Zondag 8 januari 2017. Deze week een relatief kort weekstuk omdat ik vandaag simpelweg gewoon te veel te doen heb/had. Gisteren was ook al zo’n dag en dat moeten sommige zaken er gewoon even bij inschieten. Het was vanmorgen een kwestie van op eigen erf wat achterstand in de verzorging inlopen.

Die achterstand begon feitelijk al op donderdagmiddag toen toch nog een keer, in het kader van mijn huidige werk, moest worden afgereisd naar Schiphol. Een collega was op vakantie en dat betekende dat ik naar Stockholm diende af te vliegen voor een papierkeuring op vrijdag. Een korte afwezigheid is mij niet vreemd maar begin januari is dit toch een beetje ongebruikelijk. Vooral als de kweekduiven net gekoppeld zitten en de eieren volop in de schotels vallen is het geen ideaal moment om het eigen erf te verlaten. In deze periode weten de koppels hun broedhok wel al redelijk te vinden maar zijn ze nog niet zo bakvast als in de loop van het seizoen.

Een tweetal koppels zit/zat bovendien nog opgesloten omdat de vorige bewoners nog wel erg graag naar hun oude nestbak terugkeren. Kortom een afwezigheid tijdens het begin van de kweek periode is niet echt wenselijk maar zoals altijd gaan de zaken voor de hobby.

Ook in de overige hokken is het in deze tijd van het jaar niet ideaal om even afwezig te zijn. Vertrek op donderdagmiddag en terugkomst op vrijdagavond betekent feitelijk dat het hok pas ruim veertig uur later,  op zaterdagmorgen, weer wordt betreden. Deze week viel het juist samen met anderhalve dag winter en wat sneeuw annex dooi op zaterdagmorgen. Hierdoor was het een vochtige bende in het hok om het mild te verwoorden. Nu heeft dit nadeel, zoals de grote Amsterdamse wijsgeer ooit al zei, ook weer een voordeel en zeker voor fanatieke poetsers als ik. Natte of beter vochtige vloeren schrappen beter. Je kunt mooi tot op het blanke hout schrapen zonder het te beschadigen. Als het hok dan weer opdroogt ziet het weer bijna als nieuw uit. Het filmpje mest dat de toch schone vloeren bij droog weer altijd een beetje groezelige aanblik doet geven is er dan vanaf.

Zo was het ook zaterdagmiddag maar aangezien er het tweede deel van de middag ook activiteiten buiten het eigen erf dienden plaats te vinden herhaalde de geschiedenis zich deze morgen. Ook vandaag bleken de hokken na het overslaan van de avondverzorging in combinatie met de omstandigheden buiten en de iets latere start van de verzorging weer behoorlijk vervuild.

Gelukkig was er vanmorgen alle tijd van de wereld want er waren geen andere (duiven)verplichtingen. Het bezoek aan de beurs van de Duitse bond in Dortmund liet ik dit weekeinde bewust al schieten en dat bleek een verstandige keuze. Hierdoor was er voldoende tijd voor de duivensport op eigen erf.

Duivensport in de achtertuin of op zolder is en blijft de essentie van de sport. Ik schreef het al vaker en de voorzitter van de NPO benadrukte dit nu ook eens in zijn nieuwjaarstoespraak. Een toespraak die geheel in de geest van de maatschappij in 2017 te bekijken was via een YouTube filmpje. Het was wellicht nog een beetje wennen voor onze voorzitter maar dit initiatief valt te prijzen. Anno 2017 doet beeld in combinatie met gesproken woord het naar mijn mening stukken beter dan een tekst op papier.

De boodschap sloeg wat mij betreft daarnaast ook echt de spijker op zijn kop. Duivensport moet je leuk vinden op het eigen erf. Gewoon de omgang met duiven, de verzorging, de kweek en het kijken naar de trainende duiven. Als het alleen om de uitslag gaat en dan vooral de mooie uitslagen is een duivenjaar namelijk wel heel erg lang. Onze sport kent namelijk voor de meeste liefhebbers slechts enkele spaarzame hoogtepunten in een vliegseizoen. Het draait voor de meesten onder ons dus vooral om het plezier op het eigen erf.

Vanmorgen had ik dus zo’n plezierige ochtend. Omstreeks negen uur liet ik de zomerjongen los. Ze knalden ondanks het sombere weer het hok uit. Dit is overigens een eenvoudige Habru-volière op pootjes zonder enige vorm van comfort. Met een gazen voorkant en met meer duiven dan zitplaatsen. Echter de conditie van de zomerjongen blijft prima want ze vlogen ondanks dat ze deze week maar heel onregelmatig loskwamen een meer dan 20 minuten in een prima tempo nadat ze zelfs lange tijd uit het zicht waren. Een klein dingetje en feitelijk niets bijzonders waar ik in deze tijd van het jaar toch echt van kan genieten.

Ook prettig in de beleving van de sport op eigen erf is dat de kweekduiven die in het echte kweekhok wonen binnen veertien dagen allemaal gelegd hebben. Natuurlijk zijn er wel een paar eitjes gesneuveld en zullen er ongetwijfeld een aantal eieren onbezet zijn, maar het geeft gewoon een goed gevoel als het leggen lekker vlot verloopt.

Als het met de duiven lekker loopt, doet de melker automatisch ook makkelijker een stapje extra. Hedenmorgen betekende dit in mijn geval dat ik de vloer onder de roosters van het kweekhok even “ongepland” meenam in de reinigingsbeurt. Naast de vloer onder de roosters in het duivinnenhok natuurlijk want die wordt iedere week gereinigd.

Er zitten voor deze tijd van het jaar gewoon teveel duivinnen in het (nacht)hok. De lucht kan door de lage temperatuur niet zoveel vocht bevatten dus droogt de vloer in het nachthok gewoon minder snel dan in de zomer. Het reinigen onder de roosters is in deze tijd dus gewoon “een moetje”. Met het oog op het seizoen heb ik het er graag voor over! Ik wil dit komende seizoen vlammen met de dames en dus heb ik er ook in de stille tijd (bijna) alles voor over om dit te realiseren.

Kortom het was een lange maar tot volle tevredenheid stemmende ochtend op eigen erf! Hopelijk volgen er hier van nog velen.

Tot volgende week!

Michel Beekman