Het is zaterdagmorgen. In de verte hoor ik het geluid van de Sinterklaas intocht bij het dorpshuis, ieder jaar weer feest voor de kleintjes.
Voor mij op tafel een bos bloemen, niet zomaar bloemen, maar bloemen van mijn cluppie VPM. Bloemen uitgereikt door Janny, onze onvolprezen dragende kracht van de club.
Die bloemen werden uitgereikt op de jaarlijks "feestelijke prijsuitreiking" zoals het altijd zo mooi op de uitnodiging staat. Het is iets wat bij elke duivenclub gebeurd. Na het seizoen worden de kampioenen van de club gehuldigd, bij VPM traditiegetrouw met vleesprijsjes en vleesbonnen, er wordt geklapt, er wordt ook gegeten met elkaar en een drankje genuttigd. 
Speciale aandacht is er voor jeugdlid Joan, dit jaar voor het eerst meespelend bij VPM. Hij flikte het maar mooi om niet minder dan 5x bij de beste 10 in de uitslag te staan. Dat was een mooie beker waard.
Wat ook elk jaar voorkomt is dat de mensen die "teletekst" weten te vliegen even in het zonnetje worden gezet middels een bosje bloemen en de bijbehorende zoenen van Janny. Meestal zijn dit de mensen die zich specialiseren op de "overnacht", de marathonvluchten. Deze marathonvluchten worden niet vervlogen in club verband, maar worden gespeeld in het NIC bij jou in de buurt, je bent in feite vrij in te korven waar je wilt. Op het einde van het seizoen keren dan de verloren zonen van de overnacht weer terug bij de club, al dan niet gelouterd op hun specialisme.
Dit jaar waren er maar liefst 3 die de bloemen kregen. Best uitzonderlijk voor een club die vaak wat onderaan bungelt in de clubcompetitie van de Afdeling. Voor dat onderaan bungelen hebben we allerlei redenen: slechte ligging, niet zoveel liefhebbers die zich concentreren op het grotere verband, veelal gefocust op wat er in de club gebeurd. Het één werkt het ander in de hand. Behalve voor de overnachters dan. Zowat ieder jaar is er wel een bloemetje uit te reiken, weet er iemand uit te halen op de langste afstanden. Dit jaar was dus uitzonderlijk. 3 leden die de zoenen van Janny in ontvangst mochten nemen.
Meteen de plannen voor volgend jaar maar besproken. Bram gaat het weer proberen op de overnacht, zo'n uitslag als op Perigueux wil hij wel weer, Kees pakt "zijn" methode weer op. Het weekend van Barcelona, dan moet het gebeuren. Wim twijfelt nog, hij wil graag mee doen op Barcelona, maar als Limoges goed uitpakt gaat hij toch wel weer voor het kampioenschap in het NIC. Jan, de herintreder, gaat komend jaar wellicht een paar jaarlingen testen. Fokke korft traditiegetrouw één vluchtje in waarschijnlijk. En ik? Ik heb in mijn hoofd dat ik met een ploegje van 4 ervaren duiven St. Vincent en Dax ga proberen naar mijn hand te zetten. De minder ervaren duiven dan op Perigueux en Bergerac. Lijkt me een mooi streven.
Dat we maar weer veel bloemen in ontvangst mogen nemen, met de zoenen van Janny.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl