We zijn weer een weekje verder, een naargeestig weekje met heel veel regen  en somberheid. Ook een weekje waarin ik het bericht ontving dat Huib Kamoen was overleden , een liefhebber waar veel liefhebbers zeker een goede herinnering aan zullen hebben en bovenal een super goede duivenkeurder en bestuurder. Huib rust in vrede.

Bij de negen weduwnaars die op 2 Januari gekoppeld waren moet nog één koppel leggen en Vrijdag middag 13 Januari is het grote hok gekoppeld en ook dat gaat voorlopig allemaal naar wens. In het kweekhok had de duivin van Schumacker  van 2012 onbezette eieren maar ik kon daar onder dus de jongen uit de duivin die ik van Willem heb uit de Hurricane mooi kwijt. Zodat deze duivin weer op eieren kan komen en ik deze eieren dan weer in het vlieghok kwijt kan, als u dit leest en geregeld de columns van Willem in de Duif .be volgt ,kunt u concluderen dat ik in kleinere  mate tocht zijn systeem volgt met de nadruk op ,,kleinere,,. Willem is een meester in het kweken, ik het zelf vind het niet de leukste tijd in de duivensport. Voor mij is echt het sportseizoen de hoogtijdagen, vroeg of niet vroeg doet er vaak niet toe maar de spanning wel maar uiteraard liever vroeg pakken dan laat.

Nu gaat het er dus om dat in het grote hok de koppels zich zo vormen als ik ze (volgens de stamboomkaarten) aan mekaar heb toegewezen en ook vooraf hun broedbakken . De doffers in de bakken gedaan met het rek ervoor en de duivinnen toegevoegd, een schotel met stromatje erbij en gisterochtend waren de meeste al gepaard . Dan gaan de bakken open van de koppels die vorig jaar ook al gekoppeld waren en in dezelfde bakken zitten plus enkele andere bakken. Een uur later sluit ik ze op en gaan er weer andere koppels los, wat ik na een uur weer herhaald . Om 16.00 uur alles tegelijk los in het hok zodat alles goed kan eten en drinken en vervolgens sluit ik ze weer op voor de nacht en dit herhaalde ik vandaag ( zondag ) en zal dit ook morgen doen . Dinsdag moeten ze het klappen van de zweep kunnen en daar de weersverwachtingen redelijk zijn voor deze week zou het wel eens zo kunnen zijn dat ze er van de week uit mogen naar buiten.

Gelukkig mogen wij als liefhebbers zelf uitmaken hoe we de duivensport beoefenen al is het nooit fout om naar anderen te luisteren zeker als die goed tot zeer goed spelen. Leren doen we allemaal door opgedane ervaringen . Goede ervaringen moet je behouden en van slechte moet je leren en deze zien te veranderen en dan heb je alleen maar meerwaarde in je sport.

Deze week weer hele lijsten met kampioenen langs zien komen , nationale lijsten die in mijn visie te stompzinnig zijn voor woorden daar de kracht in de ene afdeling een stuk zwakker is dan die van een andere afdeling. Zelf denk ik dat de afdeling 5 de sterkste afdeling is van Nederland en dat blijkt ook wel dat als er liefhebbers uit de afdeling 5 zich elders in Nederland vestigen. Ze gelijk met hun duiven top meedraaien in die afdelingen terwijl ze in de afdeling 5 ( en dan hou ik het netjes) subtop speelde. Uiteraard zijn veel liefhebbers uit de andere afdelingen het niet met deze zienswijze eens maar de feite liggen er uiteindelijk. Ook uit de verkopingen de laatste tijd blijk dus duidelijk dat de duiven uit de afdeling 5 zeer gewild zijn in de duivensport en dat schijnt ook wereldwijd bekend te zijn. Ik zou zeggen het gas erop en tot de volgende rondom.

Kees Commijs Postduivencoach