Max van Dongen

Deze week heb ik als een hele bijzonder week ervaren.

We zullen beginnen met de jonge duiven die ik dinsdag avond voor het eerst ingekorfd had voor een oefenvlucht vanuit Duffel( 90km).Ik had er precies 40 en die had ik 4 keer weggebracht en één voor één gelost op 10 km en toen 2 keer op 20 km en ook weer één voor één. Ze kwamen goed en strak thuis en waren in prima conditie.

Woensdag morgen werden ze om 7.45 gelost in Duffel en even voor 9 kwam er een jonge doffer terug. Dat is één en nu gaan we aftellen, dacht ik. Maar dat aftellen duurde wel erg lang en daar ben ik feitelijk nu nog mee bezig. Rond de middag waren er 10 thuis en al deze duiven waren behoorlijk de weg kwijt. Na de landing op het hok kon ik totaal geen contact met deze jonge duiven krijgen.

Ze bleven als gehypnotiseerd recht omhoog kijken en er was op geen enkele manier contact met hun mogelijk. Ze reageerde gewoon nergens op en bleven minuten lang zo zitten. Rond 5 uur kwam nummertje 16 en na achten kwam er nog één en dat was het dan, gewoon 23 van de 40 weg. En ook geen duif meer gezien ,allemaal voorzien van telefoon strips, ze zijn gewoon weg en van de aardbodem verdwenen.

Vaak gelezen dat zoiets gebeurt maar ik verspeelde in mijn carrière als duivenmelker amper jonge duiven. Gedeelde smart is halve smart en we waren niet de enige duivenliefhebber uit deze regio die heel veel jonge duiven missen.

We werden onder de noemer “blauw” gelost (oostelijk gedeelte Zuid-Holland) om kwart voor acht, de twee andere los groepen die later los gingen hadden amper verliezen volgens de convoyeur. Wat er gebeurd is zullen we nooit weten maar het is een hard gelach als je meer dan de helft van je jongen kwijt raakt. Als je meer dan vijftig jaar met duiven speelt dan heb je al aardig wat eelt op je ziel en ga je verder met wat je nog hebt zonder daar in te blijven hangen.

Maar Lida die met deze jonge duiven een speciale band had en ze bij naam noemde heeft er een flinke tik van gekregen. Als zij deze jonge duiven voerde was het een lust voor het oog om te zien hoe de duiven op haar reageerden. Vooral als ze bijna uitgegeten waren en Lida nog wat uit de hand voerde zat ze van onder tot boven onder de duiven. Ze was er echt een paar dagen goed ziek van. Gelukkig hebben we nog een tweede ronde en daar gaan we nu mee aan de slag.

Dan de oude duiven,voor Niergnies hadden we de Bordeaux duiven en de “539” ingekorfd. De “539” zit tussen de Bordeaux duiven dus het hele hok oude doffers was mee. Ik heb deze duiven ingekorfd alleen om te resetten zodat we ze over veertien dagen weer op een dagfondvlucht kunnen spelen. Geen verwachtingen dus, maar wel knap dat mijn eerste duif van Bordeaux, een week later gewoon weer prijs vliegt van een vitesse vlucht.

Dan Chateauroux ,we hadden 30 duiven ingekorfd die er prima opstonden. Het leek een mooie vlucht te worden, op tijd los en een kalm tegen windje. Vooral onze duivinnen stonden er prachtig op en waren in goede doen. We verwachtten de duiven zo rond 15.00 maar dat bleek te overmoedig te zijn want het duurde tot bijna 10 over 4 voordat de eerste duif zich meldde,prachtig om te zien en precies uit de lijn kwam één van onze beste doffers “de 961” aan scheuren.

Hij ging zo hard en snel dat buurman Arie en vier letters bij hem in de tuin hem niet hebben gezien terwijl hij recht over hun hoofd is gevlogen. Na melding bleek dat we mooi op tijd zaten. Dan komt nummer twee ruim 10 minuten later en dan bekruipt mij een onbehagelijk gevoel. Ook dit is een doffer maar deze doffer zou niet in staat moeten zijn om onder normale omstandigheden onze beste duivinnen voor te vliegen. Langzaam en met grote tussenpozen druppelen onze duiven naar huis en dan stopt het voor meer dan een uur en zijn er 18 thuis.
Rond 20.00 moeten we afslaan en mis ik nog 10 duiven waaronder 2 teletekst duivinnen.

Ondertussen heb ik een gesprek met mijn Belgische vriend Geert en die had Sermaise gevlogen met de jonge duiven en dat werd ook een behoorlijke draak van een vlucht met veel achterblijvers. Ook Cahors liep ondertussen voor geen meter ,dus ben ik na het inleveren van mijn klok direct naar huis gegaan in de hoop nog wat duiven te kunnen zien vallen en verzorgen. Toen ik thuis kwam werd ik nog ongeruster want er was geen veer bijgekomen.

Toch maar weer buiten (met jas aan) gepositioneerd en gewacht en dan gebeurd het ongelooflijke en vallen er vanaf 21.00 in ruim een half uurtje tijd gewoon 8 duiven,allemaal uit de vluchtlijn en niets aan te zien. Gelukkig zaten daar onze twee TT duivinnen tussen en konden we weer gerust gaan slapen.

Een hele bijzonder vlucht waar we niets van begrijpen. In de club vlogen we de 1e prijs (112 d) en in afd. 5 begonnen we met de 54e prijs tegen 5706 d en 30/16. In het rayon van de kring waren er 2 duiven sneller. Al met al een bijzonder weekje waar we geen goed gevoel over hebben.

Fijne zondag verder.

• Vorige
• Volgende