Artikelen
- zondag 11 februari 2018
Het is nog niet eens zo heel erg lang geleden, dat een lokale antidoping vrijwilliger me consulteerde met de vraag: Moet ik mijn eigen taak en functie nog wel serieus nemen..! Hij leek niet echt blij met mijn contra expertise opmerking. Namelijk, ben jijzelf wel serieus te nemen op dit volgens mij fake news onderwerp.
Ik moet erbij zeggen, dat ons telefoongesprek niet langer dan slechts 3 minuten heeft geduurd, want de man verslikte zich nogal in mijn door noodgedwongen contra expertise vraag. Kijk, je kunt bij zulke moreel lastige onderwerpen maar beter meteen beginnen met het scheiden van het kaf van het koren. En wanneer hijzelf schoon was geweest had hij me a) nooit hierover gebeld en b) het aantal dopingcontroles in ons land ligt jaarlijks zo rond de 100. En bij mijn weten wordt slechts sporadisch een serieus dopinggeval onthuld. In tegenstelling tot onze duivensportcollega’s in België.
Kortom, mijn rationele verstand keurde het toentertijd goed om deze ingezetene van de provincie Groningen meteen naar beneden te harken. Was dat nou wel zo netjes van mij op dat moment..! Nee, want als ik het ook maar iets met meer compassie had gedaan, was zijn persoonlijke aardbeving hoogst waarschijnlijk aan hem voorbij gegaan. Goed, gedane zaken nemen nu eenmaal geen keer, maar nu zoveel jaar later, leek me een soort van excuses wel op zijn plaats.
Afijn, nu wil ik alsnog zijn vraag met enige coulance voorzien van een alchemistisch gekleurd antwoord: Wanneer we als eerlijk duivensport minnend Nederland, echt serieus werk willen maken van een antidopingbeleid. Dan kunnen we niet anders dan uitgaan van de volgende stelling: Elke aangetroffen niet lichaamseigen stof is regelrecht gebruik maken van doping. Maar zeg ik direct hier achteraan: Dan is bijna werkelijk elk voedingssupplement vooraf meteen verdacht, want in bijna iedere fles, potje en zak duivenvoer komen we niet lichaamseigen stoffen tegen.
Mijn persoonlijke mening is dat we met elkaar beginnen af te spreken, we pikken alleen de zwaardere dopingmiddelen eruit. En laten de supplementen gebaseerd op volledig natuurlijke basis door mazen van de controle glippen. Immers, een moderne duivensport kan niet zonder iets extra’s. Maar bijvoorbeeld, een maanzaadolie zou ik als alchemist op de lijst plaatsen van verboden middelen, want dit wordt gemaakt van de beruchte papaver zaden. Denk maar is terug aan de Belgische duivensportbond, die met veel pijn en moeite deze zaak naar de balans der onschuld heeft verwezen.
PS. In mijn opinie zijn meerdere zaden min of meer schuldig te noemen als het gaat om opiumderivaten. Ik noem achtereenvolgens, lijnzaad en koolzaad. Ik zeg het maar eventjes vooraf, want voordat je weet worden we in 2018 wederom opgeschud door een nieuw vermeend geval van onschuld bij doping.
