Zondag 15 april 2018. Als volger aan de zijlijn moest ik gisteren even wachten voordat ik via het worldwide web wat duiven kon zien thuiskomen. Er was teveel nevel/bewolking op de vlieglijn. Hetgeen betekende dat de afdeling Oost-Brabant pas tussen 11:00 en 11:20 uur kon lossen in Isnes, terwijl de afdeling Friesland nog wat langer moest wachten in Gennep. Alwaar uiteindelijk om 12:10 uur de deuren geopend konden worden.

Het werden uiteindelijk twee totaal verschillende vluchten. Waar de duiven in Luyksgestel elkaar vlot opvolgden zonder dat er sprake was van uitzonderlijk vroege duiven, was het in Leeuwarden zeuren om een duif. Vooral de eerste duiven lagen ver uit elkaar en dit was feitelijk in de rest van de afdeling Friesland niet anders. Trage aankomsten vermoedelijk veroorzaakt door een vlieglijn met vrijwel een  geheel gesloten hemel. Ook las ik iets over een “trog” maar hierover moeten de geleerden zich maar buigen.

Het resultaat was een totaal verschil in sport op afstand. Leuk in het Zuiden en een beetje saai in het Noorden. Het zorgde als vanzelfsprekend ook voor een groot verschil in de concourslengte. In Oost-Brabant een minuut of tien en in Friesland bijna een uur. Dat het Noordelijk vliegtraject niet in orde of tenminste zeer lastig was bewees ook de Noordelijke lossing van afdeling 10.

In de Westelijke afdelingen zal men deze zaterdag vooral met vrolijke gezichten hebben rond gelopen. Na het oplossen van het ochtendgrijs en het breken van de bewolking op de losplaatsen kende men daar zeer vlotte verlopen. Concoursduren zo ongeveer rond de 8 tot 10  minuten en de meeste duiven vlot terug op het hok.

Vrolijke gezichten na vlotte vlucht

In de afdeling Noord Holland loste men in Duffel. Niet op de gebruikelijke losplaats maar “bij de brandweer”. Dit terwijl de overige lossingen wel op het gebruikelijke plein plaatvonden. Dit leek opmerkelijk maar dit was het uiteindelijk niet. De verantwoordelijken in NH hadden namelijk ditmaal van te voren geïnformeerd bij de Gemeente Duffel of het plein beschikbaar was voor een lossing. In Duffel is regelmatig wat te doen en dit leverde al regelmatig problemen op.

Van de gemeente kreeg men te horen dat er een activiteit plaats vond en daardoor week men uit. Uit foto’s van de gebruikelijke losplaats bleek echter dat deze activiteit (naar verluidt een circus) niet veel voorstelde. Echter met het op deze manier uitwijken heb ik geen moeite want er werd immers proactief gehandeld. Niet in het holst van de nacht zoeken naar een alternatief losplaats maar op voorhand informeren en handelen.

Wat wel nog enige uitleg van bestuur zijde vraagt is het verdelen van de duiven van Kring 4 over meer dan twee wagens. Van een grote afstand kan ik niet goed inschatten waarom dit jaar de keuze op Kring 4 is gevallen. Vorig jaar werden uit mijn hoofd de duiven van Kring 2 verdeeld. Het roept echter vragen op in het Zaanse waar men een van de meest compacte samenspelen van NH kent. Ook persoonlijk vraag ik mij af of er geen andere mogelijkheid geweest was om in ieder geval de commotie op voorhand te beperken. Kring 4 is de enige Kring die geen formeel CC spelt kent dus is het wellicht handiger om de diverse CC’s zo optimaal mogelijk in de containers te plaatsen.

In de uitslag is van bovenstaande wellicht iets te merken maar het mag geen naam hebben ten opzichte van de extreme uitslag van vorige week. De grote verliezers van die vlucht tonen deze week immers aan dat de mens wikt en de ligging en de wind beschikken. Deze week zitten de mannen uit het uiterste Zuidoosten namelijk wel in de kop van de afdelingsuitslag (4^e en 5^e). Met goede prijspercentages bovendien, hetgeen eens te meer aantoont dat uitslagen als die van vorige week niets te maken hebben met de kwaliteit van de duiven. Zoals ik al vaker schreef de mannen in het uiterste Zuidoosten zijn niet te benijden. Ditzelfde geldt overigens ook voor hun collegae in het uiterste Noordoosten. Beide regio liggen moeilijk ten opzichte van wind en trek.

De snelste duif van deze week wordt geklokt in Den Helder. Sportvriend Cees Nagel had de eer om deze week de vroegste duif te constateren. Zijn jaarling bleef een duif van clubgenoot Piet Valk zo’n 12 seconden voor. Voor de rest vallen de duiven mooi regelmatig waarbij het wel opvalt dat de hoogste snelheden op de voor- en achterhand gemaakt worden. De duiven uit het gebied er tussen halen op de een of andere manier deze snelheden (net) niet.

Deze week heb ik toch maar de winnaars van de CC’s opgezocht en vermeld. Een sportvriend uit Alkmaar wees mij op het feit dat de grote, vooral diepe kringen in het Noorden van de afdeling Noord Holland eerlijk Kringspel op de Vitessevluchten vrijwel onmogelijk maken. Nu is duivensport nooit eerlijk maar ik vond dat hij wel een punt had/heeft. Daarom dus deze verandering. Overigens hebben deze relatief kleine CC’s wel weer als nadeel dat ze voor deelname aan de landelijke competities veel te weinig duiven hebben. Echter de meeste mensen spelen lokaal.

De winnaars:

Kring 1:

• 1A: Cees Nagerl, Den Helder – 1482 mpm
• 1B: Anton Tromp, Egmond aan den Hoef – 1457 mpm

Kring 2:

• 2A: Gerard Veken Jr, Hoorn – 1448 mpm
• 2B: Jelger Klinkenberg, Schermerhorn – 1444 mpm

Kring 3:

• 3A: Frank Roodenburg, Uitgeest – 1458 mpm
• 3B: Bas Thiele, Velserbroek – 1458 mpm

Kring 4: Janus en Jannus Kat, Westzaan – 1468 mpm

Kring 5:

• 5A: Jaap Wormsbechter, Landsmeer – 1474 mpm
• 5B: John van Duren, Amstelveen – 1479 mpm

OP EIGEN HO(N)K

Is als ik het goed begrepen heb deze week de beschadigde volière opgehaald. Herstel is zeker nodig maar of ik deze volière mee verhuis naar Maleisië weet ik nog niet. Sterker nog de kansen worden groter dat ik hier geen duiven ga houden.

Duiven houden lijkt namelijk slecht in mijn huidige leven te passen. Ik ga van huis als het net licht wordt en kom een aantal dagen van de week thuis als het al (bijna) donker is. Wellicht verandert dit laatste nog een beetje als de dames hier ter plekke zijn.

Echter er zijn meer factoren die het besluit steeds meer doen overhellen naar “geen duiven”. Zo is daar het punt van hygiëne en ongedierte. Hoe houd ik volières (en huis) vrij van ongewenste indringers. Mest en voer vormen een ideale voedingsbodem voor alles dat hier leeft. Deze ongewenste gasten (vliegend en kruipend) wil ik niet tussen de duiven hebben maar eigenlijk ook niet op het dakterras van mijn huis.

Daarnaast speelt nog het feit van de verzorging tijdens afwezigheid. Een weekeindje weg is hier al lastig. Water kun je niet voor meerdere dagen klaar zetten om over voer gezien bovenstaande maar niet te spreken. Een vervangende verzorger is nodig maar wie dit zou moeten doen weet ik op dit moment nog niet. Wellicht een in de toekomst aan te nemen “maid”, maar dit is vooralsnog wel de ver van mijn bed show en hooguit verre toekomstmuziek.

Kortom de komende maanden ga ik nog even dubben want aan de andere kant lijkt het mij wel een machtig gezicht op een koppeltje duiven over het poeltje achter mijn huis te zien scheren.

Wordt vervolgd, tot volgende week,

Michel Beekman

• Vorige
• Volgende