Verrassend was het deze week niet,het aflasten j.l. dinsdag van de africhtingsvlucht vanuit Zevenhuizen en die  te verplaatsen naar zaterdag, daar had een ieder  wel begrip voor. Maar deze africhtingsvlucht omzetten in een wedvlucht een zeer verrassende  beslissing die door niemand was verwacht.

Het africhtingsprogramma voor de navlucht is al uiterst kort, het nu meteen voor het eggie gaan maakt voor onze duiven geen verschil.  M.i. weten ze niet of het nu een wed of oefenvlucht is. Het is de ingeboren drang naar het hok toe, die het verschil maakt. Het zit hem vooral in de liefhebber, van hoe komen ze thuis, een bevestiging van je inspanningen om ze tip top aan de meet te brengen.  Of heb ik een steek laten vallen, wellicht kan ik nog wat bijsturen in de komende dagen.

Ook wordt duidelijk, of de veelvuldig zelf afgerichte jongen een aardige voorsprong hebben opgebouwd op de duiven die slechts een enkele keer zijn weggebracht.

Het tiental inmiddels geworden tot een negental, een is nog steeds onderweg,wordt aangevuld met 7 jongen uit de 2 ronde wat het aantal van maar liefst 16 stuks brengt. Welke de eer van het hok mogen verdedigen op deze vlucht van 107 km.

De lostijd wederom op tijd n.l. 8.00 uur, deze lostijd maakt het wel zo, dat hier haastwerk was te verrichten om de duiven te ontvangen. Met een kop koffie in de hand worden we verrast door de aankomst van een zevental duiven, Wat is dit, o drie draaien vlak voor het  vallen,  richting het hok van de collega tuinmelkers. De overige vier laten zich niet van de wijs brengen en vallen werkelijk de antenne aan.  Zo weer een prachtig resultaat van de ploeg in vorm t.w. 5, 10, 11, 12 etc. 9 v/d 16 raak in het verenigings concours. Tussen dit gezelschap bevinden zich ook  twee jonge mannen van de 2e ronde. 

Van kring/samenspel geen correcte voorlopige uitslag, van onze zustervereniging is nog niets te zien op deze uitslag, wellicht een foutje tijdens het insturen? Hopelijk is het euvel voor de betreffende leden snel opgelost.

Tot de volgende blog.