**De uitdaging van jonge duiven in de mand**

Voor een jonge duif is de eerste keer in de mand een angstige ervaring. Jonge duiven, die voor het eerst of zelfs de eerste twee keer in de grote manden gaan, blijven vaak stokstijf staan op de plek waar ze neerstrijken. Het zijn sociale dieren, maar in deze nieuwe en benauwende omgeving verroeren ze zich nauwelijks. De ruimte is er wel, met maximaal 25 duiven per mand, maar toch houden de jonge vogels zich stil. Waarom? Het antwoord is simpel: elke beweging betekent een risico op een pik of een beet van een andere duif. Dus blijven ze liever op hun eigen plekje, vastgekluisterd aan het karton.

Op vrijdagavond gaan de jonge duiven de manden in, die vervolgens in de vrachtwagen worden geladen. De vrachtwagen rijdt nog langs andere verenigingen om uiteindelijk diep in de nacht op de losplaats te arriveren. Eenmaal daar wordt de container netjes waterpas gezet, waarna de drinkgoten gevuld worden met water. Maar hier komt het probleem: de jonge duiven staan nog steeds op dezelfde plek als waar ze vrijdagavond stonden. Ze hebben nog geen ervaring met de mand(in de container van de afdeling) en weten niet waar ze water moeten zoeken. Als de vrachtwagen tijdens de rit plotseling remt, kunnen ze misschien wat verschuiven, maar verder blijft de boel vrij statisch.

Zodra de drinkgoten gevuld zijn, begint eigenlijk het aftellen naar het moment van de lossing. Als het op dat moment al warm is, hebben de jonge duiven 12 uur ( van bijvoorbeeld 20.00 uur tot 08.00 uur de andere dag) op dezelfde plek gestaan zonder een druppel water. Hun lichaam snakt naar vocht, en dan moeten ze nog naar huis vliegen.Gevolg? Hun oriëntatie is volledig verstoord. Ze worden angstig, vliegen achter andere duiven aan, raken de weg kwijt en soms zwerven ze uren rond, op zoek naar water en een weg naar huis. Het gevolg van uitdroging en angst is dat hun vermogen om te navigeren afneemt, waardoor ze op willekeurige routes belanden. Sommigen zullen na uren zwalken gelukkig toch thuiskomen, uitgeput en geestelijk in de war. Deze duiven vallen letterlijk op het hok en sjokken naar de waterbak, waar ze met halfgesloten ogen hun dorst proberen te lessen.

Maar wat gebeurt er met al die duiven die nooit meer thuiskomen? Waar blijven ze? Dit mysterie is vaak te herleiden naar het simpele feit dat ze nooit geleerd hebben te drinken in de mand, wat leidt tot uitdroging en een complete desoriëntatie.

**De oplossing: meer tijd in de mand**

Gelukkig is er een eenvoudige oplossing voor dit probleem. Wanneer jonge duiven voor het eerst in de manden gaan, moeten ze niet slechts één nacht blijven, maar twee of zelfs drie nachten. Hierdoor krijgen ze de tijd om te wennen aan de omgeving en vooral om te leren eten en drinken in de mand.

Bij aankomst op de losplaats, na de eerste nacht in de mand, moeten de jonge duiven de kans krijgen om te eten. Wanneer het voer in de mand wordt uitgestrooid, zullen ze snel hun krop vol eten. Maar met een volle krop komt de dorst. Op dit moment is het essentieel dat de verzorger water in de drinkgoten giet. De duiven beginnen te bewegen, rennen door de manden op zoek naar het water en leren zo waar ze het kunnen vinden. Door het rumoer en het heen en weer bewegen komen ze vanzelf langs de drinkgoten en krijgen ze de kans om te drinken.Ze hebben de gehele dag de tijd, en voor het vallen van de ( tweede) nacht hebben ze allemaal gedronken, kunnen ze tot bezinning komen en zullen ze veel gemakkelijker hun thuisbasis bereiken. 

Een eenvoudige truc om dit proces te versnellen. In het clublokaal eerst de jongen in de manden, daarna pas de waterbakken vullen, en liefst van enige hoogte gieten(geluid van het water en eventueel het gespetter). Dan wat snoep of onkruidzaad op het water gooien, de duiven die in hoek van de waterbakken staan zullen het lekkers willen pakken en komen zo met hun snavel in het water terecht. Die hebben het zo in de gaten, als ze dan een paar uur later weer dezelfde kans krijgen, weten ze al wat te doen. Ze hebben geleerd te eten en te drinken in de mand, een vaardigheid die cruciaal is voor hun overleving.

**De gevolgen van uitdroging bij jonge duiven**

Uitdroging heeft verwoestende gevolgen voor jonge duiven. Water is essentieel voor hun lichaam, dat voor een groot deel uit vocht bestaat. Zonder voldoende water raken ze hun energie kwijt, worden ze traag en verliezen ze hun vermogen om goed te navigeren. In extreme gevallen leidt uitdroging tot orgaanfalen, vooral bij duiven die nog niet gewend zijn aan de fysieke belasting van een lange vlucht. Uitdroging kan zelfs de dood tot gevolg hebben, zeker bij jonge duiven die nog in de leerfase zitten.

Vogels in het algemeen, en dus ook duiven, zijn bijzonder gevoelig voor watertekort. Hun metabolisme is snel, en water is cruciaal voor het handhaven van hun interne temperatuur en het functioneren van hun spieren. Uitdroging kan snel toeslaan, vooral in warme omstandigheden of tijdens fysieke inspanning, zoals een lange vlucht naar huis. Als de duiven al verzwakt en uitgedroogd zijn voordat ze gelost worden, is het niet verwonderlijk dat zoveel jonge duiven verdwalen of niet meer thuiskomen.

**Conclusie: geef jonge duiven de tijd om te leren**

Het antwoord op het probleem van uitgedroogde jonge duiven is duidelijk: meer tijd in de mand. Door ze twee of drie nachten in de mand te laten blijven, leren ze niet alleen hun plek kennen, maar ontdekken ze ook waar ze eten en drinken kunnen vinden. Dit zorgt ervoor dat ze niet alleen fysiek sterker zijn wanneer ze gelost worden, maar ook mentaal beter voorbereid op de vlucht naar huis. Het resultaat? Minder verloren duiven en een grotere kans op een succesvolle vlucht.

Kortom, door meer tijd in de mand te geven, investeren we in de toekomst van onze jonge duiven en zorgen we ervoor dat ze op een gezonde en sterke manier kunnen terugkeren naar hun hokken.

• Volgende