- maandag 14 augustus 2017
Ik heb u ooit al eens verteld… hoe geschokt ik was toen onze oudste thuis kwam.. “ Mam.. ik wil voetballen!” Amper 5 jaar oud, niet boven het aanrecht uitkomende waar ik op dat moment karbonades aan het braden was.
Feit… ik was heel even geschokt… een erf vol met paarden en pony’s.. en onze oudste dochter wilde ballen.
Liefje.. als jij wilt ballen… ga je lekker ballen was m’n antwoord.. maar er is één máár… je haalt eerst je zwemdiploma’s.
De deal werd gesloten en een paar maanden later op een regenachtige septemberavond stond ik bibberen langs een lijn… een witte lijn! Onder de noemer… “ drie schoppen op de scheenbenen en we gaan weer naar onze witte pony Butterlfy” Maar ik had het fout… twee weken later stond ik onze oudste Spruit aan te moedigen in Dronten langs zo’n soortgelijke witte lijn..…. waar ze met 23-0 verloren.. maar wat was ik ongelofelijk trots!!! Zelf niet wetende waar ze heen vloog met de korte pootjes…. maar ze had zo’n plezier!! Amper 6 jaar… en ze had gewoon haar keuze gemaakt!
Onze tweede Spruit kwam qua leeftijd nog iets vroeger met dit idee… Mam… Ik wil óók op voetbal!..
Prima meid… voor jou t zelfde… eerst je zwemdiploma’s!
Paar maanden later.. was ik mama van twee voetbal dochters… leider(ster) van de F… en ging ik van de ene naar de andere game.. met een heerlijk gemixt team.. jongens en meisjes door elkaar heen.. We zijn zelfs kampioen geworden!
Niet omdat ik verstand van voetbal had… alles behalve zelfs.. maar we waren een leuk team..leuke ouders.. positiviteit… we gingen er gewoon voor. Ik liet zelfs dat spruiten spul zelf kiezen waar ze het liefst wilden gaan staan.. niet omdat dat de beste plek was om te presteren.. maar gewoon de béste plek.. omdat ze zich daar geweldig voelden. EN je bent op je best… daar waar je je fijn voelt!
Mn meiden groeiden… in lengte en in voetbal.
Ze kenden elke club, elke speler, waar hij stond, hoeveel kaarten, hoeveel doelpunten, de trucjes. En die passie… die enorme passie… die passie voor voetbal. Die passie voor voetbal…. Ik werd soms gek van al die Youtube filmpjes die steeds maar weer herhaald werden...
Boksende.. ook dat.. want hoe vaak kwam het voor dat ze de kleedkamer uit kwamen en dat er jochies stonden te lachen… hahaha we moeten tegen meisjes!
Hoe vaak moesten ze in een achterkamertje omkleden.. of bij de scheids… omdat er geen voorzieningen voor meisjes waren en ze niet meer wenselijk waren tussen de jongens… we praten over de leeftijd 7-8-9-10 jaar.
Hoe vaak waren en strubbelingen in de club… want meisjes zijn wel welkom… maar t is toch net even iets anders!
En ze gingen naar die achterkamer… ze kleedden zich om bij de scheids.. ze lieten zich uitlachen.
Hoe vaak vernederd… “ meisjes kunnen niet voetballen!” hoe vaak uitgelachen..”Hahahahaha een meisje!!” hoe vaak huilden ze bij het naar bed gaan? “ Mama… hij zegt dat ik niet kan voetballen..”
Het levensmotto wat ik probeerde mee te geven is… “ als je echt iets wilt…. kan je alles!”
Beter met spijt de dingen ondernomen… dan niet weten wat falen is!
Onze meiden groeiden… geselecteerd door de KNVB.. Eerst met de oudste en daarna met de jongste Spruit.. gewoon tussen de boys… en wat was ik trots op ze!
We praten nog steeds over meisjes…. 9-10-11 jaar oud.
En de voetbalwereld is hard… heel hard.
Niet alleen de meiden groeiden in de ballerij.. ook ik.. Ik zag ze selfmade video’s maken met hun bal-kunstjes.. er lagen wel 20 ballen hier om het huis te slingeren, ze leerden mij de fijne kneepjes van de scheids en lieten me zien wat we ze notabene zelf hadden geleerd.. opkomen voor jezelf, opkomen voor anderen en staan waar je voor staat!
De jongste werd berisp omdat ze opkwam voor een teamgenootje…. hij werd geslagen.. en zij mepte de dader de kleedkamer uit… En ik vroeg me af… moet ik nu trots zijn of niet?
Mama’s en pubermeiden… gaan niet samen.. en al helemaal niet op een voetbalveld..
Ik kreeg een “stadionverbod” van de Spruiten omdat ik soms te uitbundig “ Jaaaaaaaaa’ riep. En vergeleken bij de rest was ik toch best heel stil..
Ze gingen naar PEC.. inclusief scholing aldaar. En wederom gingen we met hun mee in dromen al kostten die twee buskaarten ons een rib!
De Oranje leeuwinnen selecteerden zich voor het EK.. sommige meiden hebben we een paar jaar geleden gewoon zien spelen voor onze eigen neus.. en wat zijn ze jaren later gegroeid in kunnen!!!!
Als je echt iets wilt… kan je alles!!!
Niemand was nog in de sfeer van de Oranjeleeuwinnen toen zij zich selecteerden.. en zei toen al tegen Wilco… het zou het mooist zijn.. NL mannen dr uit.. de dames er vol in.. en kampioen worden! Dat heeft het vrouwen voetbal gewoon nodig!! Niet omdat ze niet kunnen ballen… maar omdat niemand ziet dat ze KUNNEN ballen!!
Het is heel simpel…. alles is selectie!
De KNVB stond pas in 1971 (!!!) vrouwenvoetbal toe… maar het was echt niet zo dat vrouwen zich massaal aanmelden…
Pak een gemiddelde voetbalclub uit Zwolle ( van de zoveel) hoeveel F elftallen ( tegenwoordig JO8) hebben zij?? Dat kunnen er wel 30 zijn!!! 30 x minimaal 11… is 330 jochies…. laat daar na 10 jaar nog eens 150 van over zijn… en je moet een “eerste” maken… Mag volgens mij geen probleem zijn!!! Kunst is alleen… dat je oog moet hebben voor talent om dat “ perfecte eerste team” te kunnen maken.
Meisjes…. hoeveel meldden zich 10 jaar geleden aan??
Geen 30 elftallen in een club!
Selectie??? Dat was onmogelijk! Er was nl weinig te selecteren…
De grootste fout van veel clubs en leden van voetbalclubs in mijn optiek is… om meisjes NIET samen te willen voegen met jongens…. jongens en meisjes samen… dat kan niet!
Mijn inziens… samen op laten gaan… de meiden leren… de jongens leren…
Meiden worden harder… jongens leren het haantjesgedrag af. De besten ballen in het hoogste team! Simpeler kan het volgens mij niet!
Ik weet ook wel dat de meiden nooit aan de jongens kunnen tippen qua spierkracht.. das nou eenmaal natuurlijk bepaald… maar dat wil niet zeggen dat meiden niet kunnen ballen!! Tot ergens einde B gaan de meiden mee met de boys…daarna is het qua spierkracht gebeurd en gaan lichaamsvormen parten vormen ( Let wel.. op het zelfde niveau van spelen)
Stapje naar de duiven… de slimmeriken onder u hebben het al geproefd..
Heren voetbal… grootkorvers… selecteer het maar uit honderden..
Het goeie oog selecteert.
Damesvoetbal… “kleinkorvers” die met minder moeten selecteren..
ddie geen die vecht.. tegen de jongens… maar met die kleine selectie…
KAMPIOEN wordt!
Breder??? NPO versus afdelingen? Wie is het mannen team en wie het vrouwenteam?
Ik zie het…
En hoop dat mijn meiden een prachtige carrière tegemoet gaan in de voetbal! Wij staan achter ze.. stimuleren ze in dromen die wellicht een ballon zijn… maar wie zijn wij om te remmen????
Alles is selectie….
Mijn duiven??
Heb nog een heel mooi team van 24 duiven. 20 professionals zijn zeker klaar om te worden opgeroepen in de basis.
Als coach heb ik het volle vertrouwen in mijn team..ze zijn gezond…Ze zijn in conditie.. ze zijn gemotiveerd! De aankomende weken zijn ons EK.. want daar zijn we al maanden aan t voorbereiden.
Of t wat gaat worden?
Dat weet je nooit van te voren.. maar we gaan er wel voor!
En of ik bondscoach blijf van een “Spruitjesteam”?
Heb heel Nederland over mij heen gehad na mijn laatste blog.. telefoongesprekken gehad.. persoonlijke gesprekken..appjes… heel lief…
Ik laat de tijd het bepalen… heb een 4 maanden denk-tijd..
Als je echt iets wilt.. kan je alles!
Ben een vrouw… ben wie ik ben… strijdlustig.. ben van ver na 1971….Kansen pak ik!
Maar het is gewoon..... Selectie!
