Het seizoen is nu echt begonnen, de eerste dagfond vlucht is vervlogen. Het zat er de hele week al aan te komen. Warm weer, oostelijke wind, zware omstandigheden. Ik las op Facebook een post van Beute, hij maakte een quote die nogal wat reacties uitlokte. De quote kwam er op neer dat we vroeger uitkeken naar een fondvlucht met dergelijke omstandigheden, maar nu is de trend zuinig spelen, we moeten nog een heel seizoen.

Ik kan me dat nog wel herinneren, jaren zeventig en tachtig, fondvluchten waren voor de meesten iets exotisch, duiven gingen naar verre oorden en hadden veel moeite om thuis te komen. Helden waren het die het redden om op de dag thuis te zijn van zo'n loodzware inspanning. Ik heb het dan wel over dagfondvluchten in het noorden dus lands. In het zuiden hadden ze toen allang al een andere beleving bij fondvluchten, denk alleen maar aan Steenbergen en omgeving. Tijden veranderen. In mijn herinneringen waren de zomervakanties in mijn jeugd ook voorzien van schitterend weer. Als ik dit nog eens navraag bij mijn moeder komen er ook nog wel andere geluiden van vervelende kinderen die niet naar buiten konden omdat het al dagen lang regende.....

Ook de zware eerste dagfondvlucht van vorig jaar ligt veel liefhebbers nog vers in het geheugen.

In Friesland een mooie overwinning voor de Gebr. Homma. Deze mannen spelen regelmatig een mooie uitslag bij elkaar. Ze hebben een aantal toppers onder de pannen, de winnares van gisteren was ook niet aan haar proefstuk toe. Opvallend verder dat de bekenden in alle afdelingen de kop op steken. Natuurlijk hebben de omstandigheden invloed. Maar dit toont eens te meer aan dat het gaat om een goed hok, goede en gezonde duiven en een melker die er alles voor over heeft en vooral geen domme dingen doet. 

Gisteren bij het afslaan hadden we het er ook nog over in de club. Hoe het toch mogelijk is dat we als club niet in staat zijn om ons meer in het snuitje van de uitslag te spelen in groot verband, op wat uitzonderingen na. Opvallend daarbij is wel dat er in de afdeling meer prijzen worden gespeeld als er meer kilometers op de teller komen. Afstand zorgt ervoor dat de factor slechte ligging verder wordt genivelleerd, maar kwaliteit voert de boventoon, altijd. 

Het zal een manier van selecteren zijn. Als je als leden van een vereniging naar elkaar kijkt en niet naar de grotere verbanden waarin je speelt blijf je stil staan, stilstand is achteruitgang.

De overnacht spelers van ons cluppie kunnen in de regel op hun specialisatie wat beter mee komen in groot verband. Zij kijken automatisch naar groot verband, omdat er geen verenigingsspel is. Zelfs in het NIC speel je al tegen meer liefhebbers, verspreid over een groter gebied. Het verklaard al veel denk ik.

Wat me terug brengt naar de belevenissen op eigen hok.

Dit weekend deelgenomen aan twee vluchten, vitesse vanuit Weert(220 km) en dagfond vanuit Troyes(560 km).

Op de vitesse de jaarlingen mee en een paar tweejarige duivinnen zonder neststand(geen eieren). Geen klassering in de afdeling, in de vereniging halverwege de lijst met de eerste, één van de duivinnen zonder neststand, wel nog 8 van de 16 op de lijst in de vereniging. Dit geeft aan dat er wel conditie, maar geen motivatie was.

Hetzelfde op de dagfond. Ik klokte 3 duiven kort op elkaar, in de afdeling goed voor prijsjes 1:4, in de vereniging 5,6, en 7 tegen 83 duiven. Ze kwamen pal uit de westkant weg, over het IJsselmeer dus, ik schat dat deze dieren zo'n 700 km hebben gevlogen gisteren. 

Het harde trainen werpt wel vluchten af. Ik krijg de duiven vlot thuis, wat een goede indicatie voor de conditie is. Kwaliteit laat zich raden. Toch één nuance hierin: ik speel nog steeds met uitsluitend overnachters......

Ik kreeg deze week een paar maal de vraag voor het recept van de fondmix, genoemd in mijn vorige blog. Gezien de resultaten gisteren ga ik eerst nog eens over het recept nadenken:-)

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl