Ik moest daaraan denken toen ik een nieuwe zaag ging kopen .
Zo,n modern ding . Een boogzaag met een vervangbaar stalen blad dat je kon opspannen .
Zo'n zaagblad werd nooit " gezet " .
Als het zaakje bot werd , gewoon weggooien en een ander er in .
Het begin van onze wegwerpmaatschappij ?
Ik had dat ding nodig want voor het geplande hok stond een oude pruimelaar .
Een reusachtige boom met een stamdoorsnede van toch wel 50 cm.
Het had heel wat voeten in d' aarde om mijn knorrige , vrekkige huisbaas te overtuigen , maar uiteindelijk won ik het pleit en mocht ik de boom om leggen .
Zodoende kon ik mij er twee keer aan verwarmen . De eerste keer bij het kappen ,
klieven en zagen en de tweede keer aan mijne " Peeters " kookhaard .
Hout van fruitbomen is zeer hard , vooral dat van pruimen - en kersenbomen , en het brand als steenkool. (zei de ervaringsdeskundige )
En het was nodig ook , want het was bitter koud , die winter en mijn vrouwtje moest goed gesoigneerd worden want ze was in blijde verwachting .
We keken elkaar nogal verwonderd aan toen de huisdokter ons glunderend proficiat wenste.
In Brugge zeggen ze :
" j'et dat eer of een beuze met gald (geld ) " >. JUIST !!
Mijn kweekhok was een samenraapsel van afdankertjes van vader en van mijne maat Raftje Verschaeve .
Tja , ge moet blij zijn met wat ge krijgt hé .
Buiten de Angoulème-duivin had ik echt niet veel bijzonders zitten .
Een tiental koppels die wonderwel kweekten en toch voor zo'n 30 jongen zorgden .
En dat was meer dan genoeg voor een begin en een aanstaande vader ....
Het duivenlokaal werd toen uit gebaat door Henri Casier.
Hij was de oudste zoon van vaders enige broer Firmin die tevens de oudste zoon was van Louis Casier.
En om de zaak te steunen kwamen de broers van Henri naar Dudzele spelen in café Sportwereld .
Maurits van Westkapelle met in zijn zog schoonvader Camiel Boi en André van Lissewege.
Henri begon van de weeromstuit ook te spelen op de oude leegstaande hokken van Cyriel De Coster en er was natuurlijk ook nog mijn vader en ikzelf en zelfs ( ik zou die nog vergeten ) was er nog de oudste zoon van Henri , de Willy , waar ik mee in school gezeten heb en toen ook al op eigen benen stond , die ook een hokje in elkaar had geflanst , ergens op een zoldertje .
En we speelden .
Het was een familiezaak .
Het waren onze gloriejaren en als ik daar nu op terug kijk heb ik er opnieuw deugd van .
Ik herinner mij uitslagen met drie-vierhonderd jonge duiven in strijd , waarop hooguit een paar vreemde namen op stonden en voor de rest slechts één familienaam op voorkwam .
Casier , casier, casier....Jérome , Maurice , André.....Roger !! Want ik deed mee hoor !! Meer dan mijn deel !
Maar vader spande de kroon . Pas met brugpensioen was hij onklopbaar.
En hij gaf iets . Ik was er zeker van !!
Soms betrapte ik hem er op dat hij , van de apotheker komende , dievelings naar boven stormde met in zijn handen een in bruin papier verpakt pak dat mij deed denken aan een doos pralines .
Op de vraag wat er eigenlijk in zat antwoordde hij steevast :
" Kurieusneuzen en vraagsteerten ! " en daar kon ik het mee doen !! Ik zei tegen hem
dat het toch niet schoon was om dingen te verzwijgen voor zijn oudste zoon ,
pas getrouwd en kort bij kas , die ook zijn deel van de koek wilde .
Maar het was allemaal boter aan de galg....
Op een keer had hij op het werk een verkeerde beweging gemaakt en er zat water in zijn knie en hij moest enkele dagen rusten .
Zodoende moest ik alleen gaan werken , want in die tijd werkten wij samen , bij een kleine zelfstandige , Leon Clement , onderaannemer van dichtingswerken .
En op een bepaalde dag was ik vroeg thuis .
Ik ging altijd even langs bij moeder om haar dag te zeggen .
Ik moest haar even gezien hebben ...en vader was boven bezig met zijn duiven en in
de divan lag weer zo'n verdacht uitziend pak van de apotheker en ik dacht : " Het is nu of nooit ! "
En eer moeder goed besefte wat er gebeurde stortte ik mij op het pak en in dezelfde beweging scheurde ik het bruin papier kapot .
CONSTERNATIE ! " Ooooh...." zei moeder en het was al wat ze kon uitbrengen !
Het brave mens had zwijgplicht....Na één blik op de inhoud wist ik genoeg ,
want de schreeuwerige kleuren in rood , purper en geel van BLITZ , herkenbaar van op 100 m afstand , hadden het geheim onthuld.
Blitz-ampullen dus !!
En op dat moment kwam hij beneden ,
toen ik daar stond met het geopende pak in mijn handen .
Eerst verbijsterd , dan dreigend en uiteindelijk bulderend van het lachen .
Jullie moeten weten dat vader zijn oudste nogal hard had opgevoed .
Hij heeft mij nooit gespaard en ik was zijn rechterhand bij allerlei zaken waar ik het ooit nog wel eens over zal hebben .
Als hij mij kon in de luren leggen ging hij het zeker niet laten .
En als hij mij " te stekken had " lachte hij mij nog uit op de koop toe .
Het moet volgens hem DE manier geweest zijn om mij weerbaarder te maken .
En blijkbaar is hij daar redelijk in geslaagd .
Er zat ook een zekere sportiviteit in het hele gedoe want als ik hem eens terug pakte kon hij daar smakelijk om lachen ....Ik was nog heel jong toen ik hem eens op 1 april naar de kruidenierswinkel van Gerard Gardin en Esther zond omdat die hem dringend moesten spreken .
Jammer genoeg was hij toen niet echt welgezind en hij grolde :
" Wat heeft die nu weer te kort? "
Die keer moest moeder er toch wel tussen komen met :
" Wat wil je , Jerome, je hebt het hem zelf geleerd !! "
Enfin , ik ga tot slot nog iets vertellen over die Blitz-ampullen .
Hij speelde er de pannen van het dak mee maar hij had ook nog van het beste zitten
van mij en Romain Haelterman en dat speelde ook mee !
Want ik speelde met die ampullen weliswaar enkele prijzen meer maar mirakels gebeurden er niet !!
Ik ga in dat verband eens iets vertellen . Het jaar er op ging het bij vader van geen kanten .
Kommer en kwel zeg maar !!
Hij had een verbond gesloten met moeder en ze speelden samen ,
maar moeder moest elke week bijleggen en van winstdeling was er geen sprake !
Op een bepaald ogenblik was ze het beu en stapte uit de business .
Het moest er om doen , maar de week nadien was er de grote jaarlijkse stierenvlucht
in Westkapelle .
Vader had duchtig het mes gezet in zijn jonge duiven bestand en de overblijvenden een DUBBELE dosis Blitz gegeven .
Hij trok er met 6 naar die vlucht uit Clermont en verpletterde de concurrentie .
Ik herinner mij dat het nogal troebel weer was en Noordenwind met slecht zicht !
Er waren zo'n 600 duiven en zijn 4 eerst getekenden zaten in de 20 eerste .
Het was vuil weer , eigenlijk half-rampvlucht weer...Hij speelde zo'n 20.000 oude Belgische franken en in die tijd was dat niet niks .
En moeder ...zij wilde haar deel , maar dat kon niet meer wegens uit de ploeg gestapt ,
maar ik geloof dat hij haar toch wel iets gegeven heeft .
Ik heb later die duiven nog gehad om uit te kweken maar er kwam niets uit dat wilde deugen .
Marcel Goetinck uit Brugge heeft met Blitz een gans hok JANSSENS kapot gespeeld en ook de tegenstand en toen het begon te minderen heeft hij totaal verkocht .
Met de opbrengst ging hij zich verse JANSSENS gaan aanschaffen , maar het was voorbij .
Over en out !! De mannen van de " vuilkarre " hadden het ontdekt .
Telkens als zij zijn vuilbak in de camion kieperden was dat een gerinkel van jewelste en nieuwsgierig geworden , spraken zij er over met een paar duivenmelkers en we waren vertrokken....!!
Aan U beste lezer om uw conclusie 's te trekken .
De raad die ik mee geef is oppassen met al dat spul en zeker de dosissen in acht nemen !!
In de zomer van 73 kwam ik tot de conclusie dat er door al die toestanden niet veel meer overbleef van de lijn van het WITSLAG 61 en ik zou naar versterking uitzien .
Daarover vertel ik volgende keer verder bij leven en welzijn
Met vriendelijke groeten
Roger Casier