We zijn een weekje verder en het is stil in duivenland. Iedereen lijkt zicht te berusten in het lot wat anderen voor hen uitdenken en bepalen. Iedereen is zich er van bewust er toch geen invloed op te hebben en probeer je wat inbreng te doneren dan ben je een zeikert en doe je het twee keer dan zeggen ze daar heb je die zeikert weer. Dus laat ik het gewoon gebeuren en hou me stil.

De sfeer in de duivensport is al lang niet meer wat het was en met een biljart en een dartbord proberen ze het bij ons in de club nog te redden, waarvan ik zelf denk erg leuk maar om te darten ken ik naar een dartclub en om te biljarten naar een  biljartvereniging en om te voetballen naar een voetbalclub.

Vroeger stonden we op dinsdagochten 4.00 uur nog buiten voor de duivenclub in de schietbaanstraat nog over de duiven en de vluchten te ouwehoeren nadat we tot 1.00uur in de nacht in de club hadden gezeten. Bier of iets anders werd er niet geschonken en toch was het gezellig. Elke maandagavond vergadering dus je bleef van alles op de hoogte en was er iets mis gegaan tijdens het inkorven ,uitslaan of iets anders dan werd daar gelijk aandacht aan geschonken en de aangaande personen daarop aangesproken, ook de winnaar werd gefeliciteerd. Maar dat was vroeger en ik blijf zeggen dat onze sport toen anders benaderd werd. Het werd benader als hobby met sportplezier , men had het over duiven en over mogelijke spelsystemen , over de rui enz, Voer ? Ach er was maar één mengeling bij Visser en daar moesten we het maar mee doen net als de mengeling van Maat in Gravenzande  en iedereen voerde de goedkoopste mengeling en was blij als hij een baaltje kon halen van de boot aan st Job bij Huib , al was het maar enkel mais. Ja onze sport was anders , de meeste wisten ongeveer hoe laat ze zaten als ze in de club kwamen dus wer daar nooit naar gevraagd, je zag het wel als de ,, hand geschreven lijst,, voor het raam werd opgehangen. Dan volgde er voor veel liefhebbers een fietstocht langs de andere clubs om te kijken hoe daar gepakt was en uiteraard werden hun aankomsten het liefst vergeleken met een zwakkere club, de duivensport was anders sfeer voller , eerlijker en leuker.

Nu wat is er dan mis met de huidige duivensport? Simpel gezegd feitelijk helemaal niks alleen de liefhebbers zijn veranderd, harder in hun benadering en hardr tov van anderen. Als ze ze slecht of matig hebben na een vlucht dan hoor je niet veel maar owee als er een vlucht is dat ze ze behoorlijk hebben gepakt. En het leuke vind ik van elk duiven weekend dat als je komt afslaan, een hoop hebben je op compulive gevolgd en wisten precies hoe laat je zit en hebben dit uiteraard ook van de daken geschreeuwd richting buurman. Dan kom ik in de club en merk ik al snel of ik de duiven vroeg of laat gepakt heb, vragen ze niks dan zit je vroeg , vragen ze met een bepaalde grijns , hoe laat zit je ,, dan weet je dat je niet moet antwoorden want dan willen ze zeggen ,, dan heb ik er twee voor je,,  Dat is de liefhebberij anno 2021.  Meestal is de eerste vraag na de vlucht die gesteld wordt hoeveel mis je er nog en meestal door dezelfde persoon die er schijnbaar lol in heeft als andere liefhebbers een buil vallen maar owee al hem/hun het overkomt dan , komen ze niet eens naar de club. Nee de sport is hard veranderd .  Voor sommige met een matig hok duiven is het ook een soort van winstbejacht geworden en staat alles in het kader om hun duiven hoog op te hemelen en proberen zo duur mogelijk jongen aan de man te brengen, waar later blijkt dat er totaal niets mee bereikt is. Was weg gegooid geld dus. Echte vriendschappen en onderling respekt zijn in de duivensport schaars geworden, jammer.

Tot de volgende rondom.

Kees Commijs , postduivencoach.