Een sportgenoot die geld nodig had had enkele duiven aangeboden aan een makelaar uit Taiwan. Duiven die fantastisch gevlogen hadden. ‘Die hebben ze het liefst’ had hij vaak gehoord. Er was wel een klein probleem, hij had geen stamkaarten, maar die zou hij kunnen maken. Zijn vrienden vonden wel dat hij voor zulke goede duiven veel te weinig had gevraagd, maar dat had hij gedaan om er zekerder van te zijn dat er klanten waren. Tot zijn verbazing en diepe teleurstelling echter had de makelaar geen klanten kunnen vinden. Vanwege geen bekende namen in de afstamming.

VOORBEELDEN  

Hebben ze daar dan nog niet door dat die grote namen van hier hun roem veelal danken aan duiven van onbekende liefhebbers uit eigen streek, vraagt een mens zich af? Ik haalde eens de twee wereldberoemde duivinnen (zusjes) van Willy Daniels aan. Die zouden voor 800.000 euro verkocht zijn. Ook in hun pedigrees zie je onbekende namen, maar inmiddels had Willy zelf naam.  

William Geerts werd wereldberoemd met duiven van de onbekende Fonske Jacops, Raoul Verstraete (en Kees Bosua) met nazaten ‘Uno’, een duif die Raoul ooit kocht bij ook weer een onbekende streekgenoot. En zulke voorbeelden zijn er zo veel.

DE LEEUW

Een van de meest gerenommeerde kwekers van deze eeuw is ‘de Leeuw’ van Marcel Wouters. Terecht bewonderd door velen om zijn kweekwaarde. Onder zijn nazaten vind je meerdere Nationale Asduiven en ook Nationale winnaars. Hij stamt af van duiven van Verdonck, Vermeiren, Ghielens, Gabriels, Cop Gijsbrechts, Sterckx. Nu niet bepaald de meest ronkende namen in duivenland.

Dat die namen minder bekend of zelfs onbekend zijn zegt overigens niets over kwaliteit. Zo weten ze in de streek van Sterckx (Lille) maar al te goed hoe onklopbaar die destijds was. Waarom raakte diens naam dan niet verder bekend dan in eigen streek? Misschien omdat hij geen danspasjes maakte met jongens van de media. Of, nog waarschijnlijker, dat aan hem niet te verdienen was.  

NAIEF

Ik probeer al jaren zand uit de ogen te halen van naïeve (‘gehersenspoelde') buitenlanders. Vergeefs. Het is vechten tegen windmolens. Vroeger al vroegen Duitsers ‘Welche Rasse haben Sie?’ als ik goed gespeeld had. Dienaangaande is er wel iets veranderd, maar alleen in Nederland en Belgie. Tegenwoordig vragen vooral buitenlanders soms stamkaarten op te sturen waar men dan uit kan kiezen. Geen betere selectie, denk ik soms. Want velen hebben er een goede neus voor om er de slechtste uit te kiezen. Wat die kopers beter zouden kunnen doen?

Iemand benaderen die betrouwbaar is en hem vragen een x aantal jongen te kweken uit zijn beste. En de keus aan de verkoper laten. Veel grotere kans van slagen !!!