Artikelen

Toen we berichtkregen dat Harie Winkens uit Itteren was overleden sloeg dat in als een zware bom. Ieder die zijn vriend was had enige minuten nodig om deze onheilstijding te verwerken. Het is toch niet waar zeker? Het verlies van vrienden doet pijn. Het was algemeen bekend dat Harie aan het revaliderenwasna een beenoperatie en er werd verwacht dat hij na die revalidatie weer naar huis kon. Mogelijk dat daarom de klap nog harder aankwam. Het is alom bekend dat hij één der grootste halve fondspeler van Nederland was. Zijn prestaties dwongen algemeen ontzag af en tot ver buiten onze landsgrens had de naam H.Winkens een bekende klank. Zijn roem ging zelfs over de hele wereld. Alle jaren was hij een vaste klant op de Wefo kampioenendag om te worden gehuldigd omdat hij weer diverse kampioenschappen en wedvluchten had gewonnen. Op 14 maart a.s. zou hij ook weer op het hoogste trapje van het erepodium komen te staan omdat hij Vitesse en Asduif kampioen werd met de jonge duiven. Danzou hij weer vele handjes krijgen en zouden zijn talrijke vrienden de vriendschap met hemweerkunnen aanhalen. Helaas, kan dat niet meer.De 79 jarige Harie was een brok levenslust. In de duivensport vond hij zijn eigen voltooiing. Dat betekende voor hem,samen met zijn vrouw Leny, genieten van het schone van deduivensport. Zo hoopte hij jaren van vreugde tekunnen doormaken. In de duivensport blikte hij steeds vooruit. Zijn rol was nog lang niet uitgespeeld en zijn kwaliteit zou nog jaren tot de beste van Nederland behoren. Een grote schok was het toen gehoord werd dat Harie het tijdelijke voor het eeuwige had geruild. Een man, boordevol idealen werd uit het leven gerukt. Bij dit droevige gebeuren gaan onze gevoelens van medeleven op de eerste plaats uit naar zijn vrouw Lenyendekinderen. Moge zij harmonieus en met de hulp van boven, de kracht vinden om dit verlies met geduld te dragen. Ook wij, het Bestuur en de spelers bij de Wefo, verliezen een goede vriend en een grote Kampioen. Dat Harie in vrede moge rusten.