Kweekdoffers 12 december nog los in het hok.

Weer op stap

Donderdag weer op pad geweest om een duifje op te halen die ik had gekocht. Onlangs een duifje gekocht van de Comb. v d Goorbergh – Couwenberg uit Breda , men dacht dat het een doffer zou zijn. Maar met een jong weet je het niet zo goed. Zelf denk ik dat het een duivinnetje is , we zullen wel zien. Had graag een doffertje en daarom heb ik een volle broer van dit duifje erbij gekocht van Willie en Paul. Beide jongen komen uit een zoon van het “Unionkoppel” van Henk Simonsz. De moeder is een inteelt product naar “De Kannibaal” van Dirk & Louis van Dijck. Mooie duiven om mee te gaan kweken. Toen ik de eerste  ging halen had ik het doffertje in de hand gehad en vond het een supertje. Hij zit nu hier op het hok en ik hoop uit beide wat goeds te kweken. Over 9 maanden weten we of het is gelukt.

Op eigen hok

De voorbije week is er niks los geweest. Koud en bewolkt met soms een water koude wind. Niks lekker om zelf ook buiten te zijn. Wel konden ze in de ren en ze zijn dinsdag rond de middag allemaal in bad geweest. Ze zaten er al in voor dat er water in zat. Kraan aan en lekker spetteren. Toen ze klaar waren maar naar binnen gedaan en een potje Allerlei neer gezet. Konden ze binnen snel drogen , beter dan in een koud rennetje denk ik maar. Nog steeds worden ze bij gelicht en het is de bedoeling dat ze volgend weekend gekoppeld worden , mits er niks tussen komt. Eerst nog wel wat werk , de kapelletjes weghalen , de boxen schoon maken. Drinkbakjes en een broedschaal er in zetten. Dan de duiven op het gemak pakken en in de bak zetten waar ze in horen. Heb er zo wel heel de dag werk aan. Op papier zijn ze gekoppeld , nu gelijk kijken of het zo blijft. Misschien veranderd er wel één. We zullen het wel zien. Goede gezondheid en hou je haaks.

mail  Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.                                                                                                      http://www.addejongheukelum.blogspot.nl/

NU OF NOOIT: EEN NIEUW NPO-BESTUUR!

Het huidige NPO-bestuur functioneert niet zoals het moet. De penningmeester en de secretaris zijn nu ook al opgestapt. Ik wil mij inzetten voor een NIEUW NPO-BESTUUR, dat luistert naar de leden en de belangen van ALLE liefhebbers behartigt. Vanwege mijn competenties en betrokkenheid acht ik mij geschikt om deel uit te maken van een nieuw bestuur. In dit streven word ik gesteund door deskundige mensen uit de duivensport die mij met raad en daad terzijde staan.

WIE BEN IK?

Ik ben Marieke Reijnen, 45 jaar. Ik woon samen met mijn partner, die mij 23 jaar geleden besmet heeft met het duivensportvirus. Duivensport is voor mij een hobby waarbij plezier en presteren samengaan.

PROFESSIONELE ACHTERGROND

Sinds twee jaar werk ik als accountant. Hiervoor ben ik financieel directeur geweest bij een logistieke dienstverlener waar meer dan 150 personen werkzaam waren.

BESTUURLIJKE ERVARING IN DE DUIVENSPORT

De vereniging Het verenigingsleven, met name voor de oudere liefhebbers, is voor mij erg belangrijk, ook vanwege het sociale aspect. Ruim zeven jaar ben ik nu voorzitter van PV de Zwaluw te Beneden-Leeuwen. Daar ben ik ook al zeven jaar concoursleider, naast een aantal andere taken. De afdeling Nadat ik twee jaar lid was geweest van de financiële kascontrolecommissie van afdeling 8 werd ik voorzitter. Dit heb ik met veel plezier en inzet gedaan, maar in 2018 ben ik opgestapt.

ONVREDE OVER HET BELEID VAN HET NPO-BESTUUR

Het was mij als voorzitter van afdeling 8 al vrij snel duidelijk dat het huidige NPO-bestuur weinig oog heeft voor de gewone liefhebbers en dat zij een kant wilden uitgaan waar ik mezelf niet in kon vinden. Vandaar dat ik me vorig jaar geroepen gevoeld heb om een pleidooi te houden in de NPOvergadering van oktober 2018. Ik wilde het NPO-bestuur wakker schudden zodat zij zouden gaan luisteren naar de leden en hun afgevaardigden, zijnde de bestuursleden van de afdelingen. Tot op de dag van vandaag gebeurt dit niet.

Onduidelijkheid over GPS2021

Tijdens NPO-vergaderingen hebben we diverse malen gevraagd wat GPS2021 werkelijk inhoudt. Liefhebbers willen weten wat dit voor hen betekent. Er worden flarden gepubliceerd, maar het NPO-bestuur geeft geen totaaloverzicht van GPS2021 en de consequenties ervan. Onduidelijkheid over de financiën Daarnaast krijgen de afdelingen, en dus de liefhebbers, geen inzage in financiële stukken. Hoe staat de NPO ervoor? Wat zijn de consequenties van het organiseren van de Olympiade 2023? Wat zijn de voordelen voor de liefhebbers? Wat vindt de meerderheid van de liefhebbers hiervan? Beleid zonder de leden, over de leden Buiten het feit dat we weinig of geen inzicht hebben in het beleid en de financiën, hebben we er ook nooit gezamenlijk – d.w.z. heel Nederland – over kunnen stemmen. De NPO zou een organisatie moeten zijn waarvan het bestuur de taken uitvoert zoals de meerderheid van de leden die vaststelt. Dit gebeurt nu totaal niet.

Nu of Nooit: Profiel Marieke Reijnen

De autonomie van de afdelingen komt in gevaar

De aanleiding om op te stappen als afdelingsvoorzitter ligt in het nationale vliegprogramma dat door het NPO-bestuur is voorgesteld.

Met het aannemen van dit programma komt de autonomie van de afdelingen in het gevaar.

De NPO neemt alle beslissingen. Het is de vraag welke rechten de leden nog over hebben.

Secties en platformen hebben evenveel stemmen als de afdelingen

Deze ontwikkeling hangt samen met het volgende: de NPO heeft secties en platformen gecreëerd.

Ongeacht het aantal aanwezige liefhebbers hebben zij allen 2 stemmen. De afdelingen hebben per 1.000 liefhebbers 1 stem.

Dit betekent dat de secties en platformen vrijwel evenveel stemmen hebben als de afdelingen. Dit is hoogst ondemocratisch. Wat is dan nog de invloed van de leden op de huidige koers? Hervorming vlieggebieden Ook met het huidige voorstel om de vlieggebieden te hervormen tracht het NPO de afdelingen te verdelen. Hiervan zie ik als logisch vervolg dat dit niet werkbaar zal zijn, waardoor de autonomie van de afdelingen opgeheven gaat worden. Dit zie je ook terug in de concept huishoudelijk reglement, waarin gesproken wordt van vlieggebieden in plaats van afdelingen.

Afbraak verenigingen door grotere inkorfcentra

Daarnaast wil de NPO naar grotere inkorfcentra, ofwel de verenigingen zijn overbodig; het sociale aspect gaat zo verloren. Dure nieuwe systemen De invoering van nieuwe constateersystemen, die samenhang met GPS2021, jaagt de gewone liefhebber op kosten. Ook dit zal ertoe leiden dat mensen afhaken.

SLOTSOM

Al deze ontwikkelingen dreigen ten koste te gaan van de gewone liefhebber. Als ik dit alles overzie, kom ik tot de conclusie dat ik geen medewerking wens te verlenen aan de ondergang van onze geliefde sport.

BEROEP OP U ALS LIEFHEBBER

Daarom wil ik alle liefhebbers die dit lezen oproepen om zoveel mogelijk stemmen te vergaren, zodat we dit tij kunnen keren. Betrek hierin ook de liefhebbers die geen mail of social media hebben en laat hun stem via u horen. Ik garandeer u dat de namen van de aanmeldingen niet gepubliceerd gaan worden. Met al deze stemmen kunnen wij de huidige voorzitter Maurice van der Kruk dwingen om direct af te treden.

STEM OP Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. !!

Vooral als postduif werd het dier geprezen. De duif beschikt namelijk, over het vermogen om grote snelheden te behalen, heeft een groot uithouding vermogen of laat staan over sublieme en uitzonderlijk orientatie vermogen. Dit maakte al in oude tijden, de duif uitermate geschikt voor het veilig overbrengen van berichten. Want het ongrijpbare dier was sneller dan een hardloper of een ruiter.

Bovendien neemt de duif gemakkelijk natuurlijke hindernissen als bergen en rivieren. Zo is bekend dat de Sultan van Bagdad in het jaar 1150 een uitstekend netwerk van postbezorging van duiven bezat. Veel later heeft de wedstrijdsport zich van de duif meester gemaakt. Voor al Nederland en Belgie zijn er liefhebbers van het houden van postduiven. Wel moet erbij gezegd worden, dat het hoogtepunt van het aantal liefhebbers tanende is.

K. v/d Broek en Zn waren de grote winnaars tijdens onze jaarlijkse tentoonstelling die dit
jaar gezamenlijk met PV de Snelpost uit Ermelo was georganiseerd.
Kees en Arjan hadden het mooiste viertal en de mooiste jonge duivin en de mooiste
oude doffer die tevens de schoonste van het geheel was.
Gefeliciteerd met dit mooie resultaat.

Mooiste jonge duivin

Mooiste oude doffer en tevens
de schoonste van het geheel

Ik ben een van degene geweest die de afgelopen jaren vaak zijn stem heeft laten horen als het aan kwam op de adviezen van mw. Olfers en de invoeringswijze ervan door Van Der Kruk en consorten. Dat is niet altijd zo even van een leien dakje gegaan, want de een achtte het nodig om het af te doen als “azijn” spuwen. Terwijl een ander het liever zag als kritisch opbouwend. Nu is het nooit goed als bepaalde plannen de toets der kritiek niet kunnen doorstaan. Maar als twee of meer bestuursleden vroegtijdig hun biezen pakken. Is het tijd om als NPO bestuur af te treden. Immers, je pakt vanaf het begin samen een klus op en mocht halverwege blijken dat dingen toch niet kunnen. Dan houd je zogezegd de eer aan jezelf door het strijdtoneel te verlaten.

Châteaudun 21-7–2019
Vincent de Harder boekt fraaie overwinning op de dagfond

Al eerder plaatsten we een foto van het kasteel in Châteaudun. Hier een luchtfoto van Châteaudun. Zo hebben onze duiven na vertrek de losplaats even gezien.
Opnieuw dus een dagfondvlucht uit Châteaudun dit seizoen.
De eerste vlucht uit Châteaudun had een stormachtig verloop door de keiharde zuidwesten wind die er toen stond.
Dit weekend verliep de vlucht ook niet volgens planning. Net als Quiévrain werd ook Châteaudun uitgesteld naar vandaag door de weersomstandigheden van gisteren. Achteraf gezien een prima beslissing, want vandaag kwamen de duiven onder ideale omstandigheden perfect naar huis. Zowel  van deze als de andere vluchten uit Quiévrain en Kalkar.

Eerste van deze eendaagsefondvlucht wordt Vincent de Harder, die hiermee een succesvolle vluchtdag bekroont. Want deze 1e prijs in Aalten blijkt ook in groter verband een uitstekende prestatie.
Vincent heeft de duiven momenteel goed in vorm. Dat bewees hij al van Quiévrain vandaag en dat doet hij nog eens dunnetjes over van Châteaudun.
Zijn 2-jarige duivin – de ‘596’- grijpt de overwinning op overtuigende wijze. Na een vlucht van bijna 570 kilometer en 7 uur op de vleugels strijkt zij om 14:12 uur op de plank bij Vincent en brengt zo de 50 volle punten bij haar baas.
Ook de 4e plaats is voor Vincent, met een 2-jarige doffer: de ‘077’. Een beste prestatie dus. Zeker als we zien dat hij ook de 4e plaats inpalmt.

Tweede worden Gert&Janni Visser. De voorzitters van “De Reisduif” en “De Luchtpost” (met aanhang) mogen dus niet klagen dit weekend. Gert&Janni Visser klokken een half minuutje eerder, maar de langere afstand van Vincent de Harder maakt het eerlijke verschil.
Gert en Janni brengen 3 van hun 10 gespeelde duiven op papier.

Op de derde plaats leggen G. (Gerrit en Marja) Rave beslag. Op de uitslag vinden we 5 van hun 16 duiven terug. Ook de prijzen 5, 7, 9 en 10 worden door deze combinatie ingerekend!

Op de uitslag staan verder Knippenborg & Zn. (6e en 12e).

C.C. Achterhoek
De winnende liefhebbers in Aalten doen het ook uitstekend in groter verband.
In de Achterhoek pakt Vincent de 5e plaats tegen 251 duiven.
Gert&Janni Visser vinden we hier op de 6e en Marja en Gerrit Rave op de 8e plek.

Afdeling 9 – Zuid
In Zuid tegen 968 duiven vliegt Vincent de Harder de 13e prijs!
Gert&Janni staan hier op de 15e stek.
Marja en Gerrit Rave pakken de 18e prijs!

Afdeling 9 Oost-Nederland
Er worden in de afdeling 2.404 duiven bijeen gebracht voor Châteaudun.
Vincent vinden we hier op de 29e stek en Gert&Janni Visser op de 35e.
Gerrit en Marja Rave scoren de 47e prijs.

Nationaal Sector 3
In de afdelingen 7, 8 en 9 nemen 8.815 duiven aan de vlucht vanuit Châteaudun deel.
Vincent de Harder tekent hier voor de 125e plaats en Gert&Janni Visser voor plek 170.
Marja en Gerrit Rave bemachtigen de 225e plek.
Dat zijn mooie resultaten die kunnen worden bijgeschreven door duiven-minnend Aalten.

——————————————————————————————————————————————————————–

Quiévrain 21-7-2019
Gert&Janni Visser winnen laatste vitesse-vlucht

Vroeger was Quiévrain een belangrijk treinstation op de grens. Maar die tijd is geweest.
Quiévrain is ook al sinds jaar en dag een losplaats voor onze duiven. Dat is niet veranderd.
Nog steeds lossen veel afdelingen hun duiven vanuit Quiévrain. Dit weekend is dat ook voor onze duiven het geval. Er worden gelijktijdig jonge en oude duiven gelost in een zogenaamde combinatie-vlucht. De eerste combinatievluchten waren allerminst een succes. Hoewel de tweede vlucht uit Tongeren wat beter ging dan de eerste uit Heusden-Zolder.
Uit Aalten werden er 242 duiven ingekorfd voor deze vlucht. 

De winnende duif van deze laatste vitesse-vlucht is er één van Gert&Janni Visser, namelijk de ‘17-240‘; een doffer uit een kruising van het soort van hun duivenvrienden Wilfried van Montfoort uit Langeraar x C. & M. Everling uit Gouda.
Deze 2 jarige doffer zit de inmiddels legendarisch aan het worden ’18-493′ net voor. 
Gert&Janni leggen ook op de 7e plaats beslag en hebben zo een prima weekend met twee tweede en een eerste plaats.

Zoals gezegd vliegt de ‘18-493‘ van Sjaak Lubbers de tweede prijs. Sjaak is buitengewoon blij met het bezit van deze doffer.Dat stak hij bij het afslaan niet onder stoelen of banken. En hoe kan het anders? Het is een duif waarop hij kan rekenen. Al 13 prijzen vloog de ‘493’ dit jaar bij elkaar! Een droom … zeker omdat het nog maar een jaarling is.
Inmiddels is hij omgedoopt en heet nu “Speedy Blue”.
Sjaak eist ook de 4e plaats op en draait 5 van zijn 9 duiven in de uitslag.

Op de derde stek weet Vincent de Harder zich te nestelen. Ook Vincent heeft een goed weekend met deze 3e en en 1e plaats van Châteaudun.
Vincent heeft 4 van zijn 9 duiven in de uitslag.

Bij de eerste 10 zien we verder Gerrie Heinen (5e en eveneens 5 van de 9 op papier), Deny te Vruchte (7e), Casper Brethouwer (8e / de aanhouder wint!), Wim te Hennepe (GR) (9e) en Kees van Rijs (10e, waarmee hij laat zien dat 2 nachten mand niet onoverkomelijk zijn).

C.C. Achterhoek
Zoals al eerder opgemerkt kunnen we niet klagen over de klasseringen van Aalten in groter verband. De Aaltense duivencoaches doen van deze Quiévrain weer goed mee.
Gert&Janni pakken in de Achterhoek tegen 844 duiven de 7e prijs!
Sjaak Lubbers en Vincent de Harder vinden we hier op de 11e en 22e plaats!
Bij de eerste honderd op de uitslag staan er 19 uit Aalten tussen. Prima dus.

Afdeling 9 – Zuid
In het zuidelijk deel van de afdeling doen er 2.933 duiven mee.
Gert&Janni scoren een mooie 25e plaats in dit verband.
Sjaak Lubbers en Vincent de Harder nemen in Zuid heel knap de 33e en 76e plek voor hun rekening.

Afdeling 9 Oost-Nederland
Van de Afdeling namen er 7.200 duiven aan Quiévrain deel.
Hier vinden we Gert&Janni op de 59e plaats!
Sjaak Lubbers prijkt op de 77e en Vincent de Harder op de 198e plek.
Gezien de massa duiven fraaie klasseringen.

————————————————————————————————————————————————-

Quiévrain 21-7-2019
Deny te Vruchte wint laatste jongeduivenvlucht vitesse

Met stralend duivenweer worden in Quiévrain 51 jonge duiven uit Aalten losgelaten, samen met bijna 5.000 concurrenten.
Volop zon, een zuidelijke wind en een temperatuur van zo’n 25 °C. Kortom ideale omstandigheden voor onze gevleugelde vrienden.
De eerste zogenaamde combinatievluchten verliepen niet erg best. En dat is nog een understatement.
Heel anders is het vandaag. De duiven komen prima af. Ook de jongen van deze vlucht; net als de duiven van de trainingsvlucht uit Kalkar. 
De jongen in Quiévrain krijgen om 7:45 uur de vrijheid, met zo’n 260 kilometer naar huis voor de boeg.

De eerste duif valt bij Deny te Vruchte op het hok. Om 10:46 uur ziet hij zijn ‘399’ uit de lucht vallen en weer veilig terugkeren.
Deny had 10 duiven mee en klokte er heel netjes 4 in de prijzen; net zoals overigens Knippenborg & Zn.

Tweede worden Gert&Janni Visser, met de ‘307’, die ook vorige week hun eerste duif was.
Derde is Tonnie Obrink. Met maar 4 duiven mee een knappe prestatie.

C.C. Achterhoek
De winnende liefhebbers in Aalten doen het ook redelijk in groter verband.
In de C.C. heeft Deny te Vruchte de 39e tegen 466 duiven.
Gert&Janni Visser vinden we hier op de 43e en Tonnie Obrink op de 47e plaats.

Afdeling 9 – Zuid
In Zuid tegen 1.284 duiven vliegt Deny te Vruchte de 72e prijs.
Gert&Janni staan op de 88e stek en Tonnie Obrink op de 94e.

Afdeling 9 Oost-Nederland
In de afdeling worden er 4.691 duiven op Quiévrain ingekorfd.
Deny te Vruchte, Gert&Janni Visser en Tonnie Obrink vinden we hier op resp. de plaatsen 208, 260 en 270.

Het is vandaag 4 december als ik aan dit schrijven begin. De zon schijnt en als ik van achter mijn raam naar buiten kijk dan lijkt het zomer te zijn. Het is raar maar waar. Nog enkele weken dan is het Kerstmis en dan zou het de sfeer ten goede komen als het dan zou sneeuwen. Ik denk aan vroegere jaren toen de maand december altijd wit van de sneeuw was en koning vorst de scepter zwaaide. Maar dat zijn slechts nog maar herinneringen uit vervlogen tijd. De mensen van deze tijd zijn anders geworden en ook de natuur die is grillig en onvoorspelbaar geworden. Waar dit allemaal te maken mee heeft dat weet ik niet maar het is wel een feit. Nu deze maand eigenlijk geëigend moet zijn aan vrede en welbehagen klopt daar niks van. Op TV is zoveel ellende in de wereld te zien dat je er onpasselijk van wordt. Moord en doodslag, bosbranden, overstromingen en miljoenen vluchtelingen die door bommen en granaten hun land worden uitgedreven. En zo kon ik nog wel even door gaan. Verbeter de wereld en begin bij je zelf is een slogan maar ik weet niet hoe ik dat moet doen. Ik doe geen mens kwaad en ben niemand tot last en als de collecteurs aan de deur staan met de bus voor het kankerfonds of welk ander fonds ook, dan doneer ik dat met ’n paar euro. Dat ik wel eens uit mijn slof schiet voor het een of het ander en daarbij dan vloek, dat moet ik toegeven. Dat gebeurd dan in een vlaag van onmacht en ergernis. Maar wie heeft geen minder goede eigenschappen? Niemand is volmaakt en wie zonder zonde is mag de eerste steen werpen. Weet u het nog? Nu kerstmis staat aan te komen is het tijd voor te bezinnen. Om een goed voornemen te maken voor het nieuwe jaar van 2020. Ik heb al verschillende voornemens in mijn gedachten opgeslagen. En hoog op de agenda staat dat ik zeker mijn vrienden en vriendinnen, die ik uit mijn soldatentijd heb overgehouden, niet moet vergeten fijne feestdagen te wensen met Kerstmis met veel Geluk voor het nieuwe jaar. Bij leven en welzijn zal ik dat blijven doen tenminste als het geheugen me niet in de steek laat. Ik ga er van uit dat dit bij jullie ook het geval zal zijn zodat we samen nog jarenlang onze vriendschap kunnen delen met mekaar. De laatste loodjes die wegen het zwaarst en net als ik zullen jullie de last ook wel voelen die de ouderdom met zich mee brengt. Maar de ouderdom heeft ook zijn charme zoals bijvoorbeeld onze zilver grijze haren. Dat is de kleur die we van ons eigen hebben en daar hoeft niet aan geverfd te worden. Dat is bijvoorbeeld één van de vele charmes van de ouderdom. Waar draait het wél om? Om het feit dat elke kerstmis méér dan zo maar een feest is. Vanaf deze keer in mijn leven zullen er steeds minder volgen. Het einde komt een keer en dat is onomkeerbaar. Ik heb nooit angst gevoeld om oud te worden omdat zoiets vanzelfsprekend is. Ik heb ook al lang geaccepteerd dat ik niet meer zo beweeglijk ben als de spring in het veld die ik vroeger was. Vroeger ging ik nog al eens aan me zelf voorbij en was geen uitdaging groot genoeg. Dat is verleden tijd. Ik ga niet meer over mijn grenzen heen en doe alleen dingen die goed voelen. Nu in de laatste fase van mijn bestaan geniet ik zeer van de simpele dingen. Van koffie drinken met mijn duivenvrienden, eten bij mijn dochter, lunchen met mijn zoon en de bezoekjes van mijn kleinkinderen. Een bakje leut halen bij mijn zus van 91 jaar en
met haar een ommetje maken. Bij mooi weer rij ik dan met haar naar het bos of ergens waar we op een bankje kunnen genieten van de natuur. De wind in ons gezicht, de zon lekker voelen en de geur van de bomen ruiken. Ik heb het gevoel dat mensen gelukkiger worden van de buitenlucht. Het geluksgevoel wordt versterkt als je in beweging bent en bewust luistert naar de geluiden om je heen. Het ruisen van de bomen en het gekwetter van de vogels. Mij geeft het een gevoel dat ik leef en het zijn nu stuk voor stuk mijn gelukmakers. Of ik nog iets mis? Ja toch wel. Het enige wat ik soms mis, is het verlangen naar. Het verlangen naar iets wat niet “zomaar” te regelen is. Naar iets wat schaars en bijzonder is. En bijzonder vind ik nog altijd weer het feest van kerstmis. Omdat ik dat met mijn hele familie vier. Op zaterdag 21 december is het zover dat ik in mijn huiskamer 14 mensen aan tafel heb zitten. Ik verheug me er op om ze allemaal weer eens bij mekaar te hebben en te zien. En met hun samen chinees te eten en cadeautjes uit te pakken. Daarbij zijn de meesten onder ons ook nog nieuwsgierig naar de nieuwe vriendin van mijn kleinzoon Colin. De kennismaking met die meid is natuurlijk een onderdeel van ons samenzijn. Het is zijn derde relatie alweer en ik hoop dat deze meid de ware voor hem zal zijn. En dan is er nog de blijdschap van mijn kleindochter Selina. Nog een paar jaar en dan mag ze zich dokter in de cultuur en wetenschappen noemen maar het volgend jaar in april ook moeder. Ze is eindelijk in blijde verwachting geraakt. En om in die positie te komen daarvoor heeft ze heel wat keren op de operatiekamer van het ziekenhuis in Leuven gelegen. De bevruchting is kunstmatig gebeurd. En welke bijzonderheid is dat voor mij? Ik wordt voor de tweede keer overgrootvader. Na de dochter van Esther wordt het nu de zoon van Selina. De echo’s die zijn gemaakt hebben uitgewezen dat in haar buik een mens van het mannelijke geslacht aan het groeien is. Het is logisch te begrijpen dat we genoeg stof hebben om over te praten op feest. Wat de kerstdagen betreft ben ik zelf ook onder de pannen. Kerstavond dan ga ik met Leon en Hetty en haar ouders naar hotel “de Valk” in Urmond om een kerstdiner te gebruiken. En op éérste kerstdag dan ga ik met Etie en Wim naar Sandra in Geleen om daar samen in alle gezelligheid de dag door te brengen. En dat is nog niet koud of anderdaags dan is het weer bingo. Ik moet mijn agenda raadplegen wat dan weer voor me aan de orde is. Nog maar nauwelijks zijn de kruitdampen van het kerstfeest opgetrokken of andermaal zitten we aan de snacks en de borrel. Dan knallen de kurken bij de jaarwisseling. Dat is ook weer een dag om uit je dak te gaan. Lang leve de lol! En dan weten dat er massa’s mensen aan het creperen zijn in gammele tenten in de vluchtelingenkampen. Ook voor die mensen is het kerst . Het is slecht verdeeld in de wereld denk ik dan. Dat zijn de situaties in deze moderne tijd. Een tijd die bol staat van nieuwe uitvindingen en een reis naar de maan zelfs een fluitje voor een cent is. Alles is praktisch mogelijk maar om in vrede met mekaar te leven daar is nog altijd geen methode voor ontdekt. Nog steeds niet en dat na 20 eeuwen en 19 jaar na de geboorte van het kerstkind. Een schande is dat! Om te eindigen sluit ik met de wens dat ook jullie de kerstdagen en de jaarwisseling met veel gezelligheid en hartelijkheid door brengt met daarbij een smaakvol kerstdiner. Veel groeten van me en ……………….

Prettige Kerstdagen en veel voorspoed in het nieuwe jaar toe !

Bron