Jos Nijman

VOORBEREIDING op onze 2^e DF vlucht

Dit weekend staat Chateaudun ( 550 km) op het programma daarnaast de laatste Vitesse vlucht.

Afgelopen zaterdag verliep de MF vlucht uit Pont st Max prima, het was voor ons liefhebbers even wennen dat wij eindelijk in het zonnetje op onze duiven konden wachten. Voor de duiven waren meer veranderingen, gelijk voor ons het zonnetje maar nu niet eens een vliegende zuidenwind maar een noordoostelijk windje. Het werd hierdoor ook een pittig vluchtje maar de duiven herstellen zo wonderbaarlijk snel, zo zie je er één met zijn tenen krom op de plank vallen en een tijdje laveloos naast de drinkbak zitten maar een uurtje later praatjes voor tien hebben. Ikzelf was nog één duivinnetje kwijt maar zij arriveerde maandag tegen de avond. Helemaal uitgewoond. In mijn kennissenkring zijn wel nog wat duifjes weg en ‘goeie’!!!

Ik heb de duiven voor het eerst een nachtje bij elkaar gelaten en in de vroege zondagmorgen gescheiden. Gelijk de duiven gecontroleerd, nogmaals goed eten gegeven, bad in het hok en ze hebben de rest van de dag heerlijk van de zonnestralen kunnen genieten.

Het is zondag vaste prik dat ik naar de vooruitzichten kijk en dat zag er voor de komende dagen prima uit. Zonnetje, temperatuur rond de 23 graden en wind uit de oosthoek maar einde week lijkt het weer om te slaan. Ik ga de ploeg klaarmaken maar donderdag nog eens goed kijken en nadenken want of het in Frankrijk en op de vluchtlijn goed is?  

Verder deze week met de jonge duiven bezig geweest, het mag dan wel oostenwind zijn maar ik kijk niet meer naar de wind. Gezonde duiven moeten thuiskomen.

Ik kreeg een vraag waarom ik niets meer plaatste over de GPS ringen. De ringen gebruik ik om de trainingen van de duiven te volgen en die gegevens verzamel ik en probeer daar wat uit te ontleden. Om dit te delen vind ik nog te prematuur….

Maandagmiddag kwam de laatste duif (duivin) om 17.00 thuis. Ze had het spreekwoordelijke ‘jasje uitgedaan’, ogenschijnlijk niet gewond maar scherp als een mes. Uiteraard verblijft zo’n duifje niet tussen mijn vliegduiven maar zit apart, elektrolyten, eiwitten en volop voer staan ter beschikking. Ik ben altijd benieuwd hoelang het duurt voordat zo’n duifje weer 100 % is, of misschien wel nooit meer.

20 mei is Anton Ruitenberg overleden, Anton was een meesterkweker en had een fijne neus om duiven aan te schaffen om daarmee te gaan kweken. Ik ben er samen met broer Peter 2x geweest en altijd netjes en correct behandeld, nog steeds hebben wij een geweldig goede duivin van Anton zitten. Ik weet nog dat wij haar gingen halen, samen met broer naar Zwolle. Bloemetje mee voor zijn vrouw en al snel zaten wij aan de keukentafel aan de koffie. Anton had een hele mand vol met jonge duiven naast zich staan en de tafel lag vol met stamkaarten. Zoek er maar 2 uit!  Broer Peter vroeg voorzichtig mogen wij ze uit de mand uitzoeken, natuurlijk geen probleem maar de meeste willen alleen de stamkaarten zien. Wij zo’n 8 duifjes door onze handen en waren het voor 100% met elkaar eens welke wij zouden kiezen. Na de koffie had ik de euvelmoed te vragen of ik Wonder Dirk mocht bewonderen. Die was oud en daar begon Anton niet meer aan, plots stond hij op verliet de keuken en kwam terug met Wonder Dirk en hij haalde nog meer oudjes uit de rennen. Dat zijn van die momenten die je nooit meer vergeet. Wij naar huis met de duifjes en Peter ging ermee spelen. De kraswitpen was niet te koppelen, accepteerde geen enkele doffer als jaarling. De ander was een mooi geblokte duivin. Ze zijn naar het kweekhok verhuist, niet om de prestaties maar omdat we toch wel wat in de duiven zagen. De kraswitpen was geen lange carrière beschoren, maar de “kras Ruitenberg” gaf diverse 1^e prijswinnaars.  Mooie herinnering aan Anton.

Ik schreef dat er nog wel wat echt goede duiven op achter zijn en ik weet zeker dat deze liefhebbers een gat in de lucht springen wanneer zij een belletje krijgen. De komende tijd gaan wij jonge duiven verspelen en opvangen, doe wat je moet doen! Broer peter kreeg woensdag een berichtje uit België dat zijn ‘35’was opgevangen, hij hoefde niet in de auto te springen want de liefhebber verzekerde hem het duifje goed te verzorgen en wanneer hij eraan toe zou zijn, los te laten.  Mooi toch!!!! 

Het was woensdagmiddag en donderdag toch regelmatig even kijken op de diverse websites, ik maak altijd de gehele ploeg ‘klaar’ v or de DF maar ze allemaal spelen is wat anders. Het wordt de 2^e vlucht van de 6, dus bij twijfel moet ik goed nadenken want is het zaterdag in Frankrijk wel goed genoeg en hoe groot is de kans dat het een zondag lossing gaat worden?

Woensdagmiddag kregen wij bericht dat ons clublid Ans Vogelzang 28 mei is overleden. Ans was al geruime tijd ziek maar keer op keer overwon ze haar ziekte door medicatie maar ook met haar wilskracht en karakter. Ze ging bewonderingswaardig om met haar beperkingen door de ziekte. Samen met Jan genieten van de duifjes en de gezelligheid in de club, al was dat het afgelopen jaar maar beperkt. Ans het gaat je goed en Jan, kinderen en kleinkinderen heel veel sterkt

Ik draaide op de compuclub de lijst uit van de duivinnen om te kijken welke het meest standvastig zijn, duiven met minder dan 4 prijzen van de 7 vluchten ga ik niet spelen op de DF maar mogen nog wat ervaring opdoen op de kortere vluchten en hopelijk pakken ze de draad op.

De vooruitzichten, het lijkt erop dat de laatste Vitesse vlucht in ‘stijl’ afgesloten gaat worden wanneer ze zaterdag gelost kunnen worden. Zou zomaar weer een regenvlucht kunnen worden! Uiteraard geldt dit ook voor Chateaudun, maar de zondag lijkt beter te worden dus……..het is allemaal koffiedik kijken maar ik houd er wel rekening mee!