Artikelen

Provinciaal Criterium Perpignan 2017 Sponsor: De Bouwsteen

                   Provinciaal Criterium Perpignan 2017

De winnaar:
 “Rhônevlieger” sluit seizoen af met winst voor Jo Pöttgens op Perpignan

De seizoen afsluiting van de internationale kalender is traditiegetrouw een van de topklassiekers. Perpignan is een vlucht waar de topliefhebbers de degens voor het laatst kruisen.
 Op deze slotklassieker wordt menig kampioenschap en asduif competitie beslist.
Voor Perpignan worden de messen nog eens extra geslepen, en worden de atleten van het luchtruim zoveel mogelijk in conditie gebracht en gemotiveerd.
In het Bronsgroen Eikenhout werden door 114 liefhebbers in totaal 724 aan de start gebracht. Ook in Kerkrade bij Jo en Frans werd een ploegje voor Perpignan klaargestoomd , te weten 4 weduwnaars, met als absolute kopman hun “Rhônevlieger”. Een klasbak van het zuiverste water. Eerder dit jaar klasseerde hij zich al van de loeizware Barcelona als 35e Nationaal, en kwam toen ogenschijnlijk fit thuis!
Jo en Frans hadden uitgerekend dat aan de hand van de eerdere meldingen via Pipa in de voorvlucht, dat er tussen 20.15 en 20.30 een duif op de klep zou moeten vallen in Haanrade. En jawel hoor, om 20.22 kwam hij als een komeet aangestormd, glundert Frans nog na. En alweer viel op dat hij er nog picobello uitzag. Volgens Jo is de doffer al vanaf het moment dat hij werd afgezet een streling voor het oog, altijd het communiepakje aan, hij was al vanaf jonge duif de favoriet van de bazen.

Naderhand wordt hij voor de nationale overwinning geklopt door duiven die zich niets hebben aangetrokken van de duisternis en hun weg naar huis in het donker gezocht hebben. Ook een topprestatie natuurlijk, maar in mijn ogen is de “Rhônevlieger” van Jo en Frans de morele winnaar van deze prachtige Perpignan.
Zijn moeder komt van ZLU voorzitter Eddy Hoedemakers uit Geleen, uit de lijn van diens wondervlieger de 006. Van vaderskant komt hij van Fons van Ophuizen, uit de lijn van een andere topduif de “Rambo Barcelona”. Zoals zo vaak de goede komen uit de goede, een uitspraak van beide broers!
Sedert jaren wordt er in Haanrade al top gepresteerd met duiven.
 In het begin in navolging van vader en oom, de programmavluchten, later de dagfond om vervolgens begin jaren 90 over te schakelen op de middaglossingen.
 De laatste jaren wordt alleen nog deelgenomen aan de ZLU vluchten en een enkele morgenlossing van de afdeling Limburg. Beide broers hebben hun hart verpand aan deze discipline.
Het bestand is voornamelijk opgebouwd uit de vd Wegens via Eddy Hoedemakers, de Etterbaklijn via Fons van Ophuizen, duiven van Nol Hendriks en in 2010 werden enkele rechtstreekse van de Wegens gehaald in Steenbergen. De van de Wegens worden zoveel mogelijk zuiver gehouden, de rest wordt gekruist. Geregeld wordt er ook ingeteeld , om een bepaalde bloedlijn vast te leggen!
Op de ruime hokken is plaats voor 28 weduwnaars, dit is ook het enige spelsysteem dat hier gespeeld wordt. De 28 weduwnaars zitten verdeeld over 3 afdelingen van 8-8 en 12.

Jonge duiven komen hier helemaal niet in de cabinewagen, die worden zelf afgericht. Als jaarling is meestal Lorris het eindstation, een goede 400 km. Pas als 2-jarige gaan ze naar de ZLU, en dan meestal 2 vluchten. Frans en Jo zijn er heilig van overtuigd dat een duif pas volgroeid als hij 3 jaar is, en tot deze leeftijd worden ze wat vliegen betreft gespaard. Zit er echter eentje tussen die net iets minder gezond is dan de rest, heeft die een probleem.
Het hele jaar door wordt er streng geselecteerd op ( natuurlijke) gezondheid!
Dit jaar werden er bij hoge uitzondering 2 jaarlingen ingekorfd voor Narbonne, ze vlogen beide prijs, nu afwachten wat ze in de toekomst gaan doen, zeggen beide broers.
De “Rhonevlieger”deed dit jaar enkele programmavluchten tot Lorris, vervolgens Barcelona en als laatste vlucht Perpignan. Het allerbelangrijkste zijn goede duiven zeggen ze hier, de rest is poppenkast!
Medisch gezien niks bijzonders, in Mei wordt Vincent Schroeder geraadpleegd. Meestal mankeert er niets aan. De kwekers hebben nog nooit iets tegen het geel gehad.
 Van Vincent Schroeder wordt wel eens in de 14 dagen Toleamin Forte gegeven. Goede duiven hebben in principe niet veel nodig, is hier de stelregel, die hebben een van nature sterke gezondheid en weerstand. De stap van naar (top)forme is dan niet groot!
 Over topforme gesproken: de dag na thuiskomst van Barcelona stormde de “Rhonevlieger”alweer als eerste naar buiten voor de dagelijkse training, toen was al snel duidelijk dat hij ook nog ingemand ging worden voor Perpignan.
Beide broers zijn er heilig van overtuigd, dat duiven die bij echt “duivenweer” in de kop vliegen, later de beste kwekers worden. Waar hebben we dit meer gehoord?
 Alles draait om de kopvliegers zeggen beide broers in koor, alles wat daarachter aankomt ( lees serie ) is mooi meegenomen.
Wat voeren betreft houden ze het hier aan de lichte kant, de mengelingen van Spinne, Versele Laga en Robayes worden gemengd, daarbij nog wat kleinzaad.
 Tot een week voor inkorving krijgen de duiven hier 75% gerst en 25% zuivering. Daarna enkele dagen 50% gerst en 50% sportmengeling, met dien verstande dat alles opgegeten moet worden. De laatste 3 a 4 dagen is het dan volle bak met wat kleinzaad.

Tijdens dit interview speelde het Nederlands elftal zijn laatste groepswedstrijd, thuis tegen Zweden. Gekscherend zeiden we dat in dit Nederlands elftal, als de vergelijking met duiven gemaakt zou worden, er maar een 1e getekende tussen liep, en wel Arjen Robben. Een goede 2e getekende was dan al moeilijk te vinden, maar zegt Frans met pretoogjes: een goede coach ( liefhebber ) haalt er toch meer uit!!
Na Perpignan blijven de kleppen in Kerkrade gesloten, de roofvogel is ook hier in grote getale aanwezig en uitlaten is dan te zeer een risico!
Deze provinciale Perpignan is gewonnen door een echte klasbak, in zijn jeugdjaren gespaard door zijn bazen, die nu al zijn gespaarde krachten bundelde tot een prestatie van wereldformaat!!
 Jo en Frans van harte gefeliciteerd, het is jullie Perpignan geworden!!!

Lei Martens