Maarten Hakvoort

Zondag 9 september - Mooipraters -

Aan de aankomsten van gisteren te zien heb ik weer de meest langzame jongen van heel de afdeling, vindt het helemaal prima zo. Zit amper nog veer op, misschien doe ik het helemaal verkeerd, alles gaat de mand weer in. Thuishouden zie ik niet zitten, volgende week nog een flinke sprong met wind half achter, ze moeten het maar doen. Zie wel dat ze het pittig vinden, ook al is het wind achter, terug tegen de wind in neemt zijn of haar tol. Het drinken leren in de mand lijken ze hebben opgepakt, veel minder dorstig op deel 2. Dus toch, ze komen wel thuis, al blijft het een afvalrace. De ploeg compleet terug krijgen werkte alleen bij de vrijdaglossing, minder afleiding zeker. Ze moeten er maar mee leren omgaan, tegenslag en van de ideale lijn af raken, zou zomaar eens hetzelfde kunnen zijn. Gaan ze op latere leeftijd nog vaker meemaken, denk dat de winst zit in zo jonge mogelijk zo vaak mogelijk meemaken, focus en rustig blijven. De zwervende blauw witpen die vorige week op zijn vuurdoop de zondag terug wist te komen, gisteren zomaar de eerste en goed 20 minuten voor de rest, anderen krijgen ze veel beter, mooi zo laten. Was gistermiddag zulk lekker weer, dat ik weer eens de ogen niet open kon houden op de ligstoel, alleen op de achtergrond wat verstoord door gasten die dachten het geluid van een brandweerwagen na te doen met twee vrachtwagen claxons, bijzonder volk. Met de ogen dicht geen aankomst genoteerd, daarna nog een drietal, twee terwijl ik mijn boeltje aan het inpakken was, zag ik ze nog niet inglijden, jammer no. Vanochtend nog een zien aankomen, had de gummi al af, vast op koffie geweest. Nog twee onderweg waaronder in ieder geval een voorheen zwerver, anderen raken blijkbaar geen veer kwijt, hier iedere week toch wel, het zijn zo. Het hok weer vol, ik weet niet of er dan wel echt geselecteerd wordt, het is wel sneu soms, en toch ook nodig. Ons tijdverdrijf is geen telraamelarij, getallen hebben geen meerwaarden. De nestbakken hoeven niet vol met twijfelaars, echt niet, verspeelde moeite, dromen mag natuurlijk. Nog een weekje en dan is het hier gebeurt, met dit weer wachten is niet erg trouwens, van mij mag het best doorgaan, maar dan wel ergens om. Kijk zijn ze in Morlincourt geweest, daarna doorspelen alleen zoals gepland volgend jaar Orleans op het programma staat, anders, ja denk weinig zin. Na volgende week gaan ze gelijk door naar hun jaarling verblijf, zo snel mogelijk overwennen. Lukt vaak prima, veel meer warmte in de winter in die afdeling dan in het jonge duiven verblijf, zou het ook wel weten. De laten komen prachtig op, dat wil ik je best laten weten, doe er mijn best ook wel voor, beter dan andere jaren. Blijven daar weer een paar van over, prachtig toch, ze groeien op in de mooiste tijd van het jaar dat hebben ze voor, en dan hun opleiding in de ruigste tijd, die paar die het halen niet de minste, daar ga ik voor. Wanneer beginnen de taartvluchten? Skybox klear?

Maandag 3 september - Tel het raam uit -

Geweldig najaarweer, reden genoeg om de ligstoel niet uit te komen en hier typen even op het tweede plan, zo spannend is het allemaal niet op dit moment uiteraard. Zaterdag was bijzonder weer met een enorme draaikolk midden -anticlockwise- midden boven het land. Dat de koppel daar een aparte zwiepert van kregen best een logische uitkomst. De eerste keer twee nachten mand voor vele ook een leerschool, die fondknapen zijn zeker wat trager van begrip, dit soort nieuwe omstandigheden laat ze nog meer vertragen zo lijkt het. Ieder jaar hetzelfde verhaal, zal een natuurlijk uitleg bij horen. Denk je dat het mindere zijn, hele volksstammen die ook niet voor de Nobelprijs gaan hoor, probeer de tragen van nu over twee jaar maar eens bij te houden op 1000km met kopwind, bonne chance. De eerste serie laten hebben hun rugnummers ook om de poot gekregen, hier geen nummers 10 die strijden om een ring, zal wel goed komen dan. Donderdag de Quievrainisten de mand alweer in, zei niet zoveel dat ze er al eerder waren, nog twee onderweg en de voorheen wandelaars zijn thuis, zeg het maar. Vindt het drukloos wachten prachtig hoor, als het weer er naar is, volgende week nog een flinke sprong en dan winter. De ruimengeling is binnen, een hele grote groep is al een maand deze mengeling voor een andere behoefte al aan het voeren, denk dat veel hun voorraad vliegmengelingen nog aan het opvoeren zijn voordat ze overstappen. De vliegers met piepertjes aan de snavels krijgen uiteraard de speciale Superkweek op het menu, Ocean Gold als mineralenmengsel, zijn ze gek op tot de laatste korrel. Het heten piepers te zijn, hier zijn het stille grootworders, bijna zeker dat het beter is. De laten krijgen de hele winter door de superkweek te eten, met de windbreekhok laten destijds ook gedaan tot grote tevredenheid. Daarvoor nog niet eerder gezien, jongen die rond het vriespunt nog steeds een uur wegtrokken, zou zomaar eens aan de basis hebben kunnen staan. Ik ga er weer voor, telraam in de fik steken en over drie jaar zien wat de echten zijn, zennnnn