kweek begonnen

 

Maandag 02 december zijn de kweekduiven bij elkaar gezet. Vorige week, bij het voorkoppelen, mochten ze al een paar uurtjes aan elkaar snuffelen maar vond ik een aantal duivinnen nog niet ‘graag’ genoeg en wanneer ‘n doffer dan begint’ in te hakken, ben ik er snel klaar mee. Dus een week lang de duivinnen wat ruimer gevoerd, de motivatie bakken in de broedhokken geplaatst en zie het was een lust voor het oog. Een enkele duivin verschanste zich nog boven op de motivatie bak en je zag haar denken, wanneer je normaal doet kom ik naar beneden. Om 15.00 uur zette ik de duiven bij elkaar en liet voor deze ene keer het licht NIET branden, zodat ze al snel bij het invallen van de avond rustig werden. De volgende morgen lag alles in de schotels en dat is een fijn gevoel. De volgende dagen stond in het teken de duivinnen leren hun broedhok te ‘vinden’ want je hebt er altijd een paar eigenwijze ‘tantes’ bij. (De doffers hebben een vast broedhok

 

De meeste plichtplegingen zijn nu achter de rug, nog een paar duivenkeuringen te gaan dus alle aandacht kan en gaat naar de kweekduiven. Uiteraard krijgen de vliegduiven ook de nodige zorg maar deze duiven mogen voorlopig nog genieten van hun winterrust. De nieuwe toekomstige weduwnaars zitten op hun afdeling, zo ook de vliegduivinnen dus kunnen de ‘jaarlingen’ wennen en uitvliegen op hun nieuwe verblijf.

 

Verder is het in het duivenwereldje vrij rustig, al zag ik op Facebook een handtekeningenactie voor bij komen, gericht tegen het NPO bestuur en in het bijzonder tegen de voorzitter, het e.e.a. op touw gezet door 2 oud-bestuurders van afdeling 8. Denken zij de sport hiermee een goede dienst te bewijzen? Op facebook mag iedereen schrijven wat hij denkt of voelt. Beetje deskundigheid en nuances zijn vaak ver te zoeken, een groep ‘liefhebbers’ gaat dus weer helemaal ‘los’ en laten voor een beetje nette discussie geen enkele ruimte. Tot mijn verbazing zag ik op de website van onze afdeling dat deze petitie was door geplaatst. Ik heb alle sites van de afdelingen bekeken om te kijken of er meer waren die het onder de aandacht brachten, we zijn vooralsnog de enige.

 

Inmiddels is Sint-Nicolaas met zijn Pieten (in alle types en kleuren) het land weer uit en gaan wij ons opmaken voor de KERSTdagen. December is altijd een bijzondere maand maar dit jaar voor mijn familieleden één van hoop en vrees. Een goed vriend en kampioen zegt altijd, wanneer het grootste leed zich afspeelt op je duivenhok, ben je een ‘gelukkig’ man. Ik moest er de afgelopen dagen regelmatig aan denken.

 

Einde week nog even de handen uit de mouwen gestoken samen met een paar clubgenoten om het clubgebouw ‘spic en span’ te maken voor het komende seizoen, gelijktijdig de kooien klaargezet voor onze jaarlijkse Tentoonstelling op 14 december en zo vloog ’n bewogen week weer voorbij.