Maandag 11 september 2017. Buiten heeft het net gegoten. Ik probeerde mijn duivinnen te laten trainen in een enkele opklaring. Buienradar had het echter weer eens mis. Buienradar voorspelde een periode zonder regen maar het regende uiteindelijk toch. En niet zo zuinig ook. Gelukkig was het na de bui nog een minuut of twintig droog dus konden de dames zich nog een beetje droog vliegen.

De niet voorspelde buien geven echter aan hoe snel het weer kan veranderen. De atmosfeer is zo instabiel dat de buien vanuit het niets ontstaan. Ditmaal kregen mijn duivinnen dus bij huis een nat pak, iets dat vele duiven afgelopen zaterdag op de vluchtdag ook al opliepen.

Het valt met de huidige weersomstandigheden niet mee om de duiven op een wedvlucht droog te laten overkomen. Met de Westelijke stroming wordt week in week uit vochtige lucht aangevoerd. Afgelopen zaterdag hadden vele lossers het dan ook niet makkelijk. Het resulteerde in een wisselende aanpak waarbij de ene afdeling wel loste en de andere afdeling besloot te wachten tot zondag. De afdelingen die heel Westelijk stonden zoals Zeeland en Noord Holland konden lossen. Echter Zuid Holland zat bijvoorbeeld gevangen tussen de buien in Noord Frankrijk en West Brabant.

Het buiencomplex nabij Bergen op Zoom (richting Dordrecht) dat maar langzaam Oostwaarts trok zorgde er voor dat ook een groot deel van de Noord Hollandse duiven niet aan het hemelwater kon ontsnappen. Het leverde een merkwaardige uitslag op met grote verschillen in snelheid.

Gezien de relatief grote verschillen in aankomsttijd tussen de eerste duiven en het peloton lijkt het er tevens op dat de duiven geen ideaal vertrek gehad hebben of dat een koppeltje duiven in een rechte lijn naar huis gevlogen is terwijl de andere duiven om de buien heen probeerden te vliegen.

Helaas bieden de GPS ringen deze week geen uitkomst inzake de route van de duiven. Door veel vertraging van het vliegtuig van onze Koninklijke Luchtvaartmaatschappij was ik vrijdagavond pas erg laat thuis. In plaats van tegen 20:00 uur pas tegen 21:30 uur. Hierdoor zaten de duiven al in de mand (gelukkig). Het experiment met de GPS ringen was hiervan het kind van de rekening. Jammer want juist met slecht weer was het erg interessant geweest om te weten waar de duiven uithingen. Dit kan letterlijk bijna overal geweest zijn. Zo zat een van de absolute topduiven van de afdeling Noord Holland (en de landelijke competities) op zondag bij een particulier in Friesland. Erg fijn voor de eigenaar dat een dergelijke topduif letterlijk weer boven water komt.

Er zaten zoals gezegd grote verschillen in de aankomsttijden en hoe Noordelijker hoe trager. De wind ruimde waarschijnlijk steeds meer naar het Noordwesten want de snelheden lopen vooral aan de kust en Noordelijker in de provincie sterk terug. Dit zie je ook terug in de snelheid van de winnaars per Kring. Ter aanvulling van bovenstaande heb ik daarom ook de snelheid van de laatste duif in concours vermeld.

Kring 1: G de Kruijf, Heiloo – 1528 mpm (1385 mpm)

Kring 2: Ton Snoek, Volendam – 1604 mpm (1361 mpm)

Kring 3: Joop Jansen, Haarlem – 1559 mpm (1409 mpm)

Kring 4: Cor Buis Jr, Aalsmeer – 1609 mpm (1448 mpm)

Kring 5: John van Duren, Amstelveen – 1619 mpm (1417 mpm)

Iets anders dat afgelopen zaterdag ook schrikbarend terugliep was de deelname. Ten opzichte van het weekend van 2 september werden er in iedere kringen 750 tot 1000 duiven minder ingekorfd! Natuurlijk speelde de slechte weersvoorspelling in combinatie met de stand van de rui hierin een voorname rol. Dit neemt echter niet weg dat de deelname in de Kringen 1 en 3 schrikbarend laag was waarbij vooral Kring 1 de kroon spande met slechts 872 duiven van 60 deelnemers! Wanneer deze geringe deelname dan ook nog eens gesplitst wordt in twee kleine concoursgebieden dan zakt het aantal deelnemers en de hoeveelheid duiven echt door de ondergrens.

De vraag is dan ook of er nog wel sprake is van een eerlijk kampioenschap op afdelingsniveau. Hiervoor worden de punten genomen die behaald worden in de cc behalve in Kring 4  waar de punten worden gehaald uit de Kringuitslag. Ter illustratie wat cijfers.

Kring 1: 60 deelnemers 872 duiven opgedeeld in CC 1A met 22 deelnemers die 325 duiven inmanden en CC1B met 38 deelnemers en 547 duiven

Kring 2: 92 deelnemers 1654 duiven opgedeeld in CC2A 54 deelnemers die 938 duiven inmanden en CC2B met 38 deelnemers en 716 duiven

Kring 3: 50 deelnemers 1090 duiven opgedeeld in CC3A met 23 deelnemers die 510 duiven inmanden en CC3B met 27 deelnemers en 580 deelnemers

Kring 4: 75 deelnemers die 2030 duiven inmanden.

Kring 5: 78 deelnemers 1927 duiven opgedeeld in CC5A met 44 deelnemers die 882 duiven inmanden en CC5B met 31 deelnemers en 1045 duiven.

Mijn conclusie, die overigens ook al getrokken kon worden op eerdere vluchten, stap af van de cc als bron voor de punten van de afdelingskampioenschappen en als bron voor nationale spelvormen. Het was een loffelijk initiatief dat spel om de kerktoren maar de deelname is gewoonweg te gering.

OP EIGEN HOK

Was het weer eens allesbehalve een standaard week. Op zondagmiddag vertrok ik namelijk al naar Schiphol. Om 18:25 uur vertrok mijn vliegtuig richting Munchen voor deel 1 van mijn inwerkperiode bij mijn nieuwe werkgever.

http://www.beekman-tilmans.nl/wp-content/uploads/2017/09/20160620_180425-1-300x169.jpg 300w, /cache/remote_images/1cc5e35c3c77829827a7c45584781222.jpg 768w, http://www.beekman-tilmans.nl/wp-content/uploads/2017/09/20160620_180425-1-533x300.jpg 533w" sizes="(max-width: 640px) 100vw, 640px" width="640" height="360">

Een en ander betekende dat ik letterlijk de hele week geen duif zag. Dit maakt niet zo gek veel verschil want senior is inmiddels een meer dan geroutineerde vervanger. Het inkorven van de ploeg is echter voor hem geen routine klus maar door de eerder genoemde vertraging was er geen andere optie. Ook hier werkten de weergoden niet erg mee. Het water kwam met bakken uit de lucht en dan is het emmeren met de manden in de soms wat nauwe hokken. Met de hulp van sportvriend Cor en de collegae in de club kwam alles op zijn pootjes terecht.

Toen ik om 21:30 uur het verenigingslokaal betrad waren de manden juist in de aanhanger geladen die gebruikt wordt om de manden naar het ophaalpunt te brengen. De begeleiding en het overladen hiervan is een taak die ik altijd op mij neem dus deed ik dit afgelopen vrijdag ook maar …..

Op zaterdag was het qua weer buiten ’s middags best aangenaam om duiven te letten en zo kreeg ik als het ware een gratis vlucht. D.w.z. het plezier van het opwachten van duiven zonder dat er enige inspanning voor verricht was.

Gelukkig werd het werk van senior beloond met een vroege duif. Een duif die voor mooi iets te lang treuzelde bij het binnenlopen, na eerst op het verkeerde hok en de verkeerde klep te zijn geland. De jonge doffer stond gelukkig bij de eerste 35 duiven en was uiteindelijk goed voor een tweede plaats in de club achter de knappe duif van de familie Buis. De klasbak van deze toppers bezorgde de mannen ook de eerste plaats in de Kring. Mijn duif was goed voor plaats drie dus mij zal je niet horen klagen.

De rest van de duiven kwam wat moeilijker. Mijn tweede duif arriveerde ruim twee minuten later maar dit was nog goed voor plaats 16 tegen 2021 duiven. Uiteindelijk klasseerden er 25 duiven (van de 95) in de punten. Hierbij lieten vooral de oude duivinnen het afweten (slechts 7 van de 56 in de punten).

Hopelijk blijven de jongen nog een weekje in goede doen want komend weekeinde wacht de voorlopig laatste vlucht van mijn duivenloopbaan. Gezien de stand in de diverse klassementen hoop ik goed af te sluiten. Zoals altijd afwachten maar weer. Volgende week om deze tijd weten we meer.

Tot volgende week,

Michel Beekman