- dinsdag 06 oktober 2020
We zijn alweer aan de 40 ste rondom begonnen met typen op het toetsenbord van mijn peceke, dat gaat met twee vingertjes en dan nog heb ik het moeilijk omdat deze vrij dik zijn en soms twee toetsen pakken en ook omdat de Nederlandse taal niet mijn beste vak was op school, wel een opstel maken maar de d en de t stonden vaak verkeerd en de punten en de komma’s ook. Weet nog dat ik op de lagere school me rot had geleerd voor een aardrijkskunde les over Zwitserland, geloof me ik kon de kaart helemaal uit mijn hoofd en na de proefwerk les had ik een 3 omdat ik de steden rivieren enz wel goed had maar fout geschreven. Voor het eerst in mijn leven ( het was bij juffrouw Krekel in klas 5) ging mijn moeder naar school, zelf zat ik er niet mee maar de klas was te klein. Maar moeders kreeg haar zin maar ik heb bij juffrouw Krekel nooit meer iets goed kunnen doen of iets kunnen bereiken, uiteraard ging ik wel gewoon over naar 6 maar toch, zoiets blijf je altijd bij. Op de tennisclub zei ooit een jongen van Marokkaanse komaf, Kees je verhaaltjes die je schrijft in het wekelijkse clubblad zijn leuk maar de fouten en grammatica zijn bar en boos . Het deed zeer omdat juist een jongen van een jaar of veertien mij daarop wees en nog van een andere cultuur ook ,maar ……. hij is nu wel docent op de VWO. Zo gaan soms dingen in het leven.
Soms zijn er liefhebbers die mij wel eens opbellen en zeggen ,,Kees kan jij nog wel genieten van de duivensport? ,, Ja en nog eens Ja , met volle teugen , als ik bij de jongens op de tuintjes een bakkie ga doen en duiven in mijn hand krijg om daar een mening over te geven dan geniet ik, nog meer geniet ik als ze het niet met mij eens zijn. Dit weekend ging het over ruggen van een duif. Ik ben een liefhebber die van een duif met een sterke rug houd. Zo een duif als je zit te voeren zijn staart nog maar als één pennetje heeft zitten en de vleugelpunten van de slagpennen er als een sluisdeur op liggen. Ik hou van een duif die zogenaamd mordant uitstraalt, mede daarom fotoshoppen ze vaak de duivenfoto’s om ze zo goed mogelijk uit te laten komen voor een verkoop. Maar sta je in een hok of voor een ren je pikt ze eruit op zicht goede duiven met mordant, dus het uitstralen van hun levenslust en werkkracht. Dat zijn de duiven waar ik van hou. Maar of hij het nu meende of de boel zat op te stangen een melker vond de rug van de duif het minst belangrijk en juist een melker die ik echt weleens krom heb zien lopen van …. zijn rugpijn. De rug en het totale bottenpakket dus incl. de wervelkolom zijn voor een duif heel belangrijk , alles zit eraan vast pezen en spieren , alles houd het in verband onder de zwaarste inspanningen. Het is en blijft de basis van een goede duif. Maar sommige zegt het niks maar die zitten te klappen met een duif of de staart naar boven gaat staan of naar onder gaat hangen of de duif een lappenpop met touwtjes is , ik zal het nooit doen en zie het dan ook altijd vermakelijk aan , het is gezellig en ik hou van de mannen met hun goede en slechte kwaliteiten. Ik vind het één van de fijnste dingen in mijn duivensport beleving.
Maandag kreeg ik de uitslag van het complete mestonderzoek van ons duivenhok, geen coccidiose , geen wormen en geen paratyfus, kortom de mest was schoon. Wel heb ik het hok aan een geelkuur onderworpen omdat er bij een jonge doffer een lichte besmetting was waargenomen ( na een keeluitstrijkje) maar bij een oude duivin niks, voor het zekere gewoon een kuur ingezet en deze is nu voorbij en n.a.v. de column van mijn mattie krijgen de duiven nu enkele dagen Sedugoll om de medicamenten enz uit hun lichaam te verwijderen. Mede n.a.v. die column ben ik op internet alles gaan uitzoeken aangaande de dierlijke eiwitten enz ., ik kwam uit op kwark , gewoon volle kwark en dit is twee dagen door het voer geroerd en dan droog gemaakt met gemberpoeder en biergist, even laten drogen en dan weer doorroeren zodat alles weer lekker droog en los zit. De duiven aten het goed en de andere ochtend bij het openen van de deur van het hok kwam mij een kussen vol dekveren te gemoed , dus resultaat was verbluffend en zal zeker wekelijks herhaald gaan worden. Dus voor de dierlijke eiwitten is er een goede oplossing en voor de methazine en lysine nu in de vorm van Sedugoll van Jovita van Ronnie van Tilburg ook. Ook is er weer ouderwets een fles levertraan van Jovita op het hok gearriveerd en die is er om de duiven van dierlijke vetten te kunnen voorzien en de nodige omega’s. Dus ik ben volop bezig want nogmaals ik ben getergd en zin op wraak.
Deze week zag ik en doffer te koop staan op marktplaats er stond in het zinnetje lijn Hurricane E 250. Ik was gelijk wakker lijn Hurricane , één van de beste duiven van mijn mattie en mentor dus even snel de stamkaart bekijken , even voor de duidelijkheid een kind uit de Hurricane bracht op de laatste verkoop van Willem in Thorne E 70.000 op, dus ik was echt wakker en had gelijk interesse, maar het ringnummer was niet van de liefhebber die op de stamkaart stond en ook niet van Willem. Dus eerst even het nummer als ,,gevonden,, bij de NPO site ingetikt en kreeg daar een 06 nummer niet van Willem en niet van de verkoper op de stamkaart. Mijn mattie geraadpleegd en die wist naar wie de ouders waren gegaan van de duif en ik kreeg het telefoonnummer en idd dit was hetzelfde nummer die ik kreeg bij het NPO en omdat ik deze duivenmelker goed ken even contact met hem opgenomen, een kort gesprek want hij lag in het ziekenhuis, eerst even gezegd dat ik niet begreep waarom hij een duif met deze afstamming had uitgeselecteerd (wat me als snel duidelijk werd), maar hij had er acht gekweekt en idd dan wordt ze alle acht aanhouden moeilijker, omdat je ook jongen uit andere koppels aan wilt houden , begrijpelijk. Duidelijk werd dat bij hem door de liefhebber dertig duiven die waren uitgeselecteerd waren meegenomen maar niet met de intentie om deze door te verkopen. Hij vond het niet leuk en ik vond het naast onbegrijpelijk van de liefhebber ook onnet van de verkoper. En op dat soort momenten haat ik de duivensport. Had liever gezien dat dit soort duiven met een verschrikkelijke goede achtergrond bij goede verkooporganisaties in de verkoop komen tegen een percentage en dat de liefhebber dan wat redelijks terug vangt om zijn eerder gemaakte kosten betreffende de ouders gedeeltelijk te dekken. Zelf zou ik duiven waar ik aan twijfel nooit verkopen en alleen naar mevrouw Timal brengen maar heb ik duiven die zelfs ik zonde vind om in de gevulde barra’s of rotti te doen dan is er altijd wel een liefhebber die ik er tegen een schappelijke prijs een plezier mee ken doen. Vaak hoor ik dan dat het hun een goed resultaat heeft opgeleverd.
Zoals vorig jaar, er zat nog een jong bij de kwekers die ik eigenlijk over het hoofd had gezien, een pracht van een beest , een plaatje ik deed hem in het mandje en hij ging naar een herintreder, die heeft er twee jongen uit gekweekt die op de zes vluchten 5 en 3 keer prijs hadden, dan ben ik trots als ik dat hoor maar zeg dan wel ,, die duivin kon het niet alleen hé ze heeft het wel met een doffer gedaan. Ik hoop dat u begrijpt wat ik bedoel, eer moet je kunnen delen en dat is het moeilijkste wat er is bij duivenliefhebbers , tot de volgende rondom.
Kees Commijs Postduivencoach
