Klik hier voor gehele uitslag van F36 PT.ST.MAXENCE
Klik hier voor gehele uitslag van N36 QUIEVRAIN
Nieuws
Nieuws
Het is donderdag vandaag, de vakantie zit er weer bijna op. We hebben twee weken door Denemarken en Zweden getrokken, voor het eerst dat we deze landen wat beter hebben leren kennen. De moeite waard, dat zeker. Opvallend was dat er zo weinig duiven te zien waren. Alleen in Ribe, in het zuiden van Denemarken waren wat stadsduiven te zien rond de kerk. Daarnaast was er een koppeltje te zien in het Zweedse Ystad, rondom het voormalige klooster, keurig gereguleerd, ze werden zelfs vermeld op een bord met soorten die er in en om het klooster te zien waren.
Hoe blij kan je dan zijn als je op de terugweg stopt in Flensburg, Duitsland. Net over de grens met Denemarken. Je hoeft er dan plotseling niet eens meer om te zoeken, door de hele stad zie je duiven vliegen, rondstruinen, in kleuren die je soms niet eens kunt benoemen. Als je hart dan een sprongetje maakt, tja, dan ben je een echte. Addicted for life, zeggen de Amerikanen.
 |
| Stadsduif in Flensburg |
Het was ook vlak na de klapper die we hier in Engelum meemaakten vanaf Bergerac. De stofwolken zijn gedaald, de realiteit zegt dat we weer gewoon door moeten. Nagenieten, dat wel. Dat moet ook, misschien maak je dit nooit meer mee.
De duiven waren weer keurig verzorgd door de buren, er was één noodgeval met een jong wat uit het nest was gevallen, daar was wat gespecialiseerde hulp bij nodig,Wim heeft dit keurig op kunnen lossen. Het is ook waarom ik liever geen jongen heb als ik weg ben. Complicaties komen altijd wel voor, mensen die wat minder van duiven weten komen er dan niet makkelijk uit. Gelukkig was er back-up.
De plannen voor de komende tijd? De jongen africhten. Het eerste ploegje met de witte knijpringen was al vaker weggeweest, zij moeten hun opleiding nog afronden, het tweede groepje heb ik voorzien van blauwe knijpringen, zij gaan vanaf komende week mee in de auto. Ik moet tenslotte weer gaan werken, dan gaat het weer in één moeite door. De jongen die niet meer in dat groepje passen vanwege te jong krijgen een groene knijpring. Of deze nog opgeleerd kunnen worden hangt af van omstandigheden. Het weer, de gezondheid van de jongen en verplichtingen qua werk zijn hierin leidend.
Deze dagen benut om alles op het hok weer uit de vakantiemodus en in de eigen verzorgingsmodus te zetten. Ik moet het afkloppen, maar tot nog toe heb ik over de gezondheid van de jongen dit jaar weinig te klagen. In ieder geval is er nog mogelijkheid tot en met 1 november, dan gaat de winterrust in, voor duif en baas. De oude duiven zitten al weer gescheiden en op de rust stand, ruien is het devies. Eerste vereiste voor goede prestaties is een zondagspak, wat voor het grootste deel met de rui wordt bepaald. Waar gelegenheid is zal ik de duivinnen van de vliegploeg af en toe laten vliegen. De spieren wat onderhouden voorkomt scheefvliegers in het voorjaar.
Een consequentie van het pakken van teletekst is dat er opeens heel veel mensen denken dat je ongelimiteerd bonnen kunt schenken. Ik zie daar vanaf. De reden is heel simpel: ik heb niet veel kweekkoppels, net als iedere andere liefhebber moet ik best veel jongen kweken om er een aantal over te houden die goed zullen presteren. Als ik van de kweekkoppels dan ook nog eens een deel jongen ga afstaan omdat ik verplichtingen ben aangegaan met allerlei clubs en organisaties is het einde zoek. Er komt een laat jong of een bon van de teletekst duivin te koop op de prijsuitreiking van NIC Holwerd en daarmee is het klaar. Met mijn eigen club regel ik iets anders, verder komt er niets beschikbaar. Ik blijf graag baas in eigen huis.
Tot de volgende!
www.postduivenblog.nl
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Zoals gezegd wordt er hard gewerkt aan het samenstellen van een aantrekkelijk programma voor de Nationale Dagen 2019. Op zaterdag 30 november gaan we een duivenkeurderscompetitie organiseren. Wie durft?
Voor alle (sport)verenigingen is het zaak de AVG op orde te hebben. Deze wetgeving geldt sinds mei 2018. Bestuurders zijn persoonlijk aansprakelijk. Als je als vereniging een recente AVG-verklaring kunt overleggen, heb je minder zorgen. Een AVG-verklaring geeft aan wat je hebt gedaan om de privacy te waarborgen. Het NOC NSF heeft een online AVG programma ontwikkeld dat helpt om aan alle verplichtingen te voldoen. Dit AVG programma zet automatisch ieder kwartaal een nieuwe AVG-verklaring voor je klaar.
Lennik, Janus en Jannus Kat gaan onverdroten voort met het pakken van eerste prijzen.
Op het programma stond de 3e navlucht vanuit Lennik een kleine 190 kilometer vanaf de Zaan. Zuidelijk windje, mooie lucht en warm, ingrediënten voor een mooie vlucht.
Om 8.30 uur klonk het startschot en de vlucht werd met een winnende snelheid van 1610.194 meter per minuut ruim 96 kilometer per uur afgesloten in Westzaan bij A. Kat en Zn die hiermee ongenaakbaar hun zoveelste overwinning neerzetten.
Ditmaal was het een jarige duivin de Nl. 18-077, die om precies 10.27.13 uur de antenne aantikte en daarmee 17 seconden voorsprong had op nummer 2 en 3 die ook op het hok in Westzaan thuis horen en die zich beiden klasseerden op 10.27.30 uur. En bij de 1e 3 duiven in het concours in de top 10 bleef het niet want ook de plaatsen 8 en 10 werden door hun duiven ingenomen. De mannen hadden 37 duiven mee en constateren hun eerste 5 duiven in de volgende volgorde: 3e getekende, 8e get., 26e get., 25e get. En 2e getekende. En van de 37 ingezette duiven pakken er27 prijs een mooie 72%
Janus en Jannus wederom gefeliciteerd met deze klasse uitslag.
De 3e en 9e duif vallen in Wormer bij Martijn en Marit Kramer en die hadden alleen jonge duiven mee, ze doen dit met hun 26e en 20e getekende duif. Van de 28 duiven die ze op de vlucht zetten weten er 14 prijs te vliegen een mooie 50 %.
Op dat zelfde erf huizen ook de duiven van Team Kramer-Hsu en die hadden slechts 2 duiven in de korven en met 2 van de 2 duiven in de uitslag maken zij 100% prijs en ze beginnen met de 5e plaats in de top 10 en dat deden ze met hun 1e getekende.
Sjoerd Bierlee uit Assendelft had ook een prima weekeinde wat topplaatsen betreft, hij pakt op Lennik de 6e top 10 plaats en met 16 duiven mee en 4 prijzen zal hij minder te spreken zijn, maar er moet altijd wat te bouwen blijven. 25 % prijs.
Net na Sjoerd constateert zijn bijna buurman, Marcel Kroon in Assendelft zijn eerste duif en pakt daarmee de laatste open plaats in de top 10, de 7e. Marcel, hij doet dit met zijn 15e getekende e hij draait er 17 van de 30 gezette duiven in een kleine 57 %.
Er waren 388 duiven in het verenigingsconcours dat een kleine 10 minuten openstond. Het was voor de meeste jonge duiven weer een behoorlijk zware klus.
Vorige week moesten de vluchten nog verzet worden van wegen het slechte weer ,nu nog geen week later is het weer het andere uiterste.
Zeer hoge temperaturen en ook nog eens een oost in de wind.
Je weet dan al dit gaat niet makkelijk worden voor onze duiven en daar komt nog eens bij dat de natoer ook nog eens van 70 km naar 150 km gemiddeld ging (Lennik) omdat er in Duffel niet gelost kon worden.
Al met al weer een bewogen weekend want een van onze verenigingen uit ons samenspel leiden en omstreken begint ook nog eens pas 10 a 15 minuten later te draaien dan de rest van het samenspel.
In deze vereniging zitten niet de minsten liefhebbers en zitten zelf enkele kampioenen van het samenspel.
Opvallend is dan ook nog eens dat als er eenmaal duiven vallen bij deze vereniging er gelijk 15 a 20 in een minuut vallen bij de zelfde liefhebbers. Alsof ze om de de hoek zijn gelost want bij iedereen komen de duiven mondjes maat naar huis toe op Lennik.
Laten we hopen dat dit goed uit gezocht wordt.
De ruim 11.000 natoer duiven van afd. 5 Rood werden dus om 08:45 uur in Lennik gelost en gingen voor de verandering deze week in noordwestelijke richting.
Om klokslag 10:30 uur arriveren de eerste F16 van Ton de Power van wissen het luchtruim van Voorschoten en de plaatsen 1e en 4e in het samenspel leiden en omstreken zijn dan ook voor Ton.
Hij draait hij er zes bij de eerste vijfentwintig.
Dit keer had hij niet in de Rooney pot gezeten maar heb wel een verdacht flesje EPO via de app doorgestuurd gekregen via mijn correspondent Ronald Lobee.
Winnende duif is de 18-1045202 en is een kleinkind van de 847 x 944.
Ook zit de Porky miss marbella lijn zit er nog in.
Nu over naar de winnaar van pt st maxence, en deze komt deze week uit Leidschendam en is ons jeugdlid Liam van der Berg
Liam van den berg vliegt met zijn duiven vanaf het zelfde erf als (Gebr van den berg). het begon allemaal 2 jaar geleden toen wou Liam ook duiven gaan houden, eerst een jaartje geholpen met de jongen van de combinatie en erna dus een eigen hok beschikbaar gesteld om hem op zijn manier te laten genieten van de duivensport. Uiteraard doet die niet alles zelf en helpt de combinatie hem met hoe die de duiven moet verzorgen en moet zeggen dat gaat hem goed af. Hij voert ze zelf maakt ze hok schoon en helpt elke week met inkorven van de duiven. Voor jeugdleden is het in deze huidige duivensport tijd niet altijd makkelijk om leuk mee te doen het is een echte hobby geworden die je niet zomaar even onder de knie hebt daarom zijn wij van mening heb je een jeugdlid in de club of is het je zoon of dochter help, ondersteun en moedig die dan ook aan waar het kan. geef ze tips of zorg dat iemand hun bij kan staan.
Nu terug naar de winner ,op benzing live en compuclub live zagen we
op de voorhand dat de jongen duiven vielen een snelle rekensom betekende klokken rond 12:40 tot daar een jong aan kwam stormen ,eerst vond die het nog even nodig om op het dak te landen maar gelukkig kwam er gelijk een tweede bij die viel direct op het hok waardoor het anderen jong ook naar beneden kwam en de hokken in gingen. Eerst dachten we nog he op allebei de hokken 1 naar binnen dan zitten we nagenoeg tegenlijk maar na het controleren van de klok en de benzing live app kwamen we erachter dat Liam er 2 tegenlijk draaide maar 1 ging het verkeerde hok binnen.12:38:50 en 12:39:02 waren ze geklokt en het resultaat was dan ook super in rayon leiden en omstreken tegen 1707 duiven, tevens was het goed voor een 10e en 11e in rayon west afdeling 5 tegen 3811 duiven en 13e en 14e in de gehele afdeling tegen 13509 duiven.
Deze jongen duivin de “19-536” wist dus net de winst op te eisen voor haar hok genoot 1344mpm vloog zij en de nummer 2 de “19-529” van het van het samenspel/rayon maakte 1343mpm. De omstandigheden waren zwaar maar daar wist deze ploeg van 17 ingekorfde duiven goed mee om te gaan want maar liefst 15 speelde er prijs in rayon west en afdeling 5 waren het er 13 ze waren dan naar mijn idee in super vorm.
De winner “19-536” is wel eentje die uit juiste hout gesneden is want het is een volle zus van de “16-313” (rechtstreeks van den berg) die bij Johan Houweling super vloog de "313" won vorig jaar in 5weken tijd
1e Pontoise 9273d
31e fontanay 10791d
25e Arras 4078d
13e Pontoise 4022d
Wie zal het zeggen misschien is dit weer een toppertje laten we het hopen.
De jongen duiven worden op de deur gespeeld. De jongen doffers trainen met de oude doffers en zelfde geld voor de duivinnen die trainen met de oude duivinnen mee. Ze worden niet gespaard ze moeten van begin tot het eind mee mits de gezondheid het toelaat. Door veel te spelen kom je er snel genoeg achter of ze daar geschikt voor zijn, Maar als het weer echt te slecht is zoeken we er gerust een paar uit om toch de rest te sparen. Wel worden de jongen duiven afgericht door de weeks als ze thuis zitten. Medisch gezien gaan wij elke 3 a 4 weken op controle bij Hans van der sluis/stefan Gobel Kockengen en word er op advies van hun ingegrepen als het nodig is. Wat betreft de voeding hebben wij het vertrouwen in Beyers voorheen Mariman/versele, na een goed gesprek met Dick de leeuw (vertegenwoordiger) hebben wij de keuze gemaakt om het eens over een andere boeg te gooien en tot nu toe zijn wij zeer tevreden over de keuze het loopt op het moment en ben er van overtuigd dat een kwalitatief goede mengeling en systeem daar zeker aan meewerkt.
Ferry bedankt weer voor je stukje
En Liam Dani gaat je volgende week voor zitten zegt hij
Tot volgende week maar dan weer uit het vertrouwde Leidse
Schrijf een opmerking...
We zijn weer een weekje verder en zoals ik al voorspelde draaide het windje aan het eind van de week en ik kraaide van plezier, het zou pittig gaan worden. Achteraf voor sommige duiven zelfs te pittig maar dat komt mede door ondeskundigheid van het afdeling 5 duivengebeuren. Zelf hier ook de dupe van hun beslissing en geen duif die voor het eerst de mand ingingen thuis terwijl de oude duiven 15 van de 22 in de prijzen draaide, raar toch. Ook voor de jongen ( pont ste Maxence) was het zwaar maar op eentje na hebben ze allemaal de eindstreep gehaald.
Even terug naar de lossingen. De afdelingen verzorgen voor degene die dit willen vooraf door de weekse africhtingen vanuit Meer , Roosendaal , Asse Zellik enz. Ook uit onze vereniging hebben hier leden op ingekorfd en waren zeer enthousiast en vol goede moed , fout dus , duizenden duiven tegelijk los is anders dan honderden. Ook, en dat geef ik toe was het weer voor minder of niet afgerichte duiven niet ideaal, dus is voorzichtigheid troef. Maar wat doet onze afdeling met deze omstandigheden ? Ze lossen in plaats van op 90 km opeens op 125 km., excuus is ,,overmacht vanuit het NPO,, en dat terwijl de afd. 6 en 9 wel in Duffel hun duiven losten. Een rare situatie maar de liefhebbers zitten ermee en na een belabberde Vierzon roept dit de zoveelste ??????? op.
Maar terug naar het eigen hok want van dat afdeling gezeik begin ik zelf ook moe te worden en toch kan ik het niet laten , anders trekt niemand aan de bel en wordt er alleen nog in achterkamertje , prieeltjes , hokkies enz van alles afgekonkeld.
De late zomerjongen waren een keer of vijf weggebracht maar stonden al op twee of drie pennen dus dan speel je al met vuur maar ik wilde ze graag afgericht hebben om meer ruimte met de selectie te hebben, niet meer nodig nu alle zomerjongen zijn weg. Ook van de duiven die ik het hele jaar gespaard had om als weduwduivin bij de jonge doffers te gebruiken ( het spelletje wat in duigen viel omdat er op duffel 8 van de 12 jonge weduwnaars wegbleven) zijn er drie achter. Triest maar het is niet anders en ik zal moeten roeien met de riemen die ik heb. Opoe de duivin van 2013 ging ook zo de mand in , weliswaar op een jonkie maar voor haar was het bingo en daar ben ik best trots op. Ze maken me vaak uit voor een medicijnen knoeier maar dat houden duiven niet lang vol en dus de vraag,, wie draait er nog duiven van 2013 op de lijst,,? Nu opoe laat zich nog van haar beste kant zien en zal dicht tegen de 70 prijzen aanzitten of zelfs er al over heen.
Voor de nalijn speelde we hier Lennik 125 km en de eerste viel op 10.29 en de tweede zat 6 seconden later en toen piepte het klokje door.
Daarna was het wachten op de duiven van Pont ste Maxence waarop we er 16 mee hadden , nummer 17 kon niet mee omdat hij een uurtje voor het inkorven nog zo nodig moest gaan knokken en onder het eierstruis zat van twee stinkeieren. Het leek wel een takkenduif zo zag hij eruit. Zoals altijd zit ik op compu / live te kijken waar de eerste melding ligt en dan direct een potlood en papiertje erbij met de uitgerekende wens ,, zo laat moet ik zitten,,. En dan gebeurt het twee minuten voor de uitgerekende tijd komt er een duivin met een noodgang de put indraaien vanuit de stad het is 12.29 en terwijl de duif naar beneden wil komen vanaf het dak en halverwege het hok is valt er nog een duif gelijk op de plank maar slechts 1 piep op 12.30 uur en al snel zie ik dat de duif die op de plank erbij zit te drinken een telefoonring om heeft. Onze duif loopt binnen en de ander gaat lopen slenteren, vlieg op en gaat weer op het dak van het pand zitten komt naar beneden en gaat weer slenteren, het is een pracht beest, duif twee komt aan op 12 .35 duif drie enz en de vreemde zit ze op de plank allemaal te verwelkomen. Het wordt tijd voor de afslag en ik ga naar de club maar de duif blijft door mijn hoofd spoken en ik praat er zelfs over met enkele liefhebber , er zit er nu één op de plank, poe poe.
Thuisgekomen zit de duif binnen en ik noteer het nummer en telefoon nummer en bekijk de duif, conclusie zelden zo fijne en goede duif in mijn handen gehad , alles erop en eraan , prachtig oog , streepje op half acht, klein en levendig pupil, pracht vleugel met goede ventilatie erin en mooi afgeronde toppen , slechts twee pennetjes gegooid dus een melker die goed bezig is en een duif met een verschrikkelijke goede balans.
Dit jaar bij elkaar misschien wel twintig duiven opgevangen een tweetal werd opgehaald en de rest stelde hen niet meer op prijs en ik ook niet , maar bij deze duif dacht ik deze mogen ze laten zitten. Maar zoals het hoort de liefhebber gebeld en mijn eerste vraag was , zat deze duif op de vlucht ? antwoord ; ja op Pont ste Maxence. Even voor de duidelijkheid , ik sprak met de eigenaar dhr Blaak uit Capelle a/d Greppel. ,, Ik,, dat meen je niet, ,,Hij,, waarom ?’,,Ik,, die duif zat om 12.29 uur hier dus als hij de ideale lijn vanaf de eilanden naar Capelle a/d Greppel had genomen had je gewoon de eerste in de afdeling gespeeld. ,,Hij,, wilt u hem morgenochtend loslaten ,, Ik,, nee ,kom hem maar ophalen want als ik hem los laat en hij komt niet thuis komen er weer praatjes in de wereld en ik denk dat je niet besef wat voor een kanjer dit is. ,, Hij ,, maar ik werk en heb vanavond geen tijd , mag morgen dan ? ,,Ik,, natuurlijk geen probleem.
Inmiddels is de duif vanavond gehaald en heb ik deze jonge liefhebber er nogmaals op gewezen dat hij goud in zijn hand had en er zuinig op moest wezen . Het bleek zijn lievelingsduif te zijn, die inmiddels al vijf prijzen weg had deze africhting , verkregen op een bon van Leen Boers. Hij ging weg maar kon het niet laten om te zeggen dat de duif op het verkeerde hok zat en hier behoorde te zitten, uiteraard een cynisch grapje maar ik had wel het gevoel dat er een superduif hier op de klep gezeten had.
Tot de volgende rondom.
Kees Commijs RPW
Racing Pigeon Whisperer.
No 35We zijn weer een weekje verder en je kunt merken dat het seizoen op zijn einde loopt. Deze week nog maar weinig jonge duiven op het concours van Fontenay in onze club, mede door de vele verliezen dit jaar en uiteraard ook door de instelling van vele melkers. Zij hebben weinig te verliezen en raken dan wat jongen kwijt dus stoppen dan. Jammer voor de rest maar ,,het zij zo,,. Zelf ben ik een melker die echt tot het gaatje gaat en met de jonge duiven gaat altijd alles mee , ik wil als ze jong zijn dat ze alles ervaren wat er te ervaren is. En geleidelijk aan zie ik elk jaar het hok sterker worden. Uiteraard begonnen ook wij vijftig jonge duiven af te richten en met de gewonden die thuis zitten meegeteld zijn er nu nog achttien dus een flinke aderlating die nog erger is daar er vermoedelijk maar vijf of zes doffers bijzitten . Dus deze gegevens zullen zeker invloed krijgen op de selectie over drie weken.
Over de vluchten van het afgelopen weekeinde was ik hier op het hok zeker niet tevreden, achteraf viel de wedvlucht Lennik nog mee en was dezelfde duivin die vorige week de eerste was dit nu weer. Deze duivin heeft ook al in het verleden een eerste prijs gevlogen dus heb ik het besluit genomen haar vader de Heremansdoffer (die al apart zat)weer terug te zetten in het kweekhok. En zo gaan die dingen, soms ben ik veel te snel.
Op de middagvlucht vanuit Fontenay is het uiteraard meldingen volgen en nu was er deze keer ook een melker bij mij om de duiven aan te zien komen. Een telefoontje kwam bij hem binnen van v Dijk uit Hoogvliet dus mijn kladblokje erbij en als snel de conclusie getrokken dat we hier om 13.50 uur moesten zitten om een vroege duif te draaien. En als dan die tijd voorbij is en ik heb hier nog niets is voor mij feitelijk de vlucht afgelopen. Liefhebbers verklaren mij voor gek en natuurlijk speel ook ik voor een kampioenschap , maar een echte vroege duif geef mij altijd die speciale kick. En de rest? Ik zie het als bladvulling. Van mij mogen ze in de grotere samenspelen en afdeling concoursen ook 1: 100 gaan vliegen. Scheelt een hoop papier en de echte kampioenen en klasbakken van duiven krijgen dan de volle aandacht. maar dat is mijn gedachten en vele zullen het uiteraard niet met mij eens zijn en dat hoeft ook niet. In onze club begonnen ze een kwartiertje na de tijd dat ik zeg dat we moesten zitten en zelf moest ik dan nog tien minuten wachten daar mijn eerste op 14.16 uur en de tweede op 14.20 uur arriveerde , gewoon snot dus.
Neem de ladies league pracht idee maar ik vond het helemaal niks en feitelijk kun je nu zien dat ik gelijk heb. De dames pakken kopprijzen die ver gezocht moeten worden verder in het grote lijstenboek. De dames gaan dadelijk weer kweken met deze duiven en staan uiteraard weer fijn bovenaan maar zakken in het grote duivenboek steeds verder weg. Ook andere kijken naar de dameslijsten en denken zo die vliegt geweldig daar ga ik er eens een paar halen dus….
Hetzelfde is in Zuid – Holland met de gouden ringen race , een race die voor honderd procent uit duiven bestaat die uit goede duiven gekweekt zijn en waar dan wat geld mee te verdienen valt. Maar zoals mijn mentor altijd zegt ,, ik kweek honderden duiven om te proberen er wat goeds van over te houden, want als ik allemaal goede klasbakken zou kweken dan zou de sport wel erg makkelijk zijn,, En dat geldt voor deze competitie ook , dit jaar zijn er slechts tientallen die nog op de lijst voorkomen en ook hier geldt dat de zgn klasse duiven op het zoveelste blad beginnen en soms zelfs geld verdiende waar men er niet meer op rekende als ze naar de verenigingslijst keken.
Ik ben feitelijk tegen dit soort competities , je maakt competities in competities en ondermijnt feitelijk de glorie van de echte kampoenen. En zeker tegen de dames zou ik zeggen ,,kom op meiden van het Nederlandse feministische duivengenootschap,, meet je met de mannen op een mooie gezamenlijke lijst want in 2019 willen we toch geen onderscheid meer maken.
Eh. O ja over het lossen van de vijf vergeten manden van afdeling 5 vanuit een losplek kort bij huis op een moment dat men verwachte dat ze onder de concoursduiven thuis zouden komen zodat het niet zou opvallen,hoor je na een klein artikeltje van het bestuur op hun site niets meer.
Ik hoop dat u beseftdat dit in wezen een poging was om de boel te bedonderen dus er gewoon fraude is gepleegd. En men zeker niet moet proberen personen een hand boven het hoofd te houden want dan is het de volgende keer weer raak.
Tot de volgende rondom.
Kees Commijs RPW
Racing Pigeon Whisperer.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
SECTIES & PLATFORMS
De NPO is met ingang van het nieuwe studiejaar op zoek naar:
Dit was het dan voor dit jaar, de derde en laatste vlucht van de Ladies League Samenspel Zuid-Hollandse Eilanden. Op zaterdag 24 augustus werden onze 98 roze ringen op de natour vlucht vanuit Lennik met een Zuid-Oostenwind gelost. De winnares van deze laatste vlucht is Annemiek Tiggelman, die ook de tweede vlucht won. De afstand die de NL19-7006442 aflegde naar Middelharnis is 105 km. Het duifje van Annemiek viel om 10.01.31 op de klep. De tweede en de derde prijs zijn voor nieuwkomer mevr. C. Kievit-Klepper uit Ouddorp, waarvan er in totaal negen in de prijzen vielen.
Ons gewaardeerd bestuurslid Bob Berendsen heeft vanwege persoonlijke redenen zijn bestuursfunctie binnen onze sectie neergelegd. Wij betreuren zijn keuze maar respecteren deze. Wij danken Bob voor zijn geweldige inzet en toewijding en wensen hem succes en vooral veel plezier in de duivensport. 
|
||
| . |
Soms moeten organisatoren geduld hebben als een benedictijner als het gaat over het zo goed mogelijk kunnen lossen van de duiven. Dit geld in zekere zin ook voor de duivenliefhebbers die zijn favorieten heeft ingemand en ze graag zo snel en goed mogelijk thuis ziet komen. Vooral dit jaar is het een heel moeilijk jaar geweest voor de diverse organiserende instanties van de internationale fondvluchten om alles zo goed te laten verlopen. Bepaalde omstandigheden heeft men nu eenmaal niet in de hand, maar men kan er wel rekening mee houden. Weersomstandigheden welke soms extreem waren noopten ook de begeleiders extra werk te steken in het goed verzorgen van de duiven op de losplaats vooral tijdens de dagen dat de duiven moesten overstaan. Doch geduld maakte het toch mogelijk om het verloop van de vluchten, al waren er vluchten waarbij het zwaar werd, redelijk tot goed te laten verlopen en van grote verliezen te kunnen beperken. Fondvluchten hebben nu eenmaal een karakter van een zware vlucht, vaak bestreden onder wisselende en harde omstandigheden. Al met al mogen de organisaties terugblikken op een geslaagd ZLU-seizoen. Het had slechter gekund. Als de winnaars en kampioenen komende winter gehuldigd worden maken de meesten alweer plannen om in het nieuwe seizoen er weer bij te gaan horen.
De laatste ZLU vlucht Perpignan, georganiseerd door de Belgische verstandhouding, moest op de losdag op vrijdag 30 juli rekening houden met een hevige mistral in het Rhônevallei en de voorspelde regen over de gehele vluchtlijn. Het werd dus uitstellen naar zaterdag. Gelukkig was het toen beter en op de losplaats mooi tot zeer mooi en over de vluchtlijn stond een kalme tot matige noordwestelijke tot noordoostelijke wind. Gelost kon worden om 7.30 uur.
Aan de start van internationaal Perpignan kwamen 12.739 duiven, en de drie grootse inzetters waren Nederland met 4.287 duiven, België met 3.911 duiven en Frankrijk met 3.542 duiven. Duitsland, Verenigd Koninkrijk en Luxenburg brachten 1025 duiven in de manden. Gezien het westelijke in de wind zou men de eerste duiven in Frankrijk meer in het midden van het land gaan verwachten, doch het aankomstbeeld bleek westelijk te liggen. De eerste melding kwam van P. en J. Cholet uit Auvillars aan de westkust ten zuiden van Le Havre. Zij klokten om 19.48 op een afstand van 769 km en gaf een snelheid van 1041 m/min. In Frankrijk arriveerden op de losdag een 40-tal duiven en bleef Cholet de snelste hiervan. In België arriveerde slecht een duif op zaterdag en wel bij G. & M. Regnier in Pesche (ten oosten van losplaats Chimay). Regnier klokte om 21.39 op een afstand van 834 km en dit gaf een snelheid van 982 m/min. De volgende ochtend klokte John Debaene uit Knesselare (tussen Gent en Brugge) om 5.41 uur op een afstand van 950 km en voor hem zou het zowel nationaal als internationaal de overwinning betekenen aan een snelheid van 1061 m/min.
Nederland moest wachten tot de volgende ochtend. Helaas liet het meldsysteem zich van een slechte kant zien en waren de verschenen meldingen soms verwarrend. Gelukkig kon men het verhelpen en uiteindelijk zouden Will Beckers en Fienny Willems uit Sittard nationaal gaan winnen. Zij klokten hun “Perpignan” om 6.48 uur op een afstand van 959 km. Dit zou dan een winnende snelheid betekenen van 998 m/min.
Will en Fienny hadden 12 weduwnaars mee. Will was reeds om 5.30 present want hij had op de melding site van PIPA de eerste aankomsten gevold en een kleine rekensom gaf aan dat hij even na zessen zou moeten klokken om vroeg te zitten. Gezien zijn gezondheid had Will plaats genomen in de keuken en kon via camera’s de kleppen van de hokken in de gaten houden. Plots zag hij een schim naar het hok vliegen en ja hoor de “Perpignan” was present. Alleen duurde het even voor hij goed op de meldlijst stond. Nu was het nog wachten of liefhebbers in de achtervlucht nog snellere duiven zouden klokken. Doch dit bleef uit en Will en Fienny konden gaan genieten van een nationale overwinning. Verder klokten ze nog om 9.44 -10.09 (deze drie duiven vlogen ook prijs op Barcelona) verder om 11.23 en 11.45. Al snel begon de telefoon te rinkelen en kwamen de eerste felicitaties kwamen al binnen. ’s Avonds werd hij nog gehuldigd in inzetlokaal in Beek.
The “Perpignan”
Deze blauwe weduwnaar met ringnummer Nl16-1776186 zorgde voor zijn bazen een onvergetelijke dag. Ze mochten meemaken wat het betekent om een dergelijke prestatie te behalen. Dit jaar vloog hij op Barcelona de 222e Nat. (4.129 d) In 2018 werd hij 214e Nat. Perpignan (3.778 d) en als jaarling de 443ste Nat Agen (5.930 d) en om de eerste week van Augustus te zegevieren op Perpignan tegen (4287 d). Zijn vader is “Zoon Maximus” en werd door Will en zoon Chris aangekocht bij Chris van de Velde. “Maximus” won o.a. 8ste Nat Dax ZLU, 107de Nat Perpignan enz. en was 1ste Asduif Perpignan over drie jaar in 2009. En zat gekoppeld aan “Dochter Cheeta”. “Cheeta” won o.a. 1e Nat Barcelona ’03 tegen 3915 d. Moeder van de “Perpignan” is de “400” van ’11 en is een halfzus van de “Spirit” welk o.a. een 3e Nat Perpignan vloog in ’10 (5409 d) en 57e Nat Barcelona ’11 tegen 7.044 d). Zij stamt uit “de New Hope” van Chris van der Velden (lijn Cheeta”) welke gekoppeld stond tegen “Esprit” het kweekmoedertje van Will en Fienny. Zij stamt uit het verder vermelde soort.
Vanaf begin juli werd hij op weduwschap gezet en dit was zijn eerste vlucht hierop. Enkele uurtjes van tevoren had hij zijn duivin gekregen en het toegeworpen stro vond hij prettig en begon aanstonds er zijn schotel mee vol te slepen.
Duivensport en fondvluchten een passie
Amper 8 jaar oud zaten er op het ouderlijke woonhuis, eigenlijk café de Zon, in Kerkrade al enkele sierduiven. Via zijn peetoom Wiel Dohmen kreeg hij de eerste eitjes van postduiven en werd een gepassioneerd duivenmelker. Na getrouwd te zijn ging hij in de Kerkraadse wijk Terwinselen wonen en al snel stond er een duivenhok en hier ontstond ook de voorliefde voor de fondvluchten. Doch zijn levensloop kreeg een wending en verhuisde hij naar de Sittardse wijk Overhoven. Alle duiven die hij bezat werden in bis verkocht en de overgebleven duiven werden ondergebracht bij Fons van Ophuizen en Hub Keulers uit Heerlen. Op zijn nieuwe stek raadde Fienny hem aan om een hokje op zolder te bouwen en er zijn overgebleven duiven onder te brengen. Inmiddels is het zolderhok vervangen door diverse kleine hokken in de tuin. Voor de weduwnaars, max. 32 stuks, bezit hij twee hokken met samen drie afdelingen. Dan nog een hok voor een 40-tal jonge duiven en een hok met ren voor 12 kweekkoppels.
Bij de aanvang van zijn fond carrière was Will altijd gecharmeerd van de oude Steenbergse fondrassen en met name de van der Wegen duiven. Zijn start in Sittard maakte hij met de overgebleven duiven en hierbij zaten o.a. “De Aarden Kuif” van Ko van Dommelen uit St. Philipsland, duiven of beter gezegd eitjes gehaald bij Cees de Baat uit Steenbergen en verder bij Hans Eijerkamp en zonen uit Brummen het oude van der Wegen soort welke Hans Eijerkamp in de 70er jaren had aangeschaft bij Janus van de Wegen. Deze duiven waren de basis van zijn start in Sittard. Door de loop der jaren vulde hij deze duiven aan met duiven Wiel Cramers uit Grevenbricht welke hij kocht op diens totale verkoop. Dit waren de Theelen duiven. Van der Wegen duiven kwamen ook van Ton Meuffels uit Einighausen (Sittard). Verder nog een doffer “De Superkweker” bij Jean Hausoul uit Epen en een dochter van de “Perpignan” van Graad Haas uit Sittard. Ook zoon Chris was al van jong af bezeten van duiven en op zijn huidige woonplaats in Lelystad heeft hij een hok staan en ruilt vaker duiven met vader Will. Via Chris komen er afstammelingen van de beste lijnen van het soort van Chris van der Velden uit Zuid-Beijerland) en Jelle Jellema uit Nijverdal. Will is heel voorzichtig met het inbrengen van nieuwe duiven in zijn ‘oude’ soort.
Spel en verzorging
Will heeft op de fondvluchten steeds gevlogen met weduwnaars maar afgelopen jaar wilde hij het proberen of het ook lukte om de duiven op diverse neststanden te spelen. Hij koppelde zijn 12 kweekkoppels en 32 speelkoppels op 1 maart en allen brachten een koppel jongen groot. Daarna werden ze gescheiden en op totaal weduwschap ingevlogen tot met de eerste dagfond vlucht. Daarna werden ze in groepen weer gekoppeld om ze op een uitgekozen vlucht op een neststand te hebben. Achteraf gezien was hij niet geheel tevreden over de behaalde prestaties met de op nest gespeelde duiven zoals hij had gehoopt. Barcelona was redelijk met 5 behaalde prijzen van de 17 ingemande, maar toch…
Begin juli stopte hij met het nestspel en zette de doffers op weduwschap. 12 doffers gingen mee op Perpignan met bekend resultaat. Gezien Will al vele jaren sukkelt met zijn gezondheid en de duivenhokken moet mijden neemt Fienny de laatste jaren de honneurs op het duivenhok waar. Twee keer daags verzorgt zij de duiven en laat ze trainen. Eenmaal daags worden de hokken gronding gereinigd door Fienny. Zonder haar zou Will de duivensport, waar hij zo aangehecht is, niet mogelijk zijn. Will zorgt voor de administratie en planningen en overlegt samen met Fienny wat er die dag moet worden gedaan. Van de fa. Simons en Znn ontvangt hij de diverse mengelingen (eigen merk Simons en Beyers) en mengt deze samen. Er wordt volle bak gevoerd met dien verstande dat alles op moet. Tovo, pinda’s en snoep- en wildzaden geven ze de laatste 10 dagen voor het inkorven. Medische gezien houdt hij het simpel. Tijdens het broeden een geelkuur en tijdens het vliegseizoen de dag na de vlucht BS en indien nodig ook iets voor de luchtwegen. Hiervoor worden ook de producten van Belgica de Weerd gebruikt.
Tenslotte
Will heeft maar dan 20 jaar met veel plezier en inzet voor de Limburgse liefhebbers een internetsite “Fondduiven” onder een stichting, opgericht en onderhouden. Hierop werden de uitslagen van alle Limburgse samenspelen geplaatst. Werden er kampioenschappen ingericht en vervlogen en in de winterdag werden de kampioenen gehuldigd. Reportages van de vluchtwinnaars en kampioenen regelmatig toegevoegd. Een site met heel veel informatie voor de liefhebbers.
Zijn gezondheid noopte hem helaas hiermee te stoppen. Het deed pijn aan zijn hart, doch kon het gelukkig overdragen aan Melanie Simons zodat zijn levenswerk niet verloren zou gaan. Nu kan hij met zijn Fienny met meer rust en genoegen verder van de duivensport gaan genieten. De nationale overwinning op Perpignan is er het begin van.
Will en Fienny proficiat.
