We zijn weer een weekje verder en volgens mij ben ik zelf en de duiven klaar om te gaan starten. Heb nu zelf al het besef dat het een zwaar seizoen gaat worden, niet wat de duiven of de hobby zelf betreft maar de randverschijnselen die onze sport nu eenmaal met zich mee brengt. Ik ken mezelf beter dan de anderen mij kennen en weet dat ik vaak kort voor de kar staat en als ik dingen constateer die me niet zinnen flapt het er soms uit voor ik er erg in heb, is de aard van dit beessie.

Zaterdag was er hier in Rotterdam weer een africhtingvlucht georganiseerd door afdeling 5 vanaf Roosendaal en vanaf Duffel , zelf doe ik nooit op dit soort training vluchten mee omdat ik het liefst zoveel mogelijk de gezamenlijke reismand mijd, maar komende zaterdag gaat het voor het echie en is er geen ontkomen meer aan dus moet het wel en ga ik ervoor. Had ook niet afgesproken ergens tegaan kijken omdat ik zaterdagochtend een vergadering had met het bestuur van de tennisclub, gelukkig waren die snel klaar. Als de weerga naar het Kralingsebos en kijken bij Theo Braams , Ik schatte de aankomst van het concours in op 32 minuten . Bij Theo knalde er om 13 over opeens een blauwbonte uit de lucht en knalde door omdat er een melker die wat verderop zat zijn duiven gewoon rond één uur had losgelaten. Maar bij Theo volgde al snel twee anderen en met dertien duiven mee kreeg hij ze snel achter elkaar, volgens mij had Theo de eerste gepakt alleen zijn vereniging concourste niet, wel was er een hele vroege duif in de andere club op 17 in Bleiswijk die hem had geklopt. Maar met zulke concoursen schiet je in wezen geen moer op , de ene helft liegt erop los , de andere helft concourst niet enz enz dan komt compuclub nog met de door mij meest gehate grootmeester uitslag op hun site die dus in wezen ook helemaal niets inhoud en dan denk ik ,,waarom,, .Stop toch met deze verschrikkelijke kinderachtige hobby, breek af die boel en maakt er een groenten tuintje van , dan heb je nog groenten en aardappelen ook.

Dan zit ik er over te peinzen in mijn tuinhuis en denk ik ook aan de leuke momenten als de twee meiden die met hun manden met duiven liepen te sjouwen in de club, de kleinste pakte professioneel de duiven uit de mand en ik zag haar bezig en genoot daar gewoon van en dat wordt later een grote liefhebster ( dacht ik ) terwijl ze nu nog geen meter groot is.

Deze week had ik nog een duivin een zgn scheefvlieger. Toch meegenomen voor een lapvluchtje met het idee die zie ik vermoedelijk nooit meer terug en idd niet op het display en ook niet thuis. Ik had bij het lossen de manden nog nagekeken en de 410 eruit gejaagd en verder waren ze dus leeg , voor de duidelijkheid de 410 was niet de scheefvlieger. Dat was dus op maandagochtend. Deze week de auto nog diverse keren gebruikt tot donderdag een buurvrouw komt bellen en zegt ,, Kees er zit een duif in je auto,, Ik erheen en idd zat op de hoofdsteun de scheefvlieger rustig om zich heen te kijken. Hem gepakt dus dat probleem is ook weer opgelost. Maar toch raar en vermoedelijk is hij door de oostenwind die op mijn achterklep stond gewoon de auto ingeblazen  , iets anders kan ik ook niet bedenken en zo maak je altijd wel weer wat mee in onze duivensport.

Maar we gaan starten en ik wens iedereen veel succes en een voorspoedig vliegseizoen en competitie.

Tot de volgende rondom.

Kees Commijs Postduivencoach