Nieuws
|
FOND IN HET GROENE HART
NIC DE SNELVLUCHT BODEGRAVEN
Gerard Griffioen uit Zevenhoven wint met “Flash” zeer vlot verlopen klassieker St. Vincent
Onder een stralend blauwe hemel op de gehele vlieglijn werden de door 20 liefhebbers bijeengebrachte 142 duiven op deze klassieker reeds om 11.00 uur gelost. Over het gehele traject een licht veranderlijke wind en ondanks de warmte waren de vooruitzichten op een vlot verloop hoopvol. En dat bleek bewaarheid want op zaterdagmorgen, zo rond de klok van elven arriveerden er maar liefst 5 duiven die mogelijkerwijs aanspraak konden maken op de overwinning in ons inkorfcentrum. Het was Gerard Griffioen uit Zevenhoven die met de eer ging strijken op deze mooi verlopen St. Vincent. Om 10.55 uur was het zijn 6 jarige kras nestduivin NL-17-1301015 genaamd “Flash” – ingekorfd op een jong van 6 dagen - die als eerste getekende de overwinning voor hem opeiste en over de 1050,916 km aan 992,866 mpm kwam. “Flash” kwam uit de goede richting aangevlogen en aarzelde bij aankomst geen seconde. Deze duivin is een echte top duif die haar prijs nooit miste op de overnacht en op haar palmares staat o.a. een derde prijs in Sector 2. In haar afstamming o.a. “Promise” en “White Wing” en die wisten wat kopvliegen was. Samenkweek met broer Jan leverde al veel goede duiven op via Jan van Putten met voornamelijk het soort van Jan Bullens. Henk Gerritsen uit Woerden rook heel even aan het goud, klokte weliswaar 6 minuten eerder maar door een kortere afstand was 991,855 mpm nu goed voor het zilver. Huub Kuyf uit Nieuwkoop was met een constatering van 11.00 uur met ook zijn eerste getekende eveneens in de top te vinden en pakt keurig prijs drie, net voor Mario de Vogel uit Bodegraven en Jan Molenkamp uit Driebruggen die met de prijzen vier en vijf genoegen moeten nemen. Dan even een “gaatje” van 12 minuten, maar dan begint de “St. Vincent trein” echt op gang te komen. Opnieuw Gerard Griffioen en Mario de Vogel, zesde en zevende, Bert de Graaf uit Alphen a/d Rijn achtste, Leon van der Voorn uit Ter Aar negende en Combinatie Schouten uit Nieuwkoop completeren de top tien van deze St. Vincent. Dit alles in een tijdbestek van een half uur! Mooie prijspercentages waren er vervolgens voor Paul v/d Boogaard uit Kamerik met 7 v/d 7 ( !! ), Gerard Griffioen met 4 v/d 6, Henk Gerritsen met 3 v/d 6, Jan Molenkamp met 4 v/d 6, Leon van der Voorn met 3 v/d 4 en John Rimmelzwaan 2 v/d 4. Reeds om 13.15 uur kon het concours van de 48 prijsduiven worden gesloten en dat is voor St. Vincent begrippen zeer vlot en aangenaam ten opzichte van vorige week. Komend weekend staat PAU op het programma en slaan wij in ons NIC een weekje over.
NIC de Snelvlucht Bodegraven, St. Vincent, 142 duiven
De eerste twintig:
1-6 Gerard Griffioen ( Zevenhoven ); 2-11 Henk Gerritsen ( Woerden ); 3 Huub Kuyf ( Nieuwkoop ); 4-7 Mario de Vogel ( Bodegraven ); 5 Jan Molenkamp ( Driebruggen ); 8-15 Bert de Graaf ( Alphen a/d Rijn ); 9 Leon van der Voorn ( Ter Aar ); 10 Combinatie Schouten ( Nieuwkoop ); 12-13-20 Paul Scharleman ( Gouda ); 14-17-18 Theo Wijfjes ( Nieuwveen ); 16 Paul v/d Boogaard ( Kamerik ); 19 Martin Wijtman ( Bodegraven )
Henk Vink

We hebben gisteren een ingekorte midfond vlucht gevlogen vanuit Morlincourt (280 km).Waarom bij deze prachtige weersomstandigheden een midfond vlucht inkorten is voor mij niet te begrijpen. Het hitteprotocol toepassen en minder duiven in de mand stoppen was mijn inziens meer dan voldoende geweest met de prima weersvoorspelling voor dit weekend. Dat bleek ook wel als we zien hoe mooi en vlot de duiven van st Vincent naar huis kwamen.
Maar ik heb besloten me me daar niet meer druk om te maken en gewoon te genieten van de duiven. We hadden alles wat vliegen kon ingekorfd dat waren er 48. We hebben er geen 48 over maar in de loop van het vliegseizoen hebben we enkele oude duivinnen uit de vliegploeg gehaald. Geen grote verliezen dus, maar wel enkele duiven uit de vliegploeg gehaald die nu thuis blijven voor de vliegende partners.
De duivinnen trainden zoals gewoonlijk weer goed en jagen samen met de duiven van buurman Arie als jonge duiven in vorm 2 x daags over Krimpen aan de Lek. Ook om 16.30 uur op het heetst van de dag gewoon een uur vol gas!! De doffers trainen ook prima maar daarvan willen enkelen nog wel eens nieuwsgierig op het hok komen kijken om dan weer weg te klappen. We trainen onze duiven niet en nooit met een vlag. We krijgen ondertussen het idee dat de vorm langzaam begint te komen. Omdat Morlincourt eigenlijk een vitesse vluchtje is hebben we de duiven allemaal ingezet als een soort generale repetitie voor de aankomende dagfondvlucht. Jammer dat we duiven al op donderdag moesten inkorven voor zo’n vitesse vluchtje.
Gisterenmorgen waren de duiven al los toen we wakker werden (7.00) en na een bezoek aan de tuin moesten we nog hard lopen om alles gereed te maken voor de thuiskomst van de duiven. Pascal meldde zich rond 10.15 uur en we hadden het idee dat de duiven ruim voor 11 uur zouden vallen.
Terwijl we net aan de koffie zaten en ik bezig was een mooi verhaal te vertellen onder een groot schaduwdoek, zie ik in een flits een duif vliegen en draaien. ”Daar is er al één”, riep ik al opspringend en ben ik net op tijd om een jaarling doffer op de valplank te zien landen. Het was de “519”, een prachtige donkere witpen en zoon van “Sara”. Een geweldige doffer die nog moet groeien door ervaring op te doen. Terwijl ik nog bij sta te komen valt binnen enkele seconden mijn eerst getekende in een streep op de klep, een jaarling duivinnetje wat op nest is gebracht tussen de weduwnaars.
En dan wordt het genieten voor Pascal en ondergetekende want Jochem is er dan nog steeds niet. De een na de ander komt prachtig en gemotiveerd uit de lucht vallen en in een halfuurtje hebben we er 40 van de 48 thuis. En weer een kwartiertje later is alles thuis. Een geweldige mooie vlucht en een mooie training voor de komende dagfond vlucht. In onze club waren bijna 300 duiven ingekorfd en daar vlogen onze duiven de volgende prijzen 3-4-6-7-9-12-13-14-17-19-31-34-38-39-40-41 enz. 48/25. Ook in de kring kruipen we weer wat naar voren. Of onze ploeg de vorm te pakken heeft gaan we volgende week zien.
FOND IN HET GROENE HART
NIC DE SNELVLUCHT BODEGRAVEN
FRAAIE OVERWINNING VAN MARIO DE VOGEL UIT BODEGRAVEN OP LOEIZWARE BORDEAUX
Na twee dagen uitstel vanwege zeer ongunstige weersomstandigheden uiteindelijk een lossing op zondag 11 juni, tijdstip 12.00 uur. In Bodegraven waren 188 duiven in concours. Mario de Vogel uit Bodegraven, een nog vrij jonge liefhebber, had voor deze seizoen opener veel vertrouwen in zijn duiven, hij korfde er 17 in en de winnares, NL-21-1193480, een 2-jarige duivin ging als 12e getekende de mand in. Vorig jaar was zij de grote verrassing op de afsluitende Bergerac, toen zij eveneens het goud in ons inkorfcentrum pakte. Ook ditmaal toonde zij – gespeeld op 10 dagen broeden - haar klasse door om 09.11.57 uur haar hok te bereiken, nipt 1000,059 mpm. De winnares komt van vaderskant van Henk Gerritsen, van moederskant van Bernard Hanno en een Engelse duivin. Kortom, met deze tweede overwinning een echte topduivin. Drie kwartier uur later – om 09.56 uur - valt bij Theo Wijfjes uit Nieuwveen prijs nummer twee aan 965 mpm. Leon van der Voorn uit Ter Aar zit er ook weer goed bij en pakt prijs drie met 947 mpm. Prijs vier is weer voor Mario de Vogel en de prijzen vijf en zes vallen in Kamerik bij Paul v/d Boogaard. Gerard Griffioen uit Zevenhoven is ook weer in de top tien vertegenwoordigd met de prijzen zeven en acht. Henk Gerritsen uit Woerden en Pieter Vreeling maken de top tien compleet. De algemene verwachting dat het een lastige klus zou worden kwam uit. Het was in Nederland rond de 30 graden en de oostenwind maakte de duiven enorm dorstig. Uiteindelijk viel de laatste van de 63 prijsduiven iets na zevenen. Mooie uitslagen waren er ook en een viertal liefhebbers pakte minimaal 50%, t.w. Mario de Vogel ( 10 v/d 17 ), Paul v/d Boogaard ( 8 v/d 15 ), Henk Gerritsen ( 4 v/d 8 ) en Cees Polfliet ( 3 v/d 6 ).
Komend weekend de klassieker St. Vincent op het programma.
Bordeaux, NIC de Snelvlucht, 188 duiven in concours.
De eerste twintig:
1-4-11-13-14-18 Mario de Vogel; 2 Theo Wijfjes; 3-16 Leon van der Voorn; 5-6-15-17 Paul v/d Boogaard; 7-8 Gerard Griffioen; 9-19 Henk Gerritsen; 10-20 Pieter Vreeling; 12 Combinatie Rijneker.
Henk Vink
|
Vandaag 10 Juni vlogen onze duiven een vitesse vlucht vanuit Niergnies onder warme condities met een oostenwind. We hadden besloten de dagfond een keer over te slaan en alle duiven op deze vitesse vlucht te zetten. We hebben zelf het gevoel dat onze duiven nog wat moesten groeien in form tussen hun oortjes. Geduld en vertrouwen is in de duivensport een heel belangrijk gegeven.
Onze duiven kunnen er gewoon niet mooier uitzien en zijn perfect in conditie maar als ik ze een vlucht van 8 uur of langer voorschotel met dit weer dan moet de cirkel echt rond zijn anders kost het veren. Verleden week alles in het licht gezet ( bijgelicht van 5 tot 11) en dit was een test of de duiven waren gegroeid. Nu hebben wij geen enkele snelle duif op het hok zitten en dit weer is natuurlijk een uitgelezen kans voor snelle duiven ( vitesse/midfond) om van voren te vliegen. We hadden dinsdag 3 koppels op nest gezet (tussen de weduwnaars) en daar eitjes onder geschoven. Deze duiven hebben we thuis gehouden en er bleven er 43 over die we vrijdagavond hebben gekorfd.
Vanmorgen waren de duiven vroeg gelost en we verwachtten de duiven zo even na tienen. Jochem moest eerst naar zwemles met kleindochter Evi en hoopte op tijd te zijn. Dat was hij en rond 10 over 10 was hij van de partij en kon het letten beginnen. Er kwamen steeds kleine groepjes duiven over van de kust richting het binnenland (van west naar oost). Een normaal patroon dit jaar en dat zijn vermoedelijk duiven van afd. 7 die teveel naar het westen zijn afgedreven. Even voor half elf zien we een duif uit het Zuidwesten aan komen steken en ze valt in één duik op de plank. Het was een jaarling duivinnetje en eentje waar we vertrouwen in hebben. Vlak er boven op valt er nog één en dat is weer een jaarling duivinnetje en dan komt de trein langzaam op stoom.
Het was een pittig vluchtje en in de club waren 421 duiven ingekorfd en 141 prijzen. Op prijs 127 hebben we er 30 thuis en we beginnen met prijs 9 en 10. Toen we af gingen slaan rond 13.00 uur moesten we er nog 3 en rond half 2 was alles thuis. Dat is gezien de weersomstandigheden en het verloop behoorlijk goed. In clubverband zijn we zeer tevreden en in groot verband zitten we nog wat te laat. Jochem was zeer tevreden en vertelde mij dat dit de beste vlucht tot nu toe was. Hij had ze dit jaar nog niet zo gemotiveerd zien vallen. Goede vooruitzichten dus. We gaan ze klaarmaken voor volgende week en ik wens iedereen die nog duiven in Frankrijk heeft staan morgen een goede vlucht en veel succes.
|
In dit inmiddels alweer 11e logboek ga ik allereerst in op het verzoek van enkele lezers van mijn blogs om een duidelijk verhaal te schrijven over de kleur van het borstvlees van duiven in conditie (vorm) en duiven zonder vorm. Aan de hand van de foto’s die ik hier plaats hoop ik die duidelijkheid te verschaffen. Uiteraard kun je met een geoefend oog nog veel meer kenmerken aan de duif aflezen (glanzend verenpak, gedrag op het hok enz.).
Hierboven het borstvlees van een duif die duidelijk niet in conditie is. Het vel ligt niet strak over de borst (zie de plooien onderin). Er bevinden zich veel huidschilfers op de borst. De kleur van het borstvlees is niet roze, vergelijk dit met de kleur van het nagelbed van mijn vingernagels. Dit is exact de kleur van het borstvlees van een duif in conditie. Zie de foto hiernaast.
De borst van een duif in goede conditie heeft dezelfde kleur als het nagelbed van je vingers.
Een van de vragen naar aanleiding van het logboek van 22 mei was of duiven met veel huidschilfers op de borst iets mankeren. Dat hoeft beslist niet zo te zijn, maar bij twijfels over de gezondheid is het toch het allerbeste om naar de dierenarts te gaan. Niet zelf gaan dokteren zonder te weten of er wat aan de hand is altijd mijn advies aan de minder ervaren liefhebbers.
Iemand schreef me dat zijn duiven ondanks luizen (zowel de lange veerluis als de stuitluis) goed presteren en bij bestudering van zijn uitslagen blijkt dat ook zeker zo te zijn. Veel lezers van deze blog zullen dezelfde ervaring hebben en een paar lange veerluizen zullen ook weinig schade of vermindering van conditie opleveren. Bij het zien van meerdere stuitluizen zou ik al wel wat ongeruster zijn. Veel middelen tegen luizen en mijten hebben een slechte uitwerking op de vorm van de duif. Wanneer je duiven goed presteren zou ik dan ook eerst eens kijken of je het met een scheutje azijn in het badwater afkan.
Ik kreeg heel veel positieve reacties op mijn column-minireportage over de laatste duivenliefhebber van Schiermonnikoog. Deze was binnen een week al meer dan 7000 x gelezen. Uiteraard zullen dat niet allemaal duivenliefhebbers zijn, maar ook andere geïnteresseerden in de duivensport. Het is me inmiddels wel duidelijk dat dit soort columns veel vaker en liever gelezen worden dan columns met een meer educatieve insteek. Nu ik ook logboeken schrijf, zal ik in de toekomst kiezen voor wat luchtiger onderwerpen voor de columns en zal ik in de logboeken de serieuze meer leerzame onderwerpen aansnijden.
Het voordeel van mijn nieuwe website is dat ik nu exact kan zien welke pagina’s het meest gelezen worden en ook hoe vaak. Onderwerpen als de historie van de duivensport trekken een heel ander publiek en worden duidelijk minder gelezen dan mijn columns en logboeken. Opvallend vond ik te zien dat mijn gastenboek ook veel bezocht wordt. Dit is uiteraard goede reclame voor mijn activiteiten als de-duivencoach.nl. De komende maanden zal ik mijn website verder uitbreiden met diverse artikelen voor zo’n breed mogelijk publiek. Zo zal ik het onderwerp oorlogsduiven dat Heim Meijerink heeft geschreven en wat veel gelezen werd toen hij nog een eigen website had, binnenkort ook plaatsen. Verder heb ik een pagina opgezet met foto’s van historische duifhuizen (torens, tillen, zolders, poortgebouwen, etc). Tijdens mijn hokbezoeken en andere uitstapjes bezoek ik deze dikwijls honderden jaren oude gebouwen en zet ik deze op de foto. https://www.de-duivencoach.nl/Algemene-Info/Duivenhistorie/Historische-Duifhuizen/
Over het eigen hok in Vlagtwedde is vermeldenswaard dat we de jonge duiven met belletjes hadden uitgerust en dat dit de eerste twee weken effect leek te hebben. Echter na deze twee weken waarin de jongen met rust werden gelaten, brak een andere periode aan en werden in 1 week tijd maar liefst 10 jonge duiven door de havik gepakt. Dus de belletjes hebben nu het omgekeerde effect en trokken de haviken juist aan. Dus deze heeft René inmiddels weer verwijderd.
We hebben inmiddels 1 dagfondvlucht gehad, ook weer met noordoosten wind zoals de afgelopen weken al steeds het geval is. De duiven zijn tot nu toe elke week mee geweest en het viel mij tijdens deze vlucht van 550 km hoe fit zij thuis kwamen en ook vrij vlot met 50 % in de punten, alleen de pure kop ontbrak nog. Hopelijk gaat dit op Sens (600 km) gebeuren.
Naar aanleiding van één van de eerdere logboeken waarin ik schreef over pigmentatie en de relatie daarvan met de natuurlijke weerstand, kreeg ik een vraag over hoe dit te zien is bij witte, zwarte en rode duiven. Voor rode duiven geldt dat rood van zichzelf een sterke kleur is en ook dominant is over zwart. Veel roden bezitten een goede natuurlijke weerstand, vooral de fokzuivere roden. Bij geheel zwarten kun je nog naar de kleuren van de snavel, poten en de teennagels kijken en bij witten kunnen de snavelkleur en de kleur van het oog een indicatie geven. De duiven streng selecteren op gezondheid is altijd belangrijk maar voor geheel witten of zwarten zou ik zelf nog strenger zijn, eigenlijk hetzelfde als bij duiven waarbij de zwarte band van de staart deels vervaagd is.
Vandaag hebben we de zoveelste mooie vlucht van dit seizoen achter de rug. En het mooie weer blijft maar duren. De hokken die hun duiven in vorm hebben en een vast systeem hanteren blijven dan ook wekelijks domineren. Prachtig als jezelf ook bij die hokken hoort maar dat geldt tot nu toe niet voor ons. Al hoewel ik zelden mijn duiven zo perfect in conditie heb ingekorfd en de duiven trainen als nooit tevoren lijkt het wel of ze ergens door worden tegengehouden.
Ik ben in het verleden wel gewaarschuwd om mijn oude duiven niet te verduisteren en zeker mijn doffers niet. Maar heb toch besloten om dit eens te ervaren met de gedachte om verder op in het seizoen nog beter te kunnen presteren. We weten nog niet of het toch nog wat gaat brengen maar tot nu toe is de teleurstelling behoorlijk groot. Als ik had geweten dat we een seizoen zouden krijgen met wekelijks dit prachtige weer dan had ik het zekere voor het onzekere genomen en niet verduisterd. Maar de feiten liggen er nu eenmaal en we moeten het er mee doen. We geven de moed niet op en blijven er aan werken om toch de vorm ook in de kopjes te krijgen. Want fysiek zijn ze 100 % maar iets in het kopje is niet zoals het hoort te zijn.
Vanmorgen werden de duiven gelost om 7.15 onder prachtige condities en we verwachtten de duiven zo rond 12.45.We hadden vandaag alleen Jochem op bezoek en die was er al vroeg. De lucht was blauwer dan blauw maar we zagen geen duif vliegen. Alles was stil in de lucht en de tijd tikte door richting 13.00. Dan zien we een duif aankomen en die valt bij buurman Arie en dat is voor ons geen normaal patroon en even later weer een duif bij Arie en dat is iets wat we niet kennen.
Dat hebben we nog nooit mee gemaakt (onze complete ploeg mee op 400km en met dit weer ) maar is nu wel realiteit en terwijl ik Jochem aankijk en hij mij aankijkt met een blik van wat gebeurt er nu, komt er bij ons een jaarling weduwnaar van uit het Noorden aanzetten. Ongelooflijk dat met deze wind een duif uit het Noorden terug komt vliegen. Het is”Zegert”een broer van de “539”die al voor de 2e keer onze eerste duif is en hoogstwaarschijnlijk een belofte is.
Dan wordt het te lang wachten en komen de duiven stroef naar huis ,sommige jaarlingen hadden niet gedronken en daar aan kon je zien dat ze het niet voor niets hadden gekregen. We missen er nog 2 maar dat kan want voor deze twee was dit de verste vlucht die ze ooit hebben gevlogen.
We gaan na afloop van de vlucht altijd even napraten met buurman Arie en zijn vaste letter André de voorzitter van de club hier in Krimpen aan de Lek. Ik sprak al snel mijn teleurstelling uit over de prestaties van onze duiven. “Aan het trainen ligt het in ieder geval niet “zei ik lachend als een boer met kiespijn.
”Wat we dit jaar missen aan jouw duiven”sprak André met een serieus gezicht.”Jouw duiven fluiten niet” “Normaal horen we jouw duiven fluitend overkomen,dan vallen ze zo hard dat we ze gewoon horen fluiten ,en dat missen we dit jaar” “Dat klopt helemaal”ging Arie verder “,als jullie duiven goed zijn dan zie je ze amper, maar hoor je ze gewoon fluitend vallen”.
We hadden 50 duiven ingekorfd. In onze club (waar ook niet echt goed gespeeld werd dit weekend) waren 353 duiven ingekorfd en daar beginnen we met prijs 3 en vliegen er 34/50 in de prijzen. We gaan hard aan het werk deze week om de toverfee die de form brengt toch op het hok te krijgen. We hebben voor ons gevoel eigenlijk nog nooit zo slecht gevlogen als dit jaar. Maar het doet niets af aan de liefde die we voor onze duiven en de duivensport voelen. We blijven hard werken en dromen van betere tijden.