We zijn weer een weekje verder  en hoewel ik het afgelopen week en begin deze week niet zo naar mijn zin had bij de duiven loopt alles weer op rolletjes. Anders gezegt de eieren vliegen me om de oren. Duidelijk is er verschil in het bijlichten dit jaar en het verschillend bijlichten in de hokken, nu al blijkt dat het vorig jaar veel beter ging met koppelen. Maar in wezen zijn wij duivenmelkers echte tobbers en geen toppers, steeds proberen we het wiel anders te laten draaien om te proberen daar meer successen mee te behalen. In wezen moet je niets veranderen als iets goed gaat maar wij en zeker ik blijf altijd zoekende. Zulke dingen blijven tot ongenoegen en onbegrip leiden, ja soms zelfs lijden. Veranderen , verbouwen enz we blijven bezig.

De ronde van de kwekers is eraf en ik moet zeggen dat ik best trots ben op de gekweekte jongen. Nu leggen er alweer eieren onder de kweekduiven en ook bij het grootste deel van de vliegduiven. En met één ronde moet ik er voldoende hebben, niet de kwantiteit is doorslaggevend maar de kwaliteit. Al blijft het zo dat je met kwantiteit meer kans hebt op een superduif met kwaliteit, de tijd zal het leren.

Vandaag nog drie mooie aluminium weduwschapmanden kunnen overnemen. Zelf had ik ze toendertijd weg gedaan op mijn heil in reismanden tegaan zoeken maar omdat ik komend seizoen anders ga spelen was ik op zoek naar weduwschapmanden. En zie de advertentie kwam als geroepen  3 manden van 12 stuks en keessie is geholpen. Ook met het enten, als dat gaat gebeuren kunnen de duiven allemaal voor de witte jas worden klaargezet. Ik ben dus goed geholpen en blij.

In het weekend ook weer een reportage opgenomen en zal die deze week plaatsen , komend weekend ook een reportage opnemen  en dus hebben we het er druk mee.

Met de nieuwe pup gaat het best redelijk maar vertel mij nu nooit dat dieren dom zijn.  Plasje gedaan buiten betekent een trainingbrokje nu dat wist ze uitermate snel , drie druppels , dank je wel een brokje , weer drie druppels enz. Dus dan in huis kan het laatste er wel uit,dan maar een tik met de krant, en Kees kan weer moppen. Nu dat moppen bezorgd mij dagwerk, is niet anders ,, eigen schuld , dikke bult,,. En als we dan saampjes op de bank liggen te snurken heb ik de allerliefste pup die er is en voel ik me een tevreden mens.

Tot de volgende rondom.

Kees Commijs Postduivencoach