We zijn weer een weekje verder en deze week is gestart met de jaarlijkse voorbehoedende paratyfus ofwel salmonella kuur bij de duiven, goed of niet goed , daarover zijn uiteraard de meningen verdeeld in duivenland. Je zou de duiven resistent kunnen maken tegen de medicijnen , je gooit nutteloos geld weg , succes zit niet in een potje enz enz  iedereen lult maar een beetje zoals het hem/haar uit komt. En zeker deze eigenwijze duivenmelker trekt altijd zijn eigen plan en uiteraard overlegt hij ook weleens (misschien veel te weinig ) met zijn mattie  en dan nog kiezen kiezen we ieder onze eigen weg en dat is nou duivensport. Je blijft knutselen en zoeken om resultaten te behalen.

Vandaag de negen broedbakken naast het jonge duivenhok opgesplitst naar achttien, dus waar er dit jaar nog negen weduwnaars zaten is dit hok nu leeg gekomen en wordt in 2024 gebruikt om de jonge doffers 2024 in te gaan huisvesten , nieuw maar het proberen waard. Morgen nog een laatste hand eraan en dan voorlopig geen verbouwingen aan de hokken meer , hoewel ?, het is mijn lust en mijn leven en dat terwijl er in huis nog veel werk op me ligt te wachten. Maar morgen nog wat in de tuin timmeren en het tuinhuis wat opruimen en daarna binnenshuis aan de slag.

Vanavond zat ik voor de TV toen mijn telefoon aangaf dat er een duif was gevallen en inderdaad zat er een jaarling duivin op de valplank voor de ,,nieuwe,, rode ingang versperring. Dat het een echte postduif is bleek wel omdat er met een tyrip een briefje aan zijn chipring was bevestigd. De duivin was verzorgd in België en naam verzorgers,  straat , woonplaats en telefoonnummer stonden erop. Gelijk even gebeld en gezegd dat de duif was gevallen en bedankt voor de goede verzorging, de verzorgster deelde mee dat ze vanochtend de duif om 11.00 uur had gelost en door dan in je eentje naar Rotterdam te vliegen om daar om 18.20 uur je te melden na een moeilijke tijd te hebben gehad vind ik toch knap.

Deze tijd vind ik zelf niet mijn duivensport tijd, beurzen ? Ik heb er een hekel aan. Duivenshows ? Voor mij hoeft het niet. Vergaderingen? Ze zijn nodig om de puntjes op de i te zetten en het jaar te evalueren en eventueel nieuwe leden aan te nemen . Kampioenen huldigingen?  Nee , de uitslagen zitten in mijn map en verder ho maar. Dus ik weet het gelukkig van mezelf , ik ben een saaie duivenliefhebber, maar tot op zekere hoogte want ik kan genieten als er een liefhebber uit de duivenkennissen kring gezellig komt koffie drinken en dat we in het tuinhuis zitten te melken. Maar zo zit ik  nu eenmaal in elkaar .

Nu wordt het dagelijks frisser en de daglichtdagen korter, dus wordt het koppelen op papier en zorgen dat je duivenadministratie in de computer, oké is. Selectie is in grote lijnen klaar , vliegduiven zitten gescheiden en gaan om beurten dagelijks los alleen de uitgeselecteerde hoeven ook niet meer uit. En zo rommelen we maar wat door.

Tot de volgende rondom

Kees Commijs Postduivencoach.