Artikelen
- zondag 19 februari 2017
Dopingcontroles bij duiven blijven onder vuur liggen...
Staal A postief, staal B negatief...
Heeft simpelweg te maken met een SLECHTE vermenging van het "genomen" mest...
De fout ligt niet bij het onderzoek...
"ALS JE GIF IN EEN APPELSIEN SPUIT EN
JE SNIJDT DIE APPELSIEN IN TWEE
GELIJKE HELFTEN GAN JE IN ELKE HALVE
APPELSIEN HETZELFDE GIF TERUG VINDEN"
Mensen zijn nog steeds op zoek naar DRIE dopingdossiers die kennelijk bij de KBDB in Halle in de vergetelheid zijn geraakt. Het waren er aanvankelijk negen waarvan er drie gestraft werden. Eén van die zoek geraakte dossiers heet Stefaan Vanslembroeck. Uit Diksmuide. Hij won nationaal Limoges II bij de jaarlingen... Aanvankelijk en bij een eerste dopinganalyse werd Stefaan in Zuid-Afrika positief bevonden. Zijn tegenexpertisie bleek veel later dan weer negatief. Gevolg: Vanslembroeck is en blijft winnaar. Niks aan de hand. Het kan verkeren zeker... En neen, geen kwaad woord aan het adres van deze mens uit Diksmuide.
Vraag is alleen hoe zoiets allemaal kan kunnen in een dopingonderzoek. Bij duiven. Een Leuvense prof die hele dagen met kennis van zaken "zatte" bloedstalen onderzoekt in opdracht van het gerecht, die vergifting-en drugsdelicten onderzoekt heeft daar zo zijn twijfels bij. In zijn labo valt het maar heel zelden voor dat het tweede staal iets anders vertelt dan het eerste. Bij duiven ligt dat dan kennelijk anders. Zegt hij: neem nu een appelsien die vol vergif zit en waarmee ze iemand zouden willen doden. Als ze daar gif in zouden stoppen op één of andere manier en ge snijdt diezelfde appelsien netjes in twee gelijke delen. Dan vindt je in die eerste helft gif en als je even later bij manier van tegenexpertisie die tweede helft appelsien analyseert, kom je haast elke keer bijna wiskundig zeker tot dezelfde vaststellingen. Twee keer gif dus...
En hoe kan het dan kunnen dat in duivenmest niet hetzelfde resultaat gevonden gaat worden. De uitleg is even simpel als aanvaardbaar. Het heeft alles te maken hoe meststalen GEMENGD worden. Als dat niet of onzorgvuldig durft te gebeuren mag het niet verwonderen dat je tot twee aparte resultaten komt. De vermenging van een staalname dient immers altijd en overal in gelijke delen en in dezelfde hoeveelheid in die staalname-potjes verdeeld te worden. En daar kan alleen maar het verschil in resultaat zitten, horen we. Het is niet de juiste manier om in het ene potje wat mest te kieperen en in het anderepotje ook nog een "klets"... Dan zit het hele onderzoek in heel veel gevallen op voorhand fout. En bij duiven, denkt hij, zou het zo wel eens kunnen gaan. Onzorgvuldigheid. Slechte vermenging. Met vervolgens een verschil in staal A tegenover staal B. Waarvan akte... En neen, niet het labo maakt in dit soort gevallen fouten. Zij kunnen tenslotte maar analyseren wat in het potje zit... Mogelijk een reden waarom Stefaan Vanslembroeck als een vrij man de zaal is mogen verlaten... Voordeel van de twijfel. Zo zijn de wetten...
En hoe het de vogelgriep vergaat dezer dagen? Niet echt goed... De ophokplicht blijft voorlopig nog van kracht. In de hoop dat er geen andere uitbraken nog gesignaleerd gaan worden. Pas dan gaan ze bij het Voedselagentschap het verhaal herbekijken. Maar eerst veiligheid voor alles. Ze kunnen inderdaad niet het risiko nemen dat een hele voedselketen in mekaar zou gaan klappen. En de duiven... Tja, binnen houden is voorlopig nog altijd het ordewoord. Alleen - en dat klopt dan weer wel - komt één en ander wel op een heel slecht moment. Melkers zouden hun jonge volkje graag op het dak of in de lucht zien. En ook niet iedereen beschikt over voldoende en ruime volieres opdat jonge duiven het noorden niet zouden kwijt raken. Wachten zeker. En nog eens wachten... Neen, prettig is het niet. (9-2-2017)
