We zijn weer een weekje verder en een doelstelling is inmiddels gehaald en de duiven zijn gekoppeld en alles zit zoals gepland. Uiteraard zijn nog niet alle koppels los maar 80 % wist hun broedbak vanochtend al te vinden en dat  terwijl ik nog bezig ben met sommige dingen voor wat de verbouwing betreft aan te passen. Op de vloer ligt nu een laag kattenbaksteentjes met erwtenstro erover, dit is voor een paar weekjes en dan moet het hok weer droog genoeg zijn om er een schone vloer in te hebben en te kunnen gaan schrappen . Want het hok schrappen blijft toch mijn ding. Vanmorgen nog even de nestmatjes vastgezet in de schotels, ik vind die hoge kunststof schotels geweldig maar tijdens het koppelen vliegen ze wel door je hok heen en dat is met aardenwerk schotels minder. Maar als alles zit en er geen vechtpartijen meer zijn  dan komt alles voor elkaar. Ik ben tevreden over hoe het nu gaat en daar gaat het toch om in een hobby.

Ook zijn de nieuwe spoetnikken binnen. , Phil Huksloot had bij een adres gegeven in Groningen en zei ,,bel die man eens, Johan heet hij. Al spoedig was er contact  en waren er drie spoetniks besteld en konden we die deze week gaan halen in Nieuwe Pekela. Phil bood aan mij er heen te rijden a , omdat hij de weg wist en B, omdat ik de jongste niet meer ben, en ik moet eerlijk opbiechten we hebben er een gezellige dag van gemaakt. En mijn ontmoeting met Johan was verhelderend , mooie spoetnikken gemaakt in een werkplaats  zoals een werkplaats behoord te zijn , rommelig maar gezellig en een man die vol emotie en overtuiging over zijn materiaal en gereedschap kon vertellen. Ik was in mijn sas en daar gaat het toch om, in situaties verzeild raken waarin je je prettig voelt.

Zo moment had ik ook toen ik de duiven koppelde , nu in een lekker ruim hok , zelfs een krukje erin waarop ik kon gaan zitten kijken , het geluid van de doffers klonk als een draaiende kettingzaag. Ik zat daar en het leek een droom die onwerkelijk was , dat geluid wat nog harder aanzwelde naarmate ze langer bij elkaar zaten , het klonk ook als het geluid van voldoening zoiets van ,, het zit goed baas we zijn tevreden,,. Ik genoot.

Tegelijkertijd realiseer ik me dat ik nu snel moet doorgaan met de verbouwing van het tweede gedeelte van het hok , de kwekers zijn weliswaar nu ook gekoppeld in het jonge duivenhok maar ik wil ze voor ze gaan leggen weer terug in hun eigen broedbakken in het kweekhok hebben , dus haast is nu geboden.  Maar van mezelf weet ik dat ik een matige bouwplanner ben en ik soms andere dingen prioriteit geeft als die wel echt nodig zijn. Dat is nu eenmaal een slechte eigenschap die ik niet kan veranderen. Ik hou me dus niet aan het rooster wat ik voor ogen had en sta dan opeens wat anders te doen of ga wat lopen opruimen. Mijn mattie omschreef het deze week goed ,, je bent en blijft een speciale,, Hij heeft gelijk en … ik wil het graag zo houden , ik ben wie ik ben.

Dus hoe nu verder , met anderhalve week ,,moet,, het buiten gebeuren in grote lijnen gereed zijn. Dan ploffen ook de eieren in de schotels en kan er als er een dag of zes gebroed wordt, geënt gaan worden. Hoklijsten en entlijsten kunnen worden aangemaakt en eigenlijk ben ik er dan helemaal klaar voor want de rest is aan de duiven en ben ik alleen maar de begeleider en zij de hoofdrolspelers.

Oja , ik zeg niet waar en hoe, maar deze week ergens een bonte duivin in mijn handen gehad, een kanjer zoals er maar weinig zijn . De tijd zal het leren maar ik zit niet vaak mis.

Ik zou zeggen tot de volgende rondom,

Kees Commijs Postduivencoach.