We zijn weer een weekje verder en er was wat kritiek op mijn uiteenzetting over wat ik vond betreffende het prijsvliegen op de fond vluchten , maar er waren ook veel liefhebbers die me gelijk gaven. Uiteindelijk is het zo dat Nederland diverse fond centra en fond clubs telt en de ene is nu eenmaal sterker dan de andere . Zelf vind ik dat het Zeeuwse en de Hoeksewaard voor de Nederlandse westkant de sterkste regio’s zijn, maar wie ben ik en als nu ook de andere melkers gelukkig zijn ach laat ze ,, zoals een melker op een app schreef ,,in het land der blinden enz. Mijn fond komt hopelijk over enkele jaren en ben volop met het kweken daarvoor bezig en misschien lukt het helemaal niet, ook goed en jammer dan, het wordt geen must. We hebben goede jonge duiven aangekocht in de afgelopen winter van 2016 om daar uit te kweken,uit het beste wat er op fond gebied was te verkrijgen. Ook werd er een jonge duif bij Wout Nederpelt gehaald uit de line Messi en een een bon bij dhr. Beers ingeleverd. Woutje heeft inmiddels met de jonge duiven al een prijsje weg en de jongen uit van dhr Beers zijn inmiddels verspeeld. Ook zit er nog een duivin van Frank Oosterhof. Hoop doet leven maar ik blijf zeggen dit avontuur wordt in de toekomst gespeeld met maar enkele koppels.

Met de jonge duiven gaat het momenteel goed maar heel raar, vroege duiven pakken maar ook veel duiven verspelen. De lijnen van Willem de Bruijn en de Heremans duiven blijken een schot in de roos en beginnen hun vruchten af te werpen en ik ben tot nu toe uiterst tevreden vier vluchten en viermaal ruim in de eerste tien in de sterke Rotterdamse vereniging pv De Blauwe Doffer maar…….nu de postduivencoach opeens wat presteert zijn er opeens liefhebbers die zeggen ,,ach die Blauwe doffer stelt ook niets meer voor,, Ach ik schreef het al eerder, in 50 jaar duivensport en diverse bestuursfuncties is mijn rug wel glad geworden, maar leuk is anders.

De lossing van de jonge duiven in Arras was ook weer raar , zaterdag gaf de webcam in Arras in de vroege ochtend nog een mooie strakke blauwe lucht aan ,  terwijl deze op het moment van losse een zwaar bewolkte lucht liet zien en ik kan de gedachte niet van mij afzetten dat onze jongen op dat moment gelost zijn omdat we al de laatste lossing voor Nederland waren en uitstellen een belachelijke optie zou zijn geworden. Uiteindelijk werd het nog een redelijke vlucht maar weer met verliezen links en hier.

Maar zelf denk ik dat het weer niet de oorzaak van de wekelijkse verliezen zijn, dat zijn de stress van de duiven bij de lossing en het aansluiten bij de losgroep ervoor. bewijzen ? Jazeker, tijdens het constateren hier (wit) al drie binnen lopers van de lossing Rood ( dus prijsduiven die aansluiting hadden gekregen). Liefhebbers gebeld en na wat voer en water gegeven te hebben waren ze binnen twintig minuten weer bij hun eigenaar. Duiven waren gewoon met onze jongen mee gevallen en binnen gelopen.

Ook het lossen van Rood die rechts in de wagen zitten is niet bevorderlijk als wit er een kwartier eerder (links in de wagen) er is uitgegaan, al die duiven van rood willen dan mee eruit en drukken zich tegen de manden aan het gangpad , simpel en begrijpelijk.

Totaal lossingen ik hou er niet van en zeker niet op de kortere afstanden. Andere optie , natuurlijk , rijden met blauw , wit en rood naar drie verschillende losplaatsen. Dat zou mooiere concoursen betekenen met veel minder verliezen, maar nogmaals wie ben ik.

Iedereen veel succes en tot volgende week.

Kees Commijs.