Stel, dat we onze duiven als klantenpotentieel zien. En ergens is dat niet eens zo heel erg gek, want ze vragen om de allerbeste verzorging. Immers, wie als ondernemer met zijn pet ernaar gooit die zal snel droog brood eten..!
In mijn meest actieve management adviesperiode, hanteerde ik een zogeheten klantenpiramide model. Het doel was om duidelijk te maken waar de broodnodige aandacht naartoe moest; hoeveel tijd en management aandacht naar wie van de klanten accelereerde.

En als we naar een kweek- en vliegploeg duiven kijken, zien we onder meer dezelfde tijd en aandachtsverdeling terug. Te minste, wanneer we net als een onderneming de meest optimale ‘return on investment’ willen.

Kortom, als moderne melker investeer je geld, tijd en energie in je duiven om in het weekend hiervan de revenuen terug te willen zien. En anders moet je ingrijpen en maatregelen bedenken om het alsnog meer rendabel te maken in termen van plezier, kampioenschappunten en eventueel kostenbeheersing.

Het nemen van tussentijdse veranderingsmaatregelen tijdens het seizoen is gebleken, leidt meestal niet tot de gewenste resultaten. Bij bedrijven maken ze een managementvisie, marktstrategie en organisatiebeleid om de concurrentie buiten de deur te houden. En in feite zou een duivenmelker hetzelfde kunnen doen. Gewoon, door tijdens het stille seizoen zijn beste prestatieduiven in een A – B – C en D categorie te verdelen. En een aangepast spel- en verzorgingsplan te bedenken. Met als doelstelling elke prestatieduif beter in vorm te krijgen, waardoor bijvoorbeeld een D – duif minimaal een of twee plekjes op de ladder opschuift.

Nu gaat elke vergelijking altijd ergens op mank, maar ik ben ooit is door een supermelker op het idee gebracht om alle stambomen in een kluis te stoppen. En louter te doen alsof alle duiven niet meer als een gewone D- duif hadden gepresteerd. Maar ondertussen een aangepast voeding, training en supplementenschema te ontwikkelen. Onder het mom: slechte duiven bestaan zo goed als niet meer in onze moderne wereld..! Zo selecteerde hij zijn beste prestatiekwekers en -vliegers met het idee om ze nog betere supplementen te geven. Ze nog harder te laten trainen. En bezocht hij weer een andere duivenvoer fabrikant om tijdens het nieuwe seizoen niks aan het toeval over te laten.

Nawoord: we leven in een duivensportwereld waarin tijd schaars is. Ik bedoel, je kunt als prestatiespeler geen moment verzwakken. En is elke beslissing een die je tijdens het actieve seizoen niet zomaar kunt terugdraaien. Bijvoorbeeld, ga je totaal weduwschap spelen in 2018 met je duivinnen en doffers, dan is het niet verstandig om na 2 of 3 mindere vluchten de handdoek in de ring te gooien. Ofwel, elke strategieverandering moet van te voren goed worden getraind en op zijn merites worden beoordeeld. En deze vlieger gaat op voor elke beleidswijziging…óók in je achtertuin..!