Gebr. Dekker
- donderdag 07 augustus 2025
De laatste oude duivenvlucht was dit keer geen fondvlucht, maar een midfondvlucht vanuit Orleans (480 km).
En als dan ook nog de wind op de staart blaast dan wordt het ook nog een hele snelle midfond vlucht.
Aldus geschiedde en met een snelheid van rond de 100 km per uur kwamen de duiven naar huis gevlogen. We hadden onze duiven voorbereid zoals altijd en de duiven stonden er perfect op (zeker voor einde van het seizoen).
We wisten dat we het deze week moeilijk zouden krijgen om met een klein hokje echte dagfond duiven uit te blinken (gezien de weersomstandigheden). Wat dat betreft hebben we dit jaar amper van een mooie eerlijke dagfond vlucht kunnen genieten. Maar het is zoals het is en toch vol verwachting werden gisteren onze duiven op gewacht.
Eerst de jonge duiven en dat was niet goed daar kunnen we heel duidelijk over zijn. We hadden maandag de jonge duiven gescheiden omdat de eieren ons om de oren vlogen. En dus moesten we ingrijpen en de boel uit elkaar halen.
Vrijdagmorgen moesten we plots beslissen, of niet meedoen of net na de middag de duiven al pakken en in de manden zetten. We besloten dus de jonge duiven vroeg in de manden te zetten en niet meer bij elkaar te laten.
Nou dat hebben we geweten, er kwam geen jonge duif ook maar enigszins uit de vlucht lijn, alles volledig ongemotiveerd en niet één duif had drang naar het hok. Er liepen op een gegeven moment wel 10 niet geconstateerde jonge duiven gezellig rond de valplank, die geen enkele aanstalten maakte om naar binnen te gaan.
Ze waren kennelijk ook nog goed gevoerd gedurende de extra nacht mand, want ook op voer reageerde ze totaal niet. Volgende week beter zullen we maar zeggen.
Dan de oude duiven, we stonden gedrieën (Pascal, Jochem en ondergetekende) ruim op tijd op onze post en met de harde westen wind verwachtten we dat de duiven enigszins uit het zuidoosten zouden komen. Toch nog geheel onverwacht hoorden we een harde klap op het hok en dat bleek een duif te zijn. Het was een zusje van onze “Melunboy”, die vermoedelijk uit het Noordwesten terug was komen vliegen.
Amper bijgekomen van de schrik valt nog geen minuut later dan onze 1e getekende (die kwam wel goed uit de lijn). Deze duivin die we “Nieuw Miss U” noemen heeft dit jaar fantastisch gevlogen. Dan komt enkele minuten later een 2 jarige zoon van Sara uit de lucht vallen en moeten we even wachten, dat is jammer anders hadden we een perfecte uitslag gehad.
In ruim een half uur hebben we er 21 van de 29. Die nationaal allemaal prijs vliegen. We begonnen met 143 en 169 tegen bijna 10.000 duiven. In de regio begonnen we met 3-5-8 tegen 198 duiven 29/11. Al met al moeten we gezien de omstandigheden tevreden zijn. We hadden liever een mooie zware dagfondvlucht gevlogen maar het werd (helaas voor ons) een snelle midfond vlucht! Nu komen de jonge duiven aan de beurt en gaan we kijken wat volgende week gaat brengen! Er zit hier in ieder geval een prachtig groep jongen, waar we heel veel vertrouwen in hebben.
