Artikelen
- zondag 03 juni 2018
Het is toch een bijzonder curieus idee dat in een mens en duif zogeheten ijzervretende bacteriën zitten, die een heel eigenzinnig type magnetisch ijzer uitscheiden. Het maakt onderdeel uit van het aan land kunnen leven van mens en duif.
In de meest zachte en weke delen van een duif huizen ze in vrij grote groepen, die constant dezelfde magnetische signalen naar de aarde zenden. Alleen, als het onweert komen ze knap in de problemen omdat ze per definitie negatief zijn geladen. En onweer is nu eenmaal het wapen van de weergoden om de aardemantel qua positief en negatief geladen in evenwicht te brengen. Logisch, dat bijvoorbeeld een duif met dit weertype niet graag ver van huis traint. Afijn, laten we is kijken of we ze een beetje beter kunnen leren kennen.
IJzerdragende moleculen zwemmen kriskras door het bloed, maar hebben de opdracht om te kiezen voor het aansluiten met o.a. zuurstofatomen. Nou denken ze dan: weet je wat, laten we niet lullig doen we nemen alleen de minst gezonde O2 atomen. Tenminste, als het een duif betreft die niet van plan is op tijd thuis te komen op zaterdag. En als die eenmaal zijn snavel laat zien wil het meteen drinken. Bijvoorbeeld in de goot bij de buren.
Tja, wat doe je dan als argeloze melker. Misschien is wat meer proteïne over het voer doen, liefst een zachte en toch sterk soort. Heb je weleens met dit euvel te maken gehad: te laat komen en hups in de goot van de buren duiken. Strooi dan is een paar theelepels babymelkpoeder (0-6 maanden) over het voer. Wie weet helpt het.
Afijn, ijzervretende bacteriën, we kunnen als melkers hier niet van buiten. Maar als ze eenmaal aan de dool zijn zou je ze wel wat aan willen doen. Want bijvoorbeeld extreem veel jonge duiven verliezen is opzeker het resultaat van deze kleine grappenmakers. Die alsmaar van positie veranderen in het bloed. En met het instabiele weer van de afgelopen paar jaar kan ik wel stellen dat ze zich niet echt van de beste kant laten zien. Ik bedoel, als ze even een beetje beter zouden opletten vreten ze a) minder ijzer en b) meer gezonde O2 atomen. Ja, dan zouden we niet meer elke dag met angst en beven de jonge duiven hoeve los te laten.
