Rob van Hove

vrijdag 17 april 2020

Wist je dat er bijna dagelijks vele miljarden kosmische elektronen dwars door onze duiven schieten. En het maakt werkelijk niks uit of ze in het hok zitten. Ik bedoel, deze 24 uur per etmaal elektronen regen is niet te stuiten! Dus we maken – ook ikzelf – wel eens druk over een 5G zendmast of schotel bij de buren aan de muur. Maar de kosmos is een veel meer gevaarlijke energiebron voor alles dat leeft op aarde. Alleen wat ons hier grotendeels tegen beschermt is de dampkring. Gelukkig maar want anders zouden we heel snel verbranden; samen met onze gevleugelde vrienden.
Goed, kosmische straling. Het is een levensgevaarlijk spulletje, waar zelfs onze wereldse astronauten eigenlijk best bang voor zijn. Immers zij verlaten met enige regelmaat onze aardse dampkring, zonder dat ook maar iemand weet of dat ze in hun wezen kan beschadigen. Maar dit terzijde.
Ik ben is over dit onderwerp in gesprek geweest met iemand die ik zeer zeker respecteer om zijn nuchterheid. Maar ook die zei me enigszins in vertrouwen: ‘Pas toch maar een beetje op met het voortdurend verzamelen van kennis over elektronen voor duiven. Want in elke elektron zit weer een proton en neutron, die samen radioactiviteit kunnen opwekken. En dat lijkt me nu niet bepaald gezond voor ze.’ “Ja, dat snap ik. Maar ik zoek eigenlijk naar dat ene atoom in een duif, dat maakt dat hij voor ALTIJD en EEUWIG zijn ENERGIE BEHOUDT.” ‘Dat begrijp ik want je wilt dat ze niet extreem vermoeid thuiskomen na de wedvlucht.’
Dit gesprek heeft ooit is opgeleverd dat ik zwart zout introduceerde, want dat draagt – als het origineel is – de sporen van oeroude kosmische straling. En, nadat een melker uit België klaagde over dit spul; dat het zijn voormalige 1e prijsvliegers compleet eronder door liet gaan. Moest ik onwillekeurig aan mijn vertrouwenspersoon terugdenken; dat hij me alsnog had gewaarschuwd. Alleen 1 ding: Namelijk, de melker was vergeten dat hij ervoor allerlei zware antibiotica spullen had gebruikt. Maar het heeft me nadien een heel stuk voorzichtiger gemaakt om een, twee, drie, zwart zout te adviseren.

 
 
zaterdag 28 maart 2020

Ik kwam is aanraking met een zogeheten stokoude duivenfluisteraar, die in zijn tijd de meest geweldige uitslagen draaide. Die me aan het begin van het nieuwe seizoen op het hart drukte: “Rob, je duiven zitten in een soort van winterdepressie”. Ik, keek hem aan met een diepe frons op me voorhoofd. En stamelde: ‘Winterdepressie?’ “Ja, want je doffers huilen als weduwnaars zonder de bijbehorende rustpose. Kijk, ze komen uit hun gezamenlijke broed- of kweekperiode. En nu zitten ze gescheiden. Je leert ze op om straks over ongeveer een maand aan het nieuwe seizoen te beginnen. Dan is heel erg logisch dat ze de duivinnen missen. Maar een gezonde weduwnaar, ook die zonder ervaring, die voelt aan zijn theewater dat hij zijn rustmomenten moet pakken”. ‘En wat kan ik hier aandoen, volgens jou.’ Het bleef even stil. Toen stelde hij de volgende voor mij zeer leerzame vraag: “Hoelang trainen de duivinnen.” ‘Ach, met gemak zo’n uur tot anderhalf uur.’ “Kijk zei hij, dat is wat mij betreft een teken dat je veel meer een duivinnenspeler bent.” ‘Ik, een duivinnenspeler…. Ik, speel het liefst met alleen stoere mannen die tijdens de training heerlijk klepperen.’ “FOUT, want al dat klepperen is het gevolg van veel te weinig oestrogeen. Ze moeten strak met innerlijke rust, gedisciplineerd, snel, laag over de daken vliegen. En naarmate de zon stijgt en de mooie vluchten eraan komen mogen ze ook heel hoog trainen.” Ik, hield mijn lippen stijf op elkaar in de hoop dat hij mijn zijn geheim zou gaan vertellen. Maar hij keek kritisch met zijn hoofd schuddend naar de hokverluchting. “Oké, met een paar kleine aanpassingen is hier nog wel iets van te maken. Plus stel twee flessen samen: Een met voornamelijk natuurlijke zoetstoffen voor de doffers. En een fles met voornamelijk zuren voor de duivinnen. Want de doffers ontwikkelen met overwegend meer zoet (glucose/glycogeen: RvH) in het bloed meer oestrogeen. En de duivinnen maken op basis van een lagere pH-waarde meer testosteron aan. Dat is precies het verschil”.

Het is jammer dat ik na zijn wijze lessen plotseling kwam te verhuizen en de duivensport op een zijspoor kwam te staan. Maar nu ik zoveel jaren later weer als herintreder ga beginnen is dat ik opzoek ben naar het samenstellen van dezen twee flessen.

 
maandag 23 maart 2020

Of het nu de NPO of het verzorgen, spelen van onze duiven aangaat. Je ziet in vrij veel gevallen, dat visies sterk met elkaar botsen.

In mijn theorie is het meestal een kwestie van lange adem om bij elkaar te komen. Te minste, zodra we bereid zijn om met elkaar in gesprek te blijven. Bijvoorbeeld, tijdens het moment dat minimaal twee strijdende visies compleet dreigen vast te lopen. Dus of het nu gaat om straks een nieuw, ander NPO beleid. Of het op je eigen hok, wel/niet te verduisteren enz. In elk van deze gevallen, zal het aankomen op het volgen van de volgende stappen:
1. Hoe staan we in elkaars vaarwater. Ofwel, ben ik niet degene die een ander moedwillig voor de voeten loopt als het gaat om zaken als zijn eigen plezier in de duivensport. En voel ik me wel geroepen om duiven in hun natuurlijke ruigedrag te hinderen. Dus in het kort is deze 1e stap bedoeld om jezelf te spiegelen.
2. Stel dat ikzelf hier niet uitkom; dat ik blijf steken in de bekende welles/nietes situatie. Is het dan niet veel wijzer om een ander voor mij te laten beslissen. Of in elk geval mij te laten adviseren; een ander ziet meestal beter waaraan het bij mij schort. Niet om dat ik dom ben maar iedereen heeft nu eenmaal zo zijn eigen blinde vlek. En wanneer we dat weten is het absoluut geen schande om een ander zijn visie te volgen.
3. We hebben achteraf onze eigen persoonlijk visie of die van een ander gevolgd en lang alle kanten beoordeeld. Misschien is dan de tijd rijp om hier lering uit te trekken; opdat we in de toekomst met minder conflictstof kunnen meebeslissen.

 
 
zondag 15 maart 2020

In de komende NPO storm zal het voornamelijk gaan over het opnieuw verdelen van de macht over de afdelingen en haar leden. Alleen ik denk dat het opnieuw proberen uit te vinden van de macht. Nu niet bepaald iets is waarop melkers zitten wachten. Immers dat is al vele decennia aan de gang, zonder dat het ooit echt iets positiefs heeft opgeleverd. En dan zegt ons verstand: Hou op met streven van macht en maak een begin met het steunen van de afdelingen.
Nu weet ik heus wel dat velen van ons weten, dat een enkele afdeling liever het alleenrecht zou hebben. En dat is ergens wel te begrijpen want onze afgelopen besturen waren steeds opnieuw druk met van alles en nog wat. Alleen zonder te willen begrijpen dat we in een tijd leven waarin macht uitoefenen niet langer meer wordt getolereerd. Macht is immers een besmet begrip dat altijd tekort doet aan de wil van de uitzondering. En daar moeten we het – naar mijn idee – juist van hebben; dat wij melkers allemaal onze eigen keuzes mogen maken. Neem bijvoorbeeld: Het te verwachten introduceren van steeds meer gebruik maken van de moderne technieken in de duivensport. Nou, wie dat persoonlijk graag wil moet dat mogen. En wie nog even de kat uit de boom wil kijken…? Ook dat moet geen probleem zijn!
Zelf denk ik dat we het komende decennium het meeste gediend zijn bij het steeds verder digitaliseren van de huidige verouderde duivensport. Maar ik zou niet graag zien dat iemand met een ander standpunt hiervan de dupe wordt. Dus de macht van de meerderheid hoeft van mij niet. En dat geldt voor nog veel meer knelpunten, zoals het korven van het aantal duiven, invliegduiven, etc.
Kijk ik post dit stukje niet in de overtuiging dat het op de juiste plek zal neerdalen, want zaken als machtsverdeling op landelijk- en afdelingsniveau is zo oud als Methusalem. Maar anderzijds lees ik tegenwoordig steeds vaker de roep om aangepast vernieuwen. Dus bij diegene zal ik wel enige aansluiting vinden denk ik.

 
 
dinsdag 03 maart 2020

Katja en ik zijn zondag naar de beurs in Houten geweest om een speciaal soort chiptang te scoren. Nou dat was bij onze Poolse sportvrienden niet eens zo makkelijk, maar eenmaal dichtbij de Nederlandse duivensporthelden bleek dat geen enkel probleem. ‘Dat is dan zoveel euro…!’, sprak de uiterst vriendelijke vrouw van ergens achterin de zestig. Goed, dat is in elk geval een handige aankoop dacht ik.

Nu verder de beursgang op want ondanks ons late tijdstip was het nog best druk. Maar waar Katja haar beide ogen gericht hield op de voor mij als herintreder minder bekende voermerken. Keek ik ondertussen mijn ogen uit bij een vooraanstaande Belgische hokkenbouwer (SAS). God nog aan toe wat een enorm vakmanschap. Dat ondanks dat ik de vermoedelijke eigenaar niet inschatte als een commercieel dier zochten we toch elkaars gezelschap. Immers ik wilde hem mijn complimenten maken over zijn – naar mijn idee – bedrijf met vele internationale mogelijkheden. ‘Ja, gisteren waren het de heren Bas en Gerard Verkerk, die onze nieuwe stand hebben bezocht.’ O ja, dacht ik hardop. ‘Ja, ze denken aan een serieuze uitbreiding.’ Nee toch, dacht ik ergens diep vanbinnen, want ze presteren nu al top. Afijn, nadat de man met de alpinopet en Birkenstock sandalen mij zijn visitekaartje in de handen had gedrukt namen we afscheid.

Katja had inmiddels haar doel bereikt bij o.a. Beyers en Versele Laga. Maar ze blijft naar eigen zeggen niet een liefhebster van veel erwten in welk eender mengeling dan ook. Kortom ze wil een stevige en een lichte mengeling om ze langs de weg van de geleidelijkheid op te voeren dit seizoen. Oké, prima: Ik volg..!

Dus nadat we beiden onze nieuwsgierigheid naar moderne hokkenbouw en voermengelingen hadden gedeeld. Was het tijd om enkele bekenden te bezoeken, die ons wisten te vertellen dat het dit jaar een topbeurs qua verkoop is geworden. Oké, de King duiven verkoper scoorde het hoogst met werkelijk een 100 procent score op zaterdag. Daar waar een enkeling zondags om 13.30 uur nog een oude duif van elf jaar mee naar huis wilde terugnemen. Niet vanwege gebrek aan belangstelling maar gewoon omdat de duif nog steeds een plekje in zijn hart innam. Is het volgens ons een prima beurs geweest voor zowel standhouders als bezoekers uit binnen- en buitenland.

Geen fotobeschrijving beschikbaar.

vrijdag 21 februari 2020

Verstilling op nest…

…Het is de ruimte maal de tijd, dat ons melkers voor de opgave stelt om waakzaam te zijn over onze nestduiven.

…Het is de tijd dat de roofvogels hun slag slaan, gesteund door de mens zonder besef van ruimte.

…Het is de ruimte die we moeten verstillen, zodat we de tijd hebben om in elk geval onze gespeende jonge vrienden te beschermen tegen bv de slechtvalk. Het dier dat met zijn scherpe klauwen, snavel menig geluksmoment kapot maakt.

…Het is de tijd van verstillen om manmoedig het zicht te verliezen op een ruimte zonder de slechtvalk en sperwer aanvallen.

RvH

 
 
woensdag 22 januari 2020

Is de liefde voor een mooie, schone en eerlijke duivensport wel specifiek genoeg aanwezig..?

We kunnen nog zulke prachtige en hoopgevende toekomstplannen maken. Zelfs met of zonder een geoliede NPO en afdelingen machine. Ofwel, de voorliefde die een melker (m/v) heeft voor onze gevleugelde vrienden, staat geenszins een gezonde duivensportorganisatie in de weg. Dit is mijn statement.

Natuurlijk, het leest misschien een beetje als een rechtgeaarde idealist, maar een mooie, schone en eerlijke duivensport. Dat begint en eindigt bij onze eigen manier van melken. Bijvoorbeeld, degenen die zijn duiven moedwillig drogeert, die schaadt ons allen! EN dan kun je wel een hele antidoping commissie optuigen. Maar a) dat is absoluut nimmer of nooit geheel en al waterdicht te krijgen. EN b) het leidt af van de dingen waar onze sport op is gebaseerd: Dat we alleen een olympiade kunnen organiseren, als de ingezonden kampioenen vanbinnen schoon zijn. Anders is de universele Olympische gedachte (…dat we ons oprecht wille verbroederen) een farce.

Welnu, misschien is mijn bijdrage hierboven enigszins besmet met idealisme, naïviteit voor de realiteit. Maar desalniettemin lijkt het me noodzakelijk om juist in moeilijke tijden, onszelf te herinneren. Dat we de kwaliteit van de toekomst niet kunnen waarmaken, zolang we elkaar niet het sportieve licht in de ogen gunnen.

 
 
donderdag 16 januari 2020

Wie de huidige NPO perikelen volgt, kan rekenen op een binnenkort aangevuld bestuur o.l.v. Maurice van der Kruk. Of, we krijgen een soort van tijdelijk bestuur namens de afdelingen, die als 1e taak heeft om de krenten uit de GPS 2021 pap te halen. Dit is voor een groot deel de huidige situatie. Alleen, ik kan op me klompen aanvoelen dat het in elk geval een crisisjaar zal worden, want hoe dan ook de strijd om de toekomst staat bij beide partijen als nr. 1 op de agenda. Maar als ik het positief benader betekent het begrip crisis ook de mogelijkheid, kans op betere tijden. Immers, ieder toekomstplan heeft tot nu toe de vinger op de zere plek gelegd. Namelijk dat we hoognodig moeten moderniseren! Met als enig verschil dat de weg daar naartoe anders werd ingevuld, waardoor we als liefhebbers verdeeld zijn geraakt. Dat zal in elk geval anders moeten.
Hoe is het zaaien van verdeeldheid tegen te gaan? Belangrijk hierbij is dat welk bestuur ook niet de vergissing maakt om de toekomst te idealiseren. Dus ze zullen de REALITEIT als uitgangspunt moeten blijven nemen. Bijvoorbeeld, je geeft pas 1 euro uit wanneer vaststaat dat minimaal 1, 25 euro in kas terugvloeit. Dus niet allerlei wilde ideeën de wereld in helpen, maar zo nuchter mogelijk blijven denken. Zoiets biedt naar alle kanten vertrouwen. Eigenlijk hebben we dus een soort van gecombineerd bestuur nodig, die weet dat we moeten moderniseren. Maar ook snapt dat we geen ijzer met handen kunnen breken, want daartoe ontbreekt nu eenmaal voldoende budget en gekwalificeerd personeel.
De andere realiteit is dat we straks in april o.a. de lossingvergunningen, tiptop in orde hebben. En dat de afdelingen met elkaar op een lijn zitten. Kortom elke basisvoorwaarde om de liefhebber zijn duivensport te laten bedrijven zal specifiek gewaarborgd moeten zijn. Dus ik hoop dat welk eender bestuur dan ook onze duivensport crisis. Niet ziet als een kans om te prediken voor eigen parochie, want dat is in het verleden als vaak genoeg misgegaan. Wat we nodig hebben is een soort van zakenkabinet waar alle rangen en standen in zijn verenigd. Met als ultieme doel de gelederen gesloten te houden. Zodat niemand zich vroegtijdig gedwongen voelt om definitief met de duivensport te stoppen.

 
 
dinsdag 07 januari 2020

Ik kijk zo nu en dan een duif graag in zijn ogen, want de kenners zien daarin een rijke bron aan sport informatie. Maar ik laat ze ook weleens in mijn ogen terugkijken, immers ik wil dat ze ook mijn diepste geheimen leren kennen.

Het lijkt meer een poëtische inleiding als een rationeel begin van een nieuwe invalshoek. Afijn, hoe dan ook. Ik voorzie dat onze gevleugelde vrienden net als andere gezelschapsdieren. De kunst verstaan om onze diepste mens zijn geheimen te kennen. De voertaal is niet Nederlands, waarmee we elkaar gedachten uitwisselen. Nee, alleen een mens kent zijn eigen persoonlijke gedachten; dieren leven veel meer te midden emotionele lichtkleuren. Ofwel, ze kijken je in de ogen en zien daarin een bloemlezing aan kleuren, die variëren van paarsviolet tot roodmagenta. Een kleur kan voor een dier een opperste staan van geluk, of verlies aan vertrouwen betekenen.

Ik denk dat elke dierenliefhebber uit eigen ervaring weet, dat bij innerlijk verdriet, fysieke pijn, je meest favoriete dier je beste medicijn is. Het voelt zich als het ware “gedwongen” om je te troosten.

Herkenbaar…?

 

donderdag 26 december 2019

Ach ja, deze grap had ik natuurlijk kunnen verwachten, want ik heb mijn LED armaturen ‘versierd’ met half groen, half rood folie. Dus dat geeft vanuit de buitenkant gezien een fleem licht alsof het kerstmis moet voorstellen. Maar aan een verdere uitleg voelde ik me als herintredend liefhebber verbonden, want het regende flink op dat moment. En mijn over gewende duiven stonden op het moment van binnenlopen voor hun tussendoor maaltijd. Om daarna weer van hun vrijheid te kunnen genieten.
De reden dat ik als uitgangspunt, rood met groen heb gekozen, ligt in het feit dat ik hiermee een zekere mate aan winterblues (depressiviteit) wil voorkomen. Typisch een vrij onbekend verschijnsel bij melkers dat voorkomt uit het idee. Dat onze gevleugelde vrienden niet behoren tot de stand van gezelschapsdieren. Ofwel, sfeerlicht is best een belangrijk onderdeel hiervan. En zodra het voorjaar aanbreekt met zijn opkomende stand van de zon, zal ik pas de kerstsfeer opheffen. Dan is het tijd om in elk geval het groen door oranje te vervangen. Waarom? Nou, omdat de hypofyse in een pienter duivenkopje wel wat extra oranje licht vitamines kan gebruiken. Maar waarom oranje en niet bv paarsviolet. Dat zal ik je met een omweg vertellen: Rood en groen bepalen samen de sfeer als het gaat om een laagstaande zon. Dus in het buitenlicht is het aandeel van deze beiden elektromagnetische broeders minder frequent aanwezig als bv in het voorjaar. Waar het aandeel groenlicht frequenter aanwezig is. En paarsviolet ga ik pas gebruiken wanneer de zon op zijn hoogst staat te prijken (juni). Maar oranje met rood samen mag voor mijn duiven straks het eventuele tekort aan bijnierschors hormonen opvangen. Als de zon in het voorjaar echt begint met stijgen.
Kortom, waarom vul ik het daglicht aan? Omdat, ik denk dat duiven gezelschapsdieren zijn die met elkaar een lichtspel spelen. Ik bedoel hiermee dat als ware het pure egoïsten. Ze de individuele kwaliteit beschikken om te spelen met lichtdeeltjes. Dit spel is een vrijwel 100 procent fysiologisch/hormonen onderdeel van elke gezonde duif. Bijvoorbeeld, als ik ze uitlaat vliegen, kijken ze eerst de kat uit de boom. Met het vraagteken boven hun kop: Waar staat de zichtbare zon! Is die niet aanwezig, zoals hier vanochtend. Dan kiest de helft ervoor om onder het roodgroene LED licht te blijven. En de andere helft heeft zoiets van: Weet je wat, dat kerstlicht heb ik nu wel gezien; ik ga maar even voor wat meer grijze lichtdeeltjes in de lucht. Oké, prima denk ik dan; spelen jullie maar de vermoorde onschuld. Ofwel, laden jullie je maar op aan de minder actieve deeltjes.
Nu is het rond de klok van 3 uur. En zie, enkele van de 18 duiven hebben het aangedurfd om de overwegend blauw kleur te kiezen. De regen en bewolking zijn deels door de zon verdreven en blijkbaar hebben ze gekozen voor het ruime sop. Op een blauwe duivin na want die scheert met hoge snelheid door de deels blauwe lucht. Kortom, het is en blijft een kleurrijk gezelschapsspel, dat mij steeds weer opnieuw doet verwonderen.

Nieuwsbrief Peter Boskamp

Peter Boskamp
21 januari 24
Ik ben van mening dat dit de basis moet zijn van aanpak van dit probleem. Immers het gebruik van medicijnen moet beschouwd worden als een noodzakelijk kwaad. Door de hygiëne enerzijds niet te...

Columnist in Spotlight

08 februari 24
Dit wordt een beetje een eigenaardig artikel...
28 december 23
Een paar dagen geleden zag ik op PLATTELANDS TV een...
21 december 23
Na 60 jaar duivensport . Om te beginnen...
14 december 23
Ik schrijf 1930 . Het is crisis . De ergste ooit...
30 oktober 23
Ik ga nog eens iets schrijven .Tijdje geleden . ...
08 juli 23
Ik ga proberen om nog eens iets te schrijven....
03 juni 23
Ik moet mij in de eerste plaats verontschuldigen bij de groep van...
19 april 23
23 maart 23

Colums in spotlight

Vrienden van Duivenvaria.nl

Promo185x75new Promo185x75new AddeJong185x75new Promo185x75new Promo185x75new Fondclubmiddenlimburg185x75new Promo185x75new Promo185x75new NPO185x75new Promo185x75new Promo185x75new MichelBeekman185x75new Promo185x75new AdSchaerlaeckens185x75new CombvanHeteren185x75new Embregtstheunis185x75new Promo185x75new Fondclubgrootrotterdam185x75new Promo185x75new Duivenmarktplaats185x75new Promo185x75new LeoLronk185x75new Hooymansduivensport185x75new Promo185x75new GerardDekker185x75 Promo185x75new Promo185x75new BannervanAdrichem185x75 Promo185x75new Promo185x75new ZLU185x75new Promo185x75new Ceeschroevers185x75new GJBeute185x75new FKramerCouwehand185x75new Promo185x75new

Meest gelezen berichten

Buienradar

Weer

meteobelgie1

 meteofrance1

vliegweer voor duiven1

Uitslagen

Compuclub250x80new

 

 

Afdelingen

Afdeling1 135x40Afdeling7 135x40
Afdeling2 135x40Afdeling8 135x40
Afdeling3 135x40Afdeling9 135x40
Afdeling4 135x40Afdeling10 135x40
Afdeling5 135x40Afdeling11 135x40
Afdeling6 135x40Afdeling12 135x40