Zondag 12 mei 2019. Een van de grote voordelen van het wonen in Maleisië is dat ik als echte sportfanaat ’s avonds van de Europese sportwedstrijden kan genieten. Ik schreef het al vaker. Vermits deze qua Europese tijd ’s middags plaatsvinden natuurlijk. Gelukkig is dit het geval bij veel sporten die ik graag volg. Enige uitzondering hierop zijn de Europese voetbal wedstrijden. Aanvang 21:00 uur betekent hier 03:00 uur ’s morgens of ’s winters zelfs 04:00 uur. Een tikkeltje te vroeg of te laat (het is maar hoe je het bekijkt).

De meer dan verrassende CL-campagne van Ajax kreeg ik dan ook vooral ’s morgens bij het opstaan mee. Tot aan afgelopen donderdag waren dit vooral aangename berichtjes direct na het ontwaken. Deze donderdag was het helaas wat minder maar dit neemt niet weg dat ik ook in den verre genoten heb van de club waarvan ik reeds op mijn dertiende een seizoenkaart bezat.

“s Avonds geniet ik vooral mijn favoriete sport, het  wielrennen. Indien het ergens wordt uitgezonden kan ik het middels de VPN verbinding vrijwel altijd op de laptop volgen. Zo tussen 21:00 en 0:00 uur zie ik languit op de bank dan de wedstrijden zich ontvouwen.’s Winters de moddergevechten in de cyclocross (al is er steeds minder modder). In het voorjaar de klassiekers en de voorbereidingswedstrijden voor de grote Rondes.

Bij dit laatste onderdeel zijn we inmiddels aangeland en zo zag ik omstreeks 23:15 uur een Sloveense ex-skispringer gehakt maken van de concurrentie in de korte tijdrit rond Bologna. Een best aardige stad overigens, een stad die ik een grijs verleden al eens bezocht.

In tegenstelling tot de meeste kijkavonden was het meest spannende moment echter niet aan het eind van de wedstrijd maar reeds aan het begin. De start van de Giro vond namelijk “pas” om 16:50 uur Italiaanse tijd plaats. Doordat de meeste favorieten op grond van de weersverwachting hadden besloten vroeg in het programma te starten werd het een lange zit tot de laatste renner omstreeks 20:00 uur (2:00 uur Maleisische tijd) over de finish kwam. Na het kijken van de nabeschouwing op de zender van L’Equipe (Frankrijk want Italië zat achter de decoder) kroop ik om 3:00 uur onder de denkbeeldige wol.

GPS:

Eenmaal in bed kon ik de slaap niet vatten en dacht ik nog even na over de merkwaardige spanningsboog in de tijdrit. De winnaar stond na een klein half uurtje al min of meer vast en de uitzending duurde nog bijna 3 uur. Het deed mij denken aan de toekomst van onze postduivensport. Zou hier de winnaar ook al kort na de start vast staan als we het vluchtverloop kunnen gaan volgen via de GPS?

Ik hoop dat het niet het geval is en vermoedelijk zal het bij kortere vluchten ook niet direct zo zijn dat de winnaars kort na de start duidelijk voor liggen. Maar het risico bestaat wel. De illusie op een vroege duif die vrijwel iedere deelnemer wekelijks heeft zal echter vooral op de wat verdere vluchten zo goed als zeker gaan verdwijnen. De vraag is of dit een goede zaak is?

Natuurlijk zal het machtig zijn om te zien hoe de duiven vliegen en bijvoorbeeld omgaan met moeilijke omstandigheden zoals harde tegenwind, zware buien of ander onheil. Houden ze koers of gaan ze om de buien heen of vliegen ze er juist doorheen.

Echter de hoop, het kenmerkt van onze sport, zal plaatsmaken voor de naakte realiteit. De teleurstelling zal al daar zijn voordat er een duif op de klep gevallen is. De GPS zal namelijk onverbiddelijk het resultaat tonen. De concurrentie ligt voor of heeft zelfs al geklokt.

Zelfs zou ik dan moeite hebben om mijn duiven op te wachten. Wetende dat de hoofdvogel niet meer geschoten kan worden. Natuurlijk blijft het vallen van een duif een prachtig schouwspel maar de kers op de taart is hierbij of het die vroege is of toch uiteindelijk (meestal zelfs) niet. Dit zorgt voor de spanning. Bij mij in het verleden en vermoedelijk bij vele anderen in het heden. Kijken naar een prachtig vallende laatkomer heeft mij namelijk altijd weinig kunnen bekoren.

Natuurlijk is er ook een andere kant van de medaille. De situatie dat een eigen duif duidelijk voor ligt en de wedvlucht lijkt te gaan winnen of zich in ieder geval vroeg gaat klasseren. De spanning zal dan wel blijven, zelfs oplopen, tot het moment suprême. De aankomst op het hok en de uiteindelijke bevestiging via de laptop of PC.

De vraag is hoelang het nog zal duren voor bovenstaande realiteit wordt. In de pilot van de NPO en Zeeland wordt er “volop” over gesproken. Ook las ik bij toeval over een innovatieprijs die de NPO vorige winter in dit kader uitreikte aan een groepje genaamd Pigeon Quest. Inhoudelijk blijft het echter opvallend stil. Misschien kan een kiesman of een sectielid de komende extra NPO-vergadering, sorry ledenraad, er eens naar vragen. Onder het punt GPS2021 bijvoorbeeld en dan a.u.b. vragen naar de actuele stand van zaken en de ontwikkelingen in de naaste toekomst. Met bij voorkeur een concrete tijdlijn.

Op de agenda van deze “tussen” vergadering staan overigens wel een paar interessante onderwerpen. De aanpak van de “ondergrens” (qua ledental) en het sanctiebeleid lijken mij meer dan serieuze zaken evenals de stand van zaken op financieel gebied. Ik hoop dat er weer sprake zal zijn van een livestream. Niet dat ik die live zal meekijken maar dan is terugkijken via YouTube een optie.

NOGMAALS GPS:

Ook bij toeval zag ik op de oneindige bron van informatie die Facebook heet een interessante GPS track in de groep GPS Duiven Track (zie foto, helaas van iets mindere kwaliteit). Een track gemaakt door een Portugese liefhebber. 2 duiven werden ergens gelost in de Algarve, in de buurt van het plaats Grandola, en moesten naar de regio Braga. Hemelsbreeds zo’n 400 kilometer.

De afwijking naar het Westen deed een Oostenwind vermoeden. Hetgeen bevestigd werd door de liefhebber in kwestie.

Opmerkelijk is het om te zien hoever de blauwe track uit de kust, boven zee, raakte (meer dan 50 kilometer) voordat hij of zij de koers aanpast. Dit laatste is op zich al knap. Vermoedelijk komen duiven in Portugal wel vaker boven zee zeker bij een Zuidelijke lossing met aflandige wind. Een wind die naar ik vermoed wel vaker waait in het Zuidelijke deel (maar hetgeen ik niet kan bevestigen omdat opzoeken niet zo een twee drie ging)

Een tweede opmerkelijke zaak is een klein regeltje dat de liefhebber toevoegde aan zijn antwoord. Hij schreef dat beide duiven een uur na de eersten arriveerden. Nu kan het gebrekkig Engels zijn maar het zou bevestigen wat anderen en ook ik zelf al ondervonden. Duiven met een GPS ring vliegen niet vaak goed in tijd. De vorm en vooral de grote van de ring in combinatie met het “afzakken” tot op de tenen lijkt de duiven te hinderen. Iets waarmee de ontwikkelaars van de GPS ring van de toekomst misschien eens rekening zouden kunnen/ moeten houden.

DE VLUCHTEN

Gisteren werd er natuurlijk ook gewoon nog gevlogen. De weergoden voorspelden in de loop van de week niet veel goeds voor de zaterdag maar uiteindelijk viel het voor een groot deel van de vluchtlijn (in de loop van de dag mee). Al gebied de eerlijkheid te zeggen dat er gold, hoe dieper in Frankrijk plus hoe Oostelijker de los- en aankomstplaats hoe moeilijker het werd om te lossen. Oost-Brabant en Limburg hielden dan ook de boxen dicht. De andere afdelingen losten in de regel kort voor of kort na de middag.

De rest van Nederland kende wel pittige concoursen door de wind uit Noordelijke richtingen en de lage temperaturen. In alle afdelingen is het zo  ongeveer de absolute voorhand die domineert. Op een enkele uitzondering na zoals bijvoorbeeld in Zuid Holland (Everling in Gouda) en Noordoost Nederland (Munnik in Noordbroek).

Opvallend waren de verschillen tussen de vroege duiven. Zo moet men op het duivenerf van de familie Eyerkamp na de eerste duif bijna 6 minuten wachten voordat er een tweede duif arriveert. Terwijl er toch 127 in de strijd zijn (verdeeld over 2 hokken). Beide duiven zijn overigens vroeg, 1^e en 8^e tegen 12.035 duiven. De winnende duif namens Lotte Eijerkamp is ook de snelste van alle duiven die gisteren namens Nederland vlogen. Gezien de geografische ligging niet helemaal onverwacht maar toch moet je het wel gewoon waarmaken.

In Noord Holland was het beeld niet anders dan in de rest van Nederland. Ook hier dominant spel van de voorhand op de eerste Midfondvlucht vanuit Peronne. Het werd een tweestrijd zo ongeveer naast mijn voormalige voordeur. Tussen twee krasse knarren die al sinds mensenheugenis de sportieve strijd met elkaar aanbinden. De oude duiven van Cor Buis Junior worden namelijk verzorgd door Senior en die moest de eer nipt laten aan zijn oude rivaal Cees van Lammeren.  De winnaar van good-old Cees en maat Jan vloog precies  6,4 centimeter per minuut harder. Een fotofinish dus want de absolute voorsprong na ruim 4 uur vliegen bedroeg zo’n 15 meter oftewel minder dan 1 seconde. Voor vader en zoon Buis restte gelukkig nog de overwinning in Kring 4.

De winnaars per kring (want het is Midfond):

Kring 1: Jan Kuypers, Alkmaar – 1174 mpm

Kring 2: Combinatie Geutskens, Purmerend – 1187 mpm

Kring 3: Piet Schot, Santpoort – 1188 mpm

Kring 4: Cor Buis Junior, Aalsmeer – 1194,728 mpm

Kring 5: Cees van Lammeren – 1194,792 mpm

VERGELIJKING SPELVERBANDEN:

Omdat er ook deze week weer lossingen uitgesteld werden en dit een van de spelverbanden betrof die ik meeneem in mijn analyse (Limburg District 1) heb ik maar besloten dat ik de analyse altijd met een weekje vertraging doe.

Deze week dus een terugblik naar het spel van vorige week (4 en 5 mei) van de onderstaande spelverbanden. Zoals vorige week aangekondigd heb ik Kring 1 van afdeling 6 toegevoegd om wat beter vergelijkbare afstanden te hebben.

• Afdeling 5: Gouwe & IJssel
• Afdeling 4: District 1
• Afdeling 6: Kring 1
• Afdeling 6: Kring 4
• Afdeling 6: Kring 5

Zoals bekend werden de vluchten van Zuid Holland en Limburg vorige week uitgesteld. Helemaal zuiver vergelijken tussen de spelverbanden is hierdoor wederom niet makkelijk.

Makkelijk zal het toch wel nooit worden want de wind en de deelname zullen ook altijd factoren blijven. Toch hoop ik dat het wekelijks vergelijken van de variabelen enig inzicht zal geven in de sterkte van de spelverbanden.

Als ik kijk naar de “vaste” kengetallen, het aantal liefhebbers op het eerste blad en de concoursduur, beginnen na 3 weken toch wel een paar zaken op te vallen.

Het aantal liefhebbers op het eerste blad:  Gouwe & IJssel: 27%, District 1: 28%, Kring 1: 38%, Kring 4: 38% en Kring 5: 32% . Een voorzichtige conclusies zou kunnen zijn dat er in de Kring 1 en 4 plus in mindere mate 5 meer programmaspelers deelnemen. Wellicht is het nog te vroeg want het zou ook zo kunnen zijn dat in de andere spelverbanden (ik denk hierbij aan Gouwe & IJssel) door individuele liefhebbers dusdanig hard gespeeld wordt waardoor er minder de ruimte is voor meer liefhebbers bij de eerste 100 duiven. De tijd zal dit hopelijk verder duidelijk maken.

De concoursduur, d.w.z. het verval in snelheid. Gouwe & IJssel: 10%, District 1: 13% , Kring 1: 10% tegen eveneens 10 % voor Kring 4 en 13 % voor Kring 5. Ook deze week weer een verschil in snelheid van grofweg 3 tot 4% (door de afronding zie je slechts 3%).  Heel voorzichtig lijkt zich af te tekenen dat de concoursen in District1 altijd wat langer open staan ….

Een opvallende conclusie is en blijft de (teruglopende) deelname. Die loopt overal sterk terug behalve in Kring 5. Hier slechts 7 duiven minder dan vorige week terwijl het aantal deelnemers stijgt met 5 naar 121. Vermoedelijk zijn hier een aantal overnacht- en/of dagfondspelers uit hun winterslaap ontwaakt.

De deelname in G&IJ en D.1 daalt overigens gestaag zowel qua duiven als deelnemers. In District 1 bedraagt deze daling maar liefst 47 liefhebbers. Tegen 132 deelnemers op de eerste vlucht (die ik bekeek) dus nu 85. Wederom een eerste voorzichtige conclusies is dat de doordeweekse alternatieven die men in Limburg heeft om te spelen, liefhebbers wegtrekken als er slecht weer voorspeld wordt. Een andere conclusie kan zijn dat er minder mensen geïnteresseerd zijn in de Vitesse kampioenschappen dan in andere spelverbanden. Ik zal mij daarom de komende tijd eens verdiepen in de puntentelling en de wijze waarop de kampioenen bepaald worden.

OP EIGEN HO(N)K:

Is en blijft het (gelukkig) rustig. Geen nieuws is goed nieuws heb ik altijd geleerd. Tot volgende week dus maar,

Michel

• Vorige
• Volgende