Deze week was het me het weekje wel met een zeer koude douche aan het eind van de week, maar dit help me om wakker te blijven en de concentratie en motivatie  op te bouwen. Je leert altijd je tegenstanders beter kennen door observatie.

De duiven gaan nu dagelijks weer of geen weer uit, de jongen beginnen te vliegen en trekken zelfs (ondanks hun rui) een beetje weg en de Olympische spelen zijn bezig met pieken van glorie en schandalen, het lijkt de duivensport wel.

Deze week hadden we in onze club najaarsvergaderingen vooraf even een goed en duidelijk gesprek met de voorzitter gehad. feiten die mij waren aangedragen als, dat ik een opzeg brief van lidmaatschap vereniging zou krijgen en dit omdat een vooraanstaand lid  (?) van de club zou hebben gezegd Kees (ik) eruit of wij gaan weg bleken grove leugens te zijn die door derde de wereld waren ingestuurd. En dit was duidelijk rancune met het doel tweedracht binnen de leden van de club te zaaien. Mijn voorzitter vroeg mij netjes of ik voortaan niet meer over onze vereniging of over de leden daarvan op,, Facebook,, wilde schrijven. Ik herinnerde er de voorzitter aan dat er afspraken waren gemaakt met mij en de andere leden van mijn oude vereniging dat een bepaald persoon geen toegang tot onze club zou krijgen en dat ik wil dat deze deze afspraken ook nagekomen worden. We gaven elkaar een hand en beloofde elkaar de afspraken te respecteren. Ik was klaar met het welles nietes gezeik.

Vanochtend moest ik toch een app naar de voorzitter sturen dat ik nog één keer over het hele gebeuren zou terugkomen in mijn wekelijkse column (dus nu) omdat er een lid was die het nodig vond om in de vergadering de boel op te rakelen en een voorstel in wilde dienen wat inhield dat elke keer als ik een lid van de club of de club benoemde op Facebook mij de week daarna het inkorven te verbieden. Dus een week te schorsen. Die klap kwam aan, omdat ik zelf een bloedhekel heb aan voetballers die bij een overtreding een gele of rode kaart voor hun tegenstander aan de scheidrechter vragen, ik noem het matennaaiers. Als de angst toeslaat ben ik ten alle tijden bereid om de eerste wedvlucht niet mee te doen.

Zo dit is gezegd en wat mij betreft zijn het de laatste woorden die ik aan 2017 besteed. O nee, nog één ding ik bied hier zwart op wit mijn excuses aan Ton Pot , eerder had ik geschreven dat niemand even de moeite had genomen om mijn behaalde prijzen mee te nemen van de uitreiking RMO omdat ikzelf niet aanwezig kon zijn, ik zat fout , Ton had ze mee naar de club genomen en Poelman heeft ze later weer aan mij gegeven, er bestaan nog wel sportvrienden .

In het hok is duidelijk te zien het verschil met de kwekers of met de vliegduiven voor wat het leggen van de eieren betreft, kwekers werden drie weken voor het koppelen bijgelicht en binnen 12 dagen zaten alle acht de koppels op eieren. En de cyclus loopt nog perfect eerste ronde 8/12 ei tweede ronde 9/1 ei en derde ronde 10/2 ei. het lijkt de maandelijkse eisprong van de vrouw wel.

De vliegers gaan dagelijks en nu al om 8.00 uur naar buiten voor een uur, weer of geen weer en trekken dan ook echt 20 minuten weg maar het leggen gaat een stuk trager nu met 15 dagen zit pas de helft op eieren ondanks dat ze allemaal goed zijn aangepaard. Maar er is bij mij  geen paniek want de tweede ronde van de kwekers gaat er eind van de week af en dan zit ik al een totaal van 25 jonge duiven. En eieren van de derde ronde liggen er ook al en in principe was het de bedoeling om alleen uit het allerbeste te kweken.

Ook de verbouwing van het jonge duivenhok heeft een aanvang genomen en voor degene die denken wat gaat die klootzak nou doen, in het huidige jongen hok wordt bijna niets veranderd , alleen de broedbakken gaan eruit en komen in het hok ernaast en deze twee hokken krijgen een verbinding met een schuifdeur, beide hokken worden een kopie van elkaar alleen het ene hok zitten zitjes en in het andere hok twaalf broedbakken. Ook de verluchting wordt gekopieerd. Wat wel belangrijk is dat daar waar vorig jaar op een gegeven moment 70 jongen in het hok zaten  nu dit hok dus tweemaal zo ruim is en er hopelijk veel minder duiven in komen maar je weet nooit wat er allemaal uit het ei kruipt.

Dus ik ben lekker aan het knutselen en mijn Ienepien is het huis van binnen aan het opluiken dus verzuren in de vergrijzing zijn we nog niet van plan.

Tot de volgende rondom.

Kees Commijs

Racing Pigeon Whisperer.