Maandag 25 februari - Laat de zon in je tuin -

Moeten we het nog over het weer hebben? Zonnebrand kan alweer uit de koffer gehaald worden, tenminste als je graag buiten bent. Ik ben al aardig aan het poltsje judjen geweest, mijn zomerhobby, normaal het tijdverdrijf tijdens het wachten op de vliegenisten. Wat gemixte gevoelens met dit weer, waarom? De late jongen zijn inmiddels in vier sprongen op Urk beland, en weer in goed orde terug op het thuisfront beland. De eerste keer net achter Lemmer ging best hobbelig, vanaf Nationaal Creil waren ze mij al voor, zaten in de tuin te wachten. Zondagmiddag na een ochtend flink buffelen de ploeg ingepakt richting de carpoolstrook van het vissersdorp aan de A6. Duurde wel even, was natuurlijk ook een hele sprong, had het idee dat ze met de oostenwind op tienertoer richting west Friesland waren gegaan. Heb alleen de schaduwen zien aankomen, gemist uit welke richting ze kwamen. Ze leken in één ploeg te zijn gekomen, misten toch een viertal op het apél, heb de laatste niet afgewacht, vanochtend telraam erbij de ploeg was weer compleet. Dan begint de dag leuk toch. Als de agenda en het weer het toelaat, zullen ze nog een paar keer richting de carpoolstrook gaan, verderop lijkt mij geen meerwaarde. Zien of we die vitessemannen nog wat bang kunnen maken, denk dat ik inmiddels een flinke voorsprong op ze heb opgebouwd... niet al te serieus nemen. Dit hebben ze maar alvast in de vleugels, en dat eind februari. Vandaag een stuk spannender, en niets gezien of gehoord, alleen maar achteraf waargenomen. Er zijn spoken aan het jagen, oude duivinnen los, geen paniek gezien of alarmen gehoord, toch mist er een oude duivin en bij binnenkomst nog een paar. Na het rondje rennen door de Waren toch nog maar een keer naar de hokken gereden, oude miste nog steeds, de andere ploeg vrouwen wel weer compleet. Hok oudste weduwnaar Vidal miste ook toen ik wegreed, zat later wel tussen de duivinnen, halve staart eruit. Pech en geluk zitten heel dicht bij elkaar. Had ik al eens verteld dat ik graag zo nu en dan pech heb? Betekend dat je voor de rest toch veel geluk hebt toch? Heel voorzichtig met de jongen, je moet er even bij blijven, tot een bezoeker zijn neus voor de ingang plaatst en de hele boel op de vleugels gaat, de eerste missen alweer, wordt ik niet vrolijk van. De tweede ronde is alweer aan het uitkomen, selecteren gaat ook gewoon door, geen tijd besteden aan koppels die het af laten weten, nieuw kweekmateriaal staat klaar om in te vallen. Zijn al mooi wat zomerjongen ingepast in de kweekstal, had ik al eens? Juist ja, de boel jong houden, vooral ook daar. Kijk maar eens na waar je beste uitkomen, oudere of jongere kweekparen, zou er een houdbaarheidsdatum aan zitten dan? Volg de logica en verspil niet teveel tijd aan negatieve afwijkingen, of positieve uitzonderingen. Vorige week nog op audiëntie bij Hugo, was alweer een paar jaar geleden. Natuurlijk de ontwikkelingen op afstand gevolgd, zien wie er doorbreken en wie niet. Vragen en doorvragen, systemen, soorten, ervaringen. Toen de rest van het publiek achter de heg verdwenen was de drie internationale winnaars vanuit Catatonie door de handen gekregen. Altijd interessant, en mooi om te zien dat ze al op korte termijn zo sterk vererven, zal wel geen toeval zijn, indien onder het juiste management. Drie verschillende typen met een overeenkomst, hele ranke lijven terwijl het alle drie doffers zijn. De Franse op de dag winnaar, een model om niet snel te vergeten, ouderwetse vleugelhouding die je, lees ik, eigenlijk niet meer verwacht in de moderne duivensport. Veel vleugel, weinig om het lijf, amper vast te houden, de combinatie zeer effectief. Ook de laatste winnaar van vorig jaar, net twee weken verkast, één brok dynamiet, wil van alles maar niet vastgehouden worden. Ook amper lichaam, handje nog niet eens vol, noem het lege ogen die wel dwars door alles heen kijken, er moet toch iets geweest zijn wat hem voor alle anderen thuis liet komen onder zware omstandigheden. Ze zitten weer onder mijn pan, en maar weer vergelijken, machtig mooi. Komend weekend de voorjaarsbeurs in Houten, voor ons de meest drukke. Vorig jaar bijna een kaakspierblessure overgehouden van al de vragen en adviezen, wees welkom vooral. Vorig jaar niet al te fit die kant opgegaan, mannengriep meen ik, dan is het een stuk minder leuk kan ik je melden. Zag net dat de zool van mijn rensloffen rond de tenen bijna versleten zijn, de sokken aan de bovenkant bijna doorprikt, tijd voor nieuwe wondersloffen, je zou er een stripboek van kunnen maken. Blijft grappig om andere tikkers te lezen, vooral die tegen de vooruitgang ingaan. Zogenaamd de toekomst willen redden, om vervolgens vast te klampen aan conservatisme. De ingeslagen vernieuwing afkeuren, de nadelen van verandering opnoemen. Vasthouden aan het spuitjesmodel, het was vroeger toch zoveel gezelliger.. Zeker, daarom liepen de lokalen leeg toch? Zo gemakkelijk om je publiek naar de zin te maken, allemaal vrienden. Vooral bij degenen die zich aan het zinkende schip vastklampen, koudwatervrees of niet durven zwemmen. Wat denk je zelf nog te kunnen verbeteren dan en waarom had je dat nog niet gedaan, welke garanties kun je overleggen? Nog veel te tikken, specht complex.. Onze Piet had veel eerder moeten verkassen naar Max, april in februari, lekker toch?