In feite is succesvolle duivensport helemaal niet zo moeilijk als het velen lijkt.  Waarom het ze dan niet lukt daar te komen waar zo weinig plaats is? Aan de top. Eerder gaf ik al wat oorzaken aan, over een van de voornaamste wil ik hier iets meer zeggen: Er wordt te veel raak gekweekt, vooral door beginnende liefhebbers. Ze beseffen onderstaande niet voldoende:

-Met jongen uit duiven die al goede gaven heb je kans! En niet meer dan dat.

-Met duiven met een mooie pedigree heb je een kleine kans.

-Met duiven waar je niets over weet betreffende de voorouders? Als je dat wiskundig zou berekenen zou je een uitkomst krijgen die de uitkomst nul benadert.

Kweek dus niet lukraak zoals enkele beginners doen met wie ik soms mail. Trouwens, niet een echt goede vlieger op je hok maar wel een hok vol kwekers? Die dingen zouden niet samen mogen gaan.

OOK ZIJ

Maar het zijn niet alleen beginners die dergelijke fouten maken. We zijn allemaal meesters in het rationaliseren van ons eigen gedrag. We verdraaien de werkelijkheid en zoeken argumenten om dat gedrag te rechtvaardigen, lees redenen om bepaalde duiven niet te verwijderen. Zo hoort een duif van drie jaar die nog geen goede gaf niet op het kweek. Al komt hij van nog zo’n befaamd hok of al betaalde je er nog zo veel voor.

Koppels samen stellen waaruit vanzelf de supers gaan rollen? Komaan. Zoals mijn moeder zaliger altijd zei: ‘De mens beschikt, maar God lacht zich een ongeluk.’    

NIET ALLEMAAL  

Besef dienaangaande dat er mensen zijn die graag gewichtig doen. Zo was ik eens bij een Belg die op Nationaal Bourges enorm gepresteerd had, terwijl het alle voorgaande vluchten een drama was.
Hij was inderdaad naar een dierenarts geweest, dat wild hij niet ontkennen. Van hem had hij ook iets gekregen, maar hij was vergeten dat aan de duiven te geven. Het was me duidelijk dat de man veel voor zijn duiven deed, kwaliteit had, maar bovenal… dat hij loog. Dat zou met name blijken uit de vluchten die volgden.