Jos Nijman

We zijn weer terug van een onvergetelijke fietsreis door Iran.

 

Prachtig land met een lange, rijke geschiedenis (oude Perzië.)  

 

Ontzettend gastvrije ontvangst door de bevolking. (vooral in Koerdistan) Wanneer wij met zo'n 16 man/vrouw in de steden of dorpen arriveerden ontstonden er kleine volksoplopen. Uit alle hoeken kwamen mensen aangerend, auto's stopten, politie kwam poolshoogte nemen en ontelbare foto's en selfies werden er gemaakt. De zelfde taferelen wanneer wij de stad of bazaar bezochten waar vooral de jonge vrouwen die vaker/beter de Engelse taal machtig zijn, onze vrouwen aanspraken en van alles wilden weten. Natuurlijk zet ik bij veel onderwerpen (vooral de Islam) mijn vraagtekens, de vrouwen worden onderdrukt, de bevolking wordt onder de duim gehouden en vooral de mensen op het platteland worden door dit geloof gehersenspoeld, de upperclass en de mensen in de grote steden kunnen zich meer veroorloven al gebeurd dit allemaal achter gesloten deuren. De jeugd is wat rebels en de hoofddoekjes zakken steeds meer af en de zwarte lappen worden vervangen door melodieuze spijkerbroeken en leggings. Wat kost de whisky en wat drinken jullie het liefst waren veel gestelde vragen. Gelukkig hebben wij ons niet laten leiden door alle vooroordelen en negatieve prietpraat in Nederland. Waarschijnlijk zijn al die experts die aanschuiven bij al die praatprogramma's er nog nooit geweest. Wij zijn tot 20 km van de grens van Irak geweest zonder enig probleem. Bijna iedereen heeft een smartphone en al is Facebook, zo ook velen websites geblokkeerd en dus onbereikbaar (al is dit simpel te omzeilen). Instagram is daarin tegen wel weer gemeengoed. De jeugd is modern en vindingrijk en zal uiteindelijk vast, zonder onze inmenging, zijn weg wel vinden. Politiek, macht, religie en ‘belangen’ je wordt er kotsmisselijk van!   

 

Om te fietsen moet je wel een beetje een klimgeit wezen en dat ben ik zeker niet maar toch een prachtige uitdaging. Mooie natuur met adembenemende vergezichten. Veel bergen, dus veel hoogte meters, gelukkig op wegen met weinig verkeer dus is het continu genieten. Mooie oude steden met prachtige gebouwen en indrukwekkende architectuur. Op het einde een paar dagen door de woestijn gefietst wat ook weer zijn bekoring heeft. Een kleine 1000 km op de fiets heeft een onuitwisbare indruk achter gelaten. We hebben in de grote steden (De trekpleisters) al wat bussen toeristen gespot en dat zal de komende jaren zeker toenemen. De Iraniërs zijn echte onderhandelaars, de prijs is NOOIT de 'prijs ook dat heeft zijn charme. (Het eten en drinken is nog steeds spot goedkoop voor ons westerlingen.)

 

We zijn in Iran geweest en met heel veel plezier! Dank aan Tropical Cyclist.

 

We zijn weer thuis en de sloop van het duivenhok is begonnen, de “tuinmannen” zijn gearriveerd dus de komende weken gaat er veel veranderen.

 

De weken dat ik afwezig was, heeft mijn broer de honneurs waar genomen en de duiven zien er prima uit en komen alweer in de veren.  

 

De clubfeestavond, die ik niet heb kunnen bezoeken is geweest, de N.P.O. heeft zijn vliegprogramma(opbouw) gepubliceerd. De late jongen van Sjaak Weel zijn verkocht en verder is er weinig te melden. De deelname aan de Algarvegreatderby is geëindigd in een 398^e plek van de 1300 duiven. Er zijn er momenteel 800 van thuis dus de laatste vlucht is toch een kuitenbijtertje geworden. Volgend jaar doen we zeker weer mee………