band met je duiven opbouwen. Ze hoeven hier heus niet op mijn schouder te komen zitten, maar ik heb wel een hekel aan schuwe duiven die in je gezicht vliegen.

Het weer lijkt eindelijk te verbeteren. Althans, aankomend weekend ziet er voor nu veelbelovend uit.

Mogelijkheden om de duiven nog een trainingsvlucht te geven, lijken er helaas niet veel te zijn. Maar goed, zoals ik al eerder aangaf: duiven die gezond zijn, kun je perfect op 145 km zetten zonder een al te lang voortraject.

Wanneer duiven gelost worden, hebben ze geen flauw idee hoe ver ze moeten vliegen. Daar komt bij dat ze het grootste deel van de vlucht in een grote groep huiswaarts keren.

De eerste vluchten zijn dan ook voor de hokken waar de duiven het snelst binnenlopen en zo min mogelijk tijd verspillen. In het algemeen komen ze hier goed binnen, al hebben ze wel vaak moeite met vallen als er een stevige wind staat.

Kampioenschappen in de duivensport

Ik las een mooi stukje op de website van A.S.: “Kampioenschappen? Nergens zijn die meer discutabel dan in duivensport. Als je goede duiven hebt voor de HaFo zit je op rozen in een streek waar het gros zich toelegt op overnacht. Ooit schreef ik dat de beste duiven zitten waar liefhebbers zich specialiseren. En dus lang niet altijd bij de kampioenen !!!”

Ik heb vaker aangehaald dat de nationale Asduiven, in wat voor competitie dan ook, niet altijd de beste zijn zolang men niet met een eerlijke puntentelling komt.

Brabant 2000 zou er dan ook beter aan doen om Rayon 1&2 en 3&4 samen te voegen tot twee Rayons en daar de punten uit te halen. Dit zou een heel ander beeld opleveren.

Het mag beginnen van mij

Ik heb zin in het nieuwe vliegseizoen. De duiven lijken er klaar voor, al weet je dat nooit 100% zeker. Na enkele weken spel zal duidelijk worden of er werk aan de winkel is, of niet.

Al de jongen zijn ingeënt en worden binnen twee weken nog geënt met het kwastje tegen de pokken. Rond eind mei worden ze ingeënt voor paratyfus.

De trainingen

Ik zet ze nu regelmatig een nachtje in de mand om alvast te wennen, begin mei zal deze training ook bij de jongen aanvangen.

De helft van de jongen zou ik nu al mee kunnen geven, maar omdat ze allen bijeenzitten en ik geen zin heb om de vroegste eruit te vissen, start ik iets later. Ze kunnen dan wel allemaal in één keer mee.

Ik los ze per twintigtal om risico’s te verspreiden. Ik wil niet dat de gehele klad verkeerd vliegt of in de draden hangt. Tevens doe ik dit om de intelligentie aan te wakkeren. Hierna zal ik de groepen verkleinen naar tien tegelijk, en uiteindelijk nog kleiner.

Wat verloren gaat, daar slaap ik niet slechter van. Je moet de bruikbare eruit filteren en die een chipring omdoen half juni.