Jos Nijman

 

 

 

 



De laatste van 2017. Bezinning en goede voornemens………….

 

De laatste uren, minuten en seconden tikken weg nog even en 2017 is passé. Die laatste dagen neem ik altijd even de tijd om ‘het oude jaar’ de revue te laten passeren, momenten van bezinning. De duiven komen dan echt niet op de eerste plaats, gezin, familie, vrienden komen voorbij, zij zijn het belangrijkste en het meest dierbaar. Natuurlijk komen ook de duiven wel aanbod maar later want zoals een goede vriend van mij altijd zegt ‘wanneer het grootste leed zich alleen afspeelt op je duivenhok, ben je een gelukkig mens’.

Na een stevige wandeling om “de kop” weer leeg te maken, gaan we ons weer richten op het nieuwe jaar, we weten uit ervaring hoe snel zo’n jaar kan gaan dus we proberen van alle mooie momenten te genieten en dat geldt zeker ook voor de duiven. De duiven zijn hobby en geven prachtige ontspanning maar het is ook een fantastische sport die je laat dromen en dromen laat uitkomen, het wedstrijdelement geeft vaak net dat stukje extra wat ik zelf het mooiste vind maar helaas ook voor veel mensen de verkeerde spanning met veel ergernis daarnaast is het een sport waar eigen belangetjes de boventoon voeren. Te veel randzaken waardoor we het fijne van onze hobby uit het oog verliezen. We weten dat onze sport teert op vrijwilligers, meest goed willende amateurs die het te pas en onpas zwaar te verduren krijgen want opbouwende kritiek geven is er nog zelden bij, jammer maar bedenk ‘we krijgen wat we verdienen’ en zonder deze vrijwilligers wordt er helemaal niet gesport. Ik heb zo mijn goede voornemens……………..Fijne jaarwisseling en een gezond en succesvol 2018.

 

Is er de afgelopen dagen nog wat gebeurd op het duivenhok? Jawel, de kweekduiven zitten inmiddels op eieren, één koppel al na 5 dagen, een paar met 8/9 dagen, veel op de 10e dag maar zoals gebruikelijk bij mij ook duiven met 12/13 dagen, helaas één eitje stuk gedrukt, koppel met maar 1 eitje maar verder ziet alles er goed uit en wanneer ik zo een ‘blik’ werp op de nesten, lijken de eieren goed.

 

 

Afgelopen vrijdag de laatste keuring van 2017 in Katwijk gedaan samen met collega en duivenvriend Nico de Jong. Fijne dag met de gebruikelijke mooie duiven maar vooral met veel prima sportduiven en na afloop leuke gesprekken.

 

Zaterdagavond zijn de vaste voetringen 2018 van de ‘noodlevering’ door ons clublid Cordi opgehaald (Cordi bedankt voor het werk!), zo op de valreep is het toch goed gekomen. Je leest en hoort dan toch wat gemopper want je kunt de chipstaafjes niet gebruiken, onbegrijpelijk dat gezeur en gemekker. Zo ook over het verdwijnen van Teletekst???….Hopeloos ouderwets en ondertussen kunnen we zoveel sneller en beter communiceren (ook het plaatsen van de uitslagen) Ik las zaterdagmorgen nog een artikel in de krant senioren staan midden in het leven door Facebook en internet dus…… de vooruitgang moet je omarmen en niet tegen werken.

 

De laatste weken volg ik met een wat grotere interesse dan normaal de https://www.samdpr.com/ of te wel de Miljoen Dollar Race in Zuid –Afrika. Op mijn (kweek) hok huizen wat duifjes van Jos Goessen en van een aantal van deze duiven zitten broertjes/zusjes op deze one loft race. Afgelopen zaterdag kregen ze het opnieuw niet cadeau, ze hebben nu 8x in de mand gezeten en zijn allen nog aanwezig! Nog 8 vluchten/inkorvingen volgen, alvorens de finale wordt vervlogen van ruim 500 kilometer, er kan nog van alles gebeuren maar leuk om te volgen…

 

Afgelopen week zag ik op t.v. de documentaire over Totilas (het beste dressuur paard wat er ooit heeft rondgelopen). Duivensport werd en wordt nog weleens vergeleken met de paardensport, nu gaan veel vergelijkingen niet op maar er zijn wel raakvlakken. Al die paardenliefhebbers, die een paard berijden, bij huis of in de manege, en met de wedstijden meedoen puur uit liefhebberij. Uiteraard hier een professionele tak, met vaak de miskende fokker, de kenner die er op tijd bij is en het talentvolle veulen eruit pikt, die ene ruiter die het paard naar onvoorstelbare hoogte tilt, de prachtige accommodaties, de plannen, de trainingen, de teams met deskundigen, de inspanningen, de fantastische overwinningen, de zware teleurstellingen maar ook de enorme bedragen die er mee gemoeid zijn. Tijdens het bekijken van de documentaire dwaalden mijn gedachten vaak af naar de duiven, ik zie toch wel veel raakvlakken! Maar vooral de ‘liefde’ en bewondering zonder afgunst voor dit super paard van voor en tegenstanders blijft mij bij. Wij duivenliefhebbers kunnen hier zeker wat van leren!

Tabee 2017 https://www.youtube.com/watch?v=2gPoQIepBEI